让这世界多几朵荷花
ANTAŬTENI
Antaŭtenas mi animan matenruĝon,
Sed malgraŭ ricevus ĉu laŭdon aŭ fuŝon.
Antaŭtenas mi sinceran poem-ŝoson
Sed malgraŭ ricevus flegon aŭ riproĉon.
Antaŭtenas mi ankoraŭ kun fervoro,
Por aperu monde pli da lotusfloroj.
（之一）
让这世界多几朵荷花
我捧出我心灵的云霞,
任由人们赞赏或嘲骂;
我捧出我纯真的诗芽,
任由人们珍视或践踏;
我只是在执著地奉献,
让这世界多几朵荷花.
即使……
EĈ SE …
Ĉu
vi rerigardos pluvarkon kun
ĉarmo?
Ĉu
vi repromenos al roj' kun favor' do?
Eĉ
se ĝi
nur estas pluveto sen varmo,
Eĉ
se ĝi
nur estas ondeto sen sorto.
Eĉ
se ĝi
nur estas ondeto sen sorto,
Eĉ
se ĝi
nur estas pluveto sen varmo,
Ĉu
vi repromenos al roj' kun favor' do?
Ĉu
vi rerigardos pluvarkon kun
ĉarmo?
（之二）
即使……
你是否还会游进这湾清溪？
你是否还会抚摸这道虹霓？
即使这是一纹无心的涟漪，
即使这是一袭无意的小雨。
即使这是一袭无意的小雨，
即使这是一纹无心的涟漪，
你是否还会抚摸这道虹霓？
你是否还会游进这湾清溪？
悲
壮
TRAGIKE PATOSA
Vi levas rigardon vian al ĉielo,
Sed vi devas stari ankoraŭ sur tero.
Al suno vi donas ridon por pilgrimo,
Sed vi nutras vin ankoraŭ per ŝlimo.
Belega sopiro sur lazuro ŝvebas,
Sed via radiko lage rampe strebas.
Ruĝlubo animon ofte vokas flugi,
Tamen ĝin realo ĉiam fortas jugi.
Subita ventego blovus eble tage
Kunporti petalon vian alten vage:
Veturi boate de la nova luno,
Kisadi vizaĝon de la ruĝa suno.
Tamen por reali l’
flugon grandiozan
Bezonitos morton tragike patosan.
（之三）
悲
壮
你将目光举向穹苍，
却仍得用腿脚站在地上。
你把笑容捧给太阳，
却仍得用黑泥把自己喂养。
迷人的憧憬在蓝天飘荡，
而你的枝叶却在池塘生长。
霞光常呼唤着灵魂飞翔，
但现实却将它紧抓不放。
也许会有一阵狂风拂过，
带你的花瓣高高飞扬，
乘坐新月弯弯的小船，
亲吻旭日红红的面庞。
但这短暂飞扬的代价，
却需要一次悲壮的死亡。
我 知 道
AL
RUĜ-LOTUSFLORO
Jes, vi ne povas longe reteni
la karminan liparon teneran,
Samkiel mi ne povas kuntreni
Super-pintan ruĝlubon
ĉielan.
Jes, vi ne povas longe reteni
la purecan lotusfloran
ĉarmon,
Samkiel ni ne povas kuntreni
Nebulan robandon, verdan kalmon.
Prisemu
ĉe
min do per rido via,
Kio burĝonos
arĝent-sonorile,
Kaj iĝos
luno elverŝi
favoron.
Plantiĝu
ĉe
min do rigardo via,
Kio flame kreskos oro-brile,
Kaj iĝos
suno lumi mian koron.
(之四）
我 知 道
我知道你留不下
这朵娇姹的唇花，
如同我牵不住
山尖的那抹红霞；
我知道你留不下
这袭莹洁的秀雅，
如同我挽不住
水面的那道雾纱。
那就播下你的微笑吧!
让它银铃般地萌发，
长成皓月把柔情飘洒；
那就植下你的目光吧!
让它火焰般地抽芽，
结出艳阳照春秋冬夏。
荷 岚
ZEFIRO DE
LOTUSFLOROJ
Sub matenruĝo etende vin verde tenere，
Vigle vi haste alvenas kun rida rigardo.
Volas knabinoj fandiĝi kun via ĉarm-ardo,
Knaboj esperas sin ravi en vi reva hele.
Sed vi ne haltas, al foro rondelas leĝere,
Al ni nur lasas grapolon da kant' kun muar' do.
Ĉu por ŝarĝite atingi ien sed sen tardo?
Ĉu por alĝui belan rendevuon fabele?
Ne povinte haltigi l' figuron hasteman,
mi nur eltiras de vi matenluman hel-klaron
kiel ventplenan veleton por gliti sonĝ-maron.
Ne povinte restigi la paŝon promenan
mi nur eltiras de vi matenruĝan petalon
kiel magian koloron por tuĉi versaron.
（之五）
荷
岚
似晨光一片流泻庭园，
你悠然而来，清芬拂面。
少女想融入你的红艳，
少男想沉醉你的梦幻。
但你轻轻洒下一路歌声，
又舞步匆匆地回旋走远。
是夸父追日？是嫦娥奔月？
是精卫填海？是女娲补天？
我停不下你匆匆的脚步，
只能在你走过的瞬间
扯一片朝霞扬起心的风帆；
我留不住你远去的身影，
只能在你舞过的庭园
拽一缕晨光涂染梦的诗篇。
禅 思
MEDITADO
Neniam estas hel-ĉielo，
Ĉu evitendas pluva ŝvelo？
Neniam estas ja oazo，
Serĉindas ĉu trankvila paco？
Neniam estas flugil-paro，
Iel ajn floŝu do sur maro！
Neniam estas ja kompreno，
Ne gravas beno aŭ malbeno。
Neniam estas vera amo，
Do la disiĝo，
kia dramo？
Neniam estas geaj mi vi，
Do kion jam signifas vivi？
Neniam estas pura koro，
Malam’
aŭ amo ---- samkoloro.
Neniam estas paradizo,
Timindas ĉu infera vizo?
（之六）
禅
思
从来没有过碧空，何须去躲避暴雨！
从来没有过绿洲，何须去寻求静谧！
从来没有过翅羽，何须为沉浮悲喜！
从来没有过理解，何须去计较毁誉！
从来没有过相遇，何须为离别悲泣!
从来没有过我你，何须为生活定义!
从来没有过心灵，情仇有什么差异？
从来没有过天堂，地狱有什么可惧？
颗颗芳心
BELAJ KOROJ
Jes, ĉiam en tiel
ĉarmega vespero,
Dekliva sunlumo enŝvebas arbaron.
Radioj leĝere ekas lagan balon,
Kaj oras ridon de zefira rondelo.
Jen kiel kortuŝas rigarda sincero,
Kaj mildas kareso sur koran petalon!
Kvankam dika branĉo ne sendas signalon,
Sed floroj folioj flirtas sub ŝancelo.
Iuj svingas sian leĝeran flav-tulon,
Iuj lante dancas kun verda bikino,
Iuj eĉ elsendas jadecan ambrulon,
Iuj sin ornamas mute per karmino.
Sur lago lotusaj floroj kun koloroj,
Stimulite arde aspiraj bel-koroj!
（之七）
颗颗芳心
总是在这样迷人的黄昏，
一脉斜晖穿越了竹林，
莲塘在斜晖下微微颤抖，
夏岚在斜晖下回旋哦吟。
深深的凝视摇动心旌，
柔柔的抚摸摄魄勾魂。
尽管莲茎还仍在骄矜，
花叶却早已把持不定。
有的轻轻摇曳起黄巾，
有的缓缓舞动了绿裙，
有的暗暗飘送出青睐，
有的悄悄涂抹上红晕。
莲塘中亮丽的簇簇花叶呵，
斜晖下萌动的颗颗芳心。
喟 叹
SUSPIRO
Promenis mi ĉirkaŭ vi en tiu tago,
Volante aŭskulti koran trilon de vi,
Volante rigardi ĉarman ridon de vi.
Sed teniĝis via koro kiel sago,
Kaj foren al alta lazuro pafiĝis.
-------sub via fiero mi mute foriris.
hieraŭ zefiro transdiris jam al mi,
Ke pluvo debatis jam revan aspiron,
Realo derompis naivan deziron.
Vi volis do tere arome ekĉarmi,
Al ĉie min vokis por vin akompani.
------Tiam vadis mi, ne povis ĉe vi stari.
Hodiaŭ mi haste alvenas, ĉu vane？
Sunlumo karesas velkintajn de pompo,
Sed floro difekta similas al klompo.
Defalaj petaloj palas ĉu nirvane ?
Kapkline direme vi sed ne parolas.
------Mi longe suspiras por ke vi forfloras.
（之八）
喟
叹
那天我在你身边流连，
想听你如兰的心语潺潺，
想看你如梦的樱唇初绽。
但你高傲地含苞似箭，
把一颗芳心寄向蓝天。
----在你的骄矜中我默默走远。
前天一缕流岚向我传言，
暴雨打落了芳心的期盼，
现实拽断了理想的弓弦，
于是你想脚踏实地地微笑，
茫然四顾地把我呼唤。
----当你想笑时我不在你身边。
今天我匆匆赶来为时可晚？
夕晖勾勒着劫后的余艳，
残连的花瓣仍如鸽似燕。
落英片片,
似泪眼涟涟，
你默默垂首，欲言未言。
----在你的凄婉中我仰天长叹。
荷塘轻歌
IDILIO ĈE LOTUSLAGO
Jen lago revanta, verdo sinetenda.
Lotusa sorĉa floraro
Okulume kun madrigalo
Al somero iras en vico serpenta.
Post sveno de la vesperruĝo fragmenta,
El via svelta okulharo
El via flirta jup-falbalo
Elpendas vespero muare silenta.
Zefiro nin kisas, novluno tenere
Malmergas el lago plezuron.
Arĝentas elkoran murmuron.
Ni stelajn radiojn jam plektras leĝere.
Gracia grilo lante aldu!
Nun sinki belsonĝen ni startu!
（之九）
荷塘轻歌
红莲蓬蓬，
白莲蓬蓬，
池塘婆娑着六月的朦胧，
花香浓浓。
心香浓浓。
清风缱绻着情侣的呢哝。
晨光淙淙，
波光淙淙，
水面晶莹着莲露的吟咏，
花影重重。
人影重重。
夏日窈窕在芬芳的荷梦。
芙蓉销魂掌
POLMO
ANIMO-FANDEBLA
Vespere
ricevis lunluman favoron,
Matene
ensorbis sunluman fervoron,
Eltrejnas
vi polmon animo-fandeblan.
Do, kiu aŭdacos moki lotusfloron?
（之十）
芙蓉销魂掌
夜承月华润天元，
朝吸霞露入丹田，
练就芙蓉销魂掌，
谁敢移情不爱莲。
让人们心中有一片荷塘
EN KORO ESTU
LOTUSLAGO
Jen lago lulas verd-muaron,
Aromas lotus-flora ondo,
Nov-suno kisas foliaron,
Sur kio brilas
rosa ton’ do.
Jen lago lulas verd-muaron,
Sen sange
por-milita fronto.
Arĝenta luno
plukas harpon
Sub kio dormas fiŝa rondo.
En koro estu lotus-lago,
En kio kresku verd-espero,
Per amikec’ , en ĉiu tago
Belegu Mond’ en
paca tenero
（之十一）
让人们心中有一片荷塘
（歌词）
在绿荫下面有一片荷塘，
荷塘洋溢着清幽的荷香，
灿灿的晨光涂染着荷花，
花瓣上荷露晶莹地歌唱。
在绿荫下面有一片荷塘，
荷塘中没有仇恨和刀枪，
淡淡的月色漂洗着荷叶，
叶下是鱼儿甜睡的安详。
让人们心中有一片荷塘，
让荷塘生长绿色的希望，
让荷花绽开美丽的友谊，
让世界充满和平的芬芳！
夏莲回旋曲
RONDELO DE
LOTUSFLORO
La floro lotusa jen kvazaŭ knabino
Flirtante or-haron
al suno somera,
Prodigas la
ĉarmon de vivo fiera.
Ĉu trema espero
por rava kombino?
Ĉu ĝemo sopira
el plendo tenera?
La floro lotusa jen kvazaŭ knabino
Flirtante or-haron
al suno somera,
Surlage
ondetojn glazuras karmino,
Ekflagras folie
rosaro hel-bela,
Eĉ glimas
zefiro arome rondela.
La floro lotusa jen kvazaŭ knabino
Flirtante or-haron
al suno somera,
Prodigas la
ĉarmon de vivo fiera.
（之十二）
夏莲回旋曲
夏莲象一个妩媚的姑娘，
用金蕊撩拨夏日的朝阳，
挥霍着美妙生命的辉煌。
是心旌摇动的颤栗希望？
是芳心恨谁的哀怨忧伤？
夏莲象一个妩媚的姑娘，
用金蕊撩拨夏日的朝阳。
莲塘嫉妒地涨红了脸庞，
莲叶羞怯地采撷着金光，
缱绻的微风芬芳地闪亮。
夏莲象一个妩媚的姑娘，
用金蕊撩拨夏日的朝阳，
挥霍着美妙生命的辉煌。
EL LA VERDE AKVA MOL’,
El la verde akva mol’,
freŝas jen lotusa flor’。
Flirte venas ruĝ-libel’,
staras sur ridonta bel’.
Por pejzaĝa elegant’,
estas fiksa okupant’?
Apartenas bela flor’,
Ja nur al amanta kor’.
（之十三）
大都花属爱花人
亭亭出水绿荷新，
翩翩立尖红蜻蜓。
胜景从来无定主，
大都花属爱花人。
先遣蜻蜓探芳心
LIBELON SENDAS KNABO
Ruĝlipoj sorĉe ridas kun fervor’,
Kaj flirtas verda jup’ kun lotus-odor’ .
Libelon sendas knabo en hezit’
Por sondi: kiel koloras la kor’?
（之十四）
先遣蜻蜓探芳心
嫣然一笑绽红唇，
绿裙轻扬送清芬。
谁家少年沉吟久，
先遣蜻蜓探芳心。
轻轻的一瞥就已足够
SUFIĈAS JAM
Kiu povus kovri
el ŝi la rigardon?
Kiam lotusfloro vekiĝe ekhelas.
Kiu povus bari
ĝian malfaldon?
Kiam kora fluo
murmure degelas.
Ricevinte jam
la okuluman aparton
Sufiĉe, Mi ne
plu alian esperas
Kiu povus kovri
el ŝi la rigardon?
Kiam lotusfloro
vekiĝe ekhelas.
Kiam mi riĉevis
la ridetan ardon,
Ĉiu turmento
sin tuje forpelas.
Kiu povus bari
ĝian malfaldon?
Kiam kora
fluo murmure degelas.
（之十五）
轻轻的一瞥就已足够
只要红莲挣开了睡眼，
谁还能遮住她的明眸？
只要心泉解开了冰冻，
谁还能阻止它的奔流？
轻轻的一瞥就已足够，
我不会再有什么祈求。
只要红莲挣开了睡眼，
谁还能遮住她的明眸？
淡淡的一笑就已足够，
我不会再有什么烦忧。
只要心泉解开了冰冻，
谁还能阻止它的奔流？
我真想......
MI CERTE VOLAS…
...............Zefiro ne povas tro longan heziton kuntreni.
...............Folioj ne povas tro pezan prokraston kunteni.
...........................................---- el Vadanto
Subite leviĝas lage verda sincero,
Nebulo rampanta baras lumon el vi.
Tamen vi etendas vian kapon serĉi,
Min tiras per brile okula tenero.
Viziti pejzaĝon kun sorĉa mistero!
Volontas mi spekti la ĉarmon vervi.
Sed timas mi ranon ĵaluze renversi,
Ankaŭ ambicion de ruĝa libelo
Degutas vi, kvazaŭ peza sopirĝemo
Vi falas profunden de nigra tristemo.
Kiam post folioj resaltinta plendo
Ree lante sinkas en nokta silento,
Ke mia sopira rigardo – mi trovas –
Trairi la mornan brumon jam ne povas.
（之十六）
我真想......
清风牵不动太长的犹豫
莲叶托不起太重的迟疑
——题记
平静的池塘突然拥挤，
迷雾拦阻着你的光曦，
但你从叶中探出红颜，
用目光拽起我的手臂。
我真想随你越过黛绿，
探访那片神奇的境地，
却又担心蜻蜓的妒忌，
担心惊醒青蛙的觊觎。
滴落了，如一声沉重的叹息，
你坠入夏夜黑色的愁郁。
当水面溅起的几缕幽怨，
又缓缓地落成夜的静寂，
我这才发现思念的目光，
已穿不过暮霭沉沉的凄迷。
不知心恨谁
SOLA EN SILENT’
Sub fal-suna tent’,
Sola en silent’.
Vange larma spur’,
Kiun kora plend’?
（之十七）
残 妆
寂然立翠微，
残妆染夕晖；
“但见泪痕湿，
不知心恨谁。”
睡 莲
AKVOLILIO
En nokto komencas mi jam min etendi,
Malgraŭ de folioj flirtado leĝera,
Malgraŭ de novluno rigardo tenera,
Soife atendas sunon sin alsendi.
Finfine matenlumo karasas ĉi lagon.
Instigite mia liparo karminas.
Sub kiso de ora suno mi tre inas,
Ĝoje ĝuas sunan favoron, ajn agon.
Kiam matensuno lante alten iras
Maleme disiĝe Mi fermas kor-pordon
Tuttage memoras la brakuman forton
Sed post rememoro mi arde sopiras.
Por ke matensuno min vidu perfekte,
Re senpacience etendiĝas nokte.
（之十八）
睡 莲
我在夜风中展瓣吐蕊，
一任绿叶的轻轻依偎，
一任月光的久久注视，
痴心迎候与旭日相会。
当曙光染亮池塘的青翠，
娇羞的热唇红艳如醉。
我在旭日的热吻下灿烂，
我在晨曦的拥抱中妩媚。
当朝阳冉冉地升高远去，
我恋恋不舍地掩上心扉，
整日沉醉在幸福的回味。
回味之后是急切的翘望。
为了迎候那第一缕晨光，
忍不住又在夜色中吐蕊。
你可还记得……
ĈU VI MEMORAS
Ĉu ne memoru la pitoreskon ĉe akva mol’ ?
Sekve la falintan sunon jam fajras ĉielo.
Venas vi, de haro elfluas ĝoja tenero,
Elegante kiel somere nova lotusflor’.
Dum zefiro ni intervidiĝas sed sen parol’,
Kaj pririgardas nin nova stelo kun mistero.
Mi tiras vian manon leĝere en modero,
Trema mano kiel somere nova lotusflor’.
Ni promenas en ondaron de verda malhelo,
Floroj folioj murmuras pri sia mistero,
Centre de lago ranoj laŭte kantas kun fervor’.
Sovaĝe vulpas okuloj, kolombas kor-kvero,
Sub arĝenta luno nin ravas kisa mielo
Delikate kiel somere nova lotusflor’.
（之十九）
你可还记得……
你可还记得那个荷塘傍晚的景色，
晚霞涂染天空，夕阳在徐徐下落。
你翩翩而来， 秀发甩出一汪欢乐，
亭亭的倩影啊，亭亭如夏日的新菏。
我们相视而立，一任微风的抚摸。
新星探头观望，激动得光芒闪射。
轻轻地，我牵起你，你也牵起我。
颤栗的牵手啊， 颤栗如夏日的新菏。
暮色朦胧，我们步入起伏的绿波，
看荷花与荷叶在晚风中轻轻婆娑，
听夏虫与青蛙在水面上演唱情歌。
心儿似鸽子扑腾，目光似野狐闪烁，
我们倚着新月，相吻在荷塘的夜色，
美妙的热吻啊，美妙如夏日的新菏。
我们在荷花盛开时相聚
RENKONTIĜI ĈE LOTUSOJ
Ronda foli’, flora graci’,
Teksas belon kun poezi’.
Luna magi’, suna radi’,
Pentras ĝojon en emoci’.
Lotusfloroj en idili’
Ravas renkontiĝon verdan de ni.
Svelta tali’, trema pasi’,
Spiras ĉarmon kun energi’.
Pluva ari’, venta lekci’,
Kantas vivojn en harmoni’.
Lotusfloroj en idili’
Ravas renkontiĝon verdan de ni.
（之二十）
我们在荷花盛开时相聚
叶的翠绿, 花的秀丽,
编织我们相聚的旖旎。
如水月华，如火晨曦，
涂染我们相聚的欣喜。
花枝摇曳，清香漫弥，
我们在荷花盛开时相聚
叶的颤栗，花的喘息，
吐露我们相聚的秘密。
风的轻歌，雨的低语，
传颂我们诚挚的情谊。
花枝摇曳，清香漫弥，
我们在荷花盛开时相聚。