这一篇故事不长。当年世译时却费了不少工夫。难在“藤津伪器”这个单词，在许多词典里都查不出来。这就属于“每个字都认识，合起来还是不知道其意思”的情况。艾文赠送过一本厚厚的《聊斋志异辞典》，也查不出来。如果是现在，只需把不懂的词语用电脑在网上查询，一下子就可得几百条帮助。

此主题相关图片如下：

§250.  Hu Cheng Yin  狐惩淫
LA VULPA PUNO AL MALCXASTULO

Instruitulo N acxetis novan domon, sed kie ofte okazis gxenado far vulpa spirito. Vestoj kaj objektoj cxiuj estis difektitaj, kaj gxi de tempo al tempo metis polvon en mangxajxon.
Iutage, alvizitis amiko, okaze N ne estis hejme kaj li ne revenis ecx vespere. Edzino de N pretigis mangxajvojn regali la gaston, kaj poste sxi kun sia servistino mangxis la restajxon de la pladoj.
Instruitulo N estis dibocxema kaj sxatis konservi afrodiziigajxon en sia hejmo. Tamen, oni ne scias kiam, la vulpa spirito submetis iom da afrodiziigajxo en kacxon.
La edzino mangxis, kaj sentis la kacxon kun odoro de borneolo kaj mosko. Sxi demandis al sia servistino, tiu respondis ke sxi sciis nenion.
Finmangxinte la kacxon, la edzino eksentis sin bruligata de netolerebla arda amoro. Sxi penis por sin regi, sed la soifo pli potencis. Pensante ke en la hejmo nun trovigxas neniu alia viro krom la gasto, la edzino do iris frapi sur la pordo de la legocxambro.
La gasto demandis:“Kiu frapas?”
La edzino konfesis la veron.
La gasto demandis kion sxi volas. Sen respondo.
La gasto rifuzis, dirante:“Mi kaj via edzo estas amikoj je moralo, sekve mi ne kuragxas fari la skandalan bestajxon !”
Sed la edzino ankoraux restis antaux la pordo, ne volante foriri.
La gasto ekinsultis lauxte:“Vi malhonorigas cxiom da bonfamo kaj bonvirto al frato N!”
Kaj li surkracxis sxin trans la fenestro.
La edzino sentis grandan honton kaj fortirigxis. Sxi pensis: Kial mi havis tian konduton Sxi ekmemoris pri la aromo enla kacxo kaj dubis, cxu mi mismangxis afrodiziigajxon?
La edzino rapide kontrolis la pakajxon de afrodiziigajxo; jes, efektive! tio estis dissxutita cxie kaj en bovloj kaj en tasoj!
Cxar sxi sciis ke malvarma akvo povis senefikigi la afrodiziigajxon, sxi trinkis tion, kaj tuj sobrigxis. Tiam sentis sin droninta en nepardoneblan hontegon, kaj turnigxadis en lito longan tempon. Tiam jam estis en malfruaj noktaj horoj. Timante ke post tagigxo sxi ne havis honoron revidi homojn, la edzino do malligis sian rubandon, per kiu sxi pendigis sin memmortige.
Kiam la servistino rimarkis kaj savis sxin, iom post iom jam senigxis al sxi la spiro. Kaj, nur post matenigxo sxi reakiris malfortajn spirojn. Dume la gasto jam foriris en la nokto.
La instruitulo N revenis nur je sunsubiro. vidante ke la edzino kusxis en la lito, li demandis kio okazis.
La edzino respondis nenion, sed nur kun klaraj larmoj en ambaux okuloj.
La servistino raportis  al li pri sxia memmortigo. N miregis kaj insiste demandis. La edzino forsendis la servistinon kaj nur tiam rakontis al li cxion.
Vesuspirante la instruitulo diris:
“Jen repago pro mia dibocxemo! Je kio vi kulpis? Felicxe mi havas bonvirtan amikon! Alie, kiel mi ankoraux rajtas vivi?”
Ekde tiam la instruitulo sxangxis sian malbonan kutimon kaj ankaux la vulpspirito neniam revenis.

Komentarias la verkanto de la strangajxoj:
Kutime dommastroj interavertis unu la alian pri malkonservo de arseniko kaj venenaj vinoj, sed neniu aux neniam pri malkonservo de afrodiziigajxoj. Tio tre similas al la kutimo ke oni timas armilojn sed sxatas voluptgxuon! Kiu ja scias ke la amorgxuo ecx pli draste murdas ol arseniko aux venenaj vinoj? Origine oni konservis afrodiziigajxon nur por flatplacxi al sia edzino, amen tio jam vekis antipation de fantomoj kaj dioj, do por ne paroli pri la malutilo de senbrida dibocxemo, kiu ja multe superis konservadon de afrodiziigajxoj!

Kiam instruitulo revenis de provinca cxefurbo post ekzameno, jam vesperigxis. Li portis kun si lotussemojn, trapojn kaj lotusradikojn, kiujn li metis sur tablo enirinte la cxambron. Li kunportis ankaux unu posticxan virilon, kiun li mergis en poto. Okaze najbaroj venis kun vino por gratuli lian revenon. En hasteco la instruitulo metis tion sub la liton kaj mem eliris, ordonante ke la edzino kuiru pladojn regali gastojn. Post kundrinko kun la gastoj, la instruitulo eniris la internan cxambron kaj rapide lumigis per kandelo sub la lito, sed la poto  jam estis vaka sen akvo. Li demandis al sia edzino, tiu respondis:
“Mi jam kuiris tion kune kun la trapojn,lotusradikojn kaj eldonis regali gastojn. kial vi ankoraux sercxas gxin?”
la instruitulo ekmemoris ke en la pladoj efektive miksigxis senordaj nigraj strioj, kaj neniu el la kunmangxantoj sciis kio estis tio. ne povante deteni sin de rido, li ekparolis:
“Ha, malsagxulino! Cxu vi scias kio estas tio? Kial kuiri gxin por regali gastojn?”
Ankaux la edzino diris kun dubo:“Jes, mi ja havis malkontenton, ke vi ne konigis al mi pri gxia kuirmetodo. Ĝi aspektis ja suficxe malbela kaj mi ne sciis kia estas gxia nomo, do mi nur povis senorde distrancxi.”
La instruitulo do sciigis al sxi kio estas tio. Ambaux ridegis unu al la alia.
Nun la instruitulo jam farigxis nobela. Tamen oni ankoraux sxercis kun li per tiu anekdoto.

此主题相关图片如下：

狐惩淫

    某生购新第，常患狐。一切服物，多为所毁，且时以尘土置汤饼中。
    一日有友过访，值生出，至暮不归。生妻备馔供客，已而借婢啜食余饵。生素不羁，好
蓄媚药，不知何时狐以药置粥中，妇食之，觉有脑麝气，问婢，婢云不知。食讫，觉欲焰上
炽，不可暂忍，强自按抑，燥渴愈急。筹思家中无可奔者，惟有客在，遂往叩斋。客问其
谁，实告之；问何作，不答。客谢曰：“我与若夫道义交，不敢为此兽行。”妇尚流连，客
叱骂曰：“某兄文章品行，被汝丧尽矣！”隔窗唾之，妇大惭乃退。因自念我何为若此？忽
忆碗中香，得毋媚药也？检包中药，果狼藉满案，盎盏中皆是也。稔知冷水可解，因就饮
之。顷刻，心下清醒，愧耻无以自容。展转既久，更漏已残，愈恐天晓难以见人，乃解带自
经。婢觉救之，气已渐绝；辰后始有微息。客夜间已遁。
    生晡后方归，见妻卧，问之不语，但含清涕。婢以状告，大惊，苦诘之。妻遣婢去，始
以实告。生叹曰：“此我之淫报也，于卿何尤？幸有良友，不然，何以为人！”遂从此痛改
往行，狐亦遂绝。
    异史氏曰：“居家者相戒勿蓄砒鸩，从无有相戒不蓄媚药者，亦犹人之畏兵刃而狎床第
也。宁知其毒有甚于砒鸩者哉！顾蓄之不过以媚内耳！乃至见嫉于鬼神；况人之纵淫，有过
于蓄药者乎？”

    某生赴试，自郡中归，日已暮，携有莲实菱藕，入室，并置几上。又有藤津伪器一事，
水浸盎中。诸邻人以生新归，携酒登堂，生仓卒置床下而出，令内子经营供馔，与客薄饮。
饮已入内，急烛床下，盎水已空。问妇，妇曰：“适与菱藕并出供客，何尚寻也？”生忆肴
中有黑条杂错，举座不知何物。乃失笑曰：“痴婆子！此何物事，可供客耶？”妇亦疑曰：
“我尚怨子不言烹法，其状可丑，又不知何名，只得糊涂脔切耳。”生乃告之，相与大笑。
今某生贵矣，相狎者犹以为戏。

 --
聊斋志异（一至六卷）全文世译网址如下
http://www.elerno.cn/elibro/liaozhai/index.html

http://cq.netsh.com/eden/bbs/745632/html/table_5354966.html
主题:  角先生 第5楼 
用户名: 荠菜
作者：风雨如晦 

观桥东里兄文章，贴篇旧作，也来谈谈“角先生”。

《知堂回想录》：“第六篇拟曲《昵谈》里有‘树胶生支’这一个字，是翻译原文抱朋这字的意义，虽然唐译芯刍尼律中有树胶生支的名称，但似乎不及角先生三字的通俗。”知堂所云“抱朋”，即Baubon。《昵谈》中说“抱朋”系红革制成，质地“结实”，“不但这样，还柔软如睡眠，而且那带子像羊毛一样，简直不是皮条”。第七篇《皮匠》中，克耳敦说，女人和狗一样的爱吃皮货，如知堂所言，“或有双关的寓意”。

抱朋、树胶生支、角先生，皆Dildo之属，只是有材质上的不同。知堂引Suidas辞典，言抱朋“昔用无花果木”，后来方作改良。树胶生支顾名思义，但依唐义净译“根本说一切有部芯刍尼毗奈那”，“以树胶作生支者，谓诸树胶乃至余物，作男根形”，可知古印度所制生支，并不限于树胶。

中土文明渊源流长，于性用具上，丝毫不逊色于古希腊、印度。考古发现，新石器时代晚期已有男根模拟物，即所谓“祖”。但这显然是早期生殖崇拜，直至汉以降，方演变为房中工具。性用具性质的男根模拟物，通称“触器”，大致有广东人事、景东人事、藤津伪器、角帽、角先生等。之所以有“角先生”之称，一说“触”字从角；一说初始多以角制成。

有人以广东人事、景东人事同为角先生，未免审物不精。《醒世姻缘传》第六十五回：“又将那第三个抽斗扭开，里面两三根‘明角先生’，又有两三根‘广东人事’”，可见角先生与广东人事等并非一物。广东人事古籍中殊少记载，只是《株林野史》第七回中有所谓“广东膀”。其长四五寸，用时“用热水泡泡他便硬了”。又有“藤津伪器”者，见于《聊斋志异》。《狐惩淫》一文记某生赴试归，携藤津伪器一事，“水浸盎中”，却为痴妇脔切与菱藕并出饷客，肴中“黑条杂错，举座不知何物”。同为以水浸泡，当与广东膀相仿，抑或即是一物。

至于景东人事，《型世言》中说它“甚黄黄这等怪丑”，《金瓶梅》第七十九回又记西门庆尘柄上带着，可见与“角帽”类似，同为男性套用。但《浪史奇观》中又有双头角帽，供二女共用，则是与角先生相类了。

景东人事、角帽，如李零《中国方术考》所说，都是起着男根增大器的作用；而角先生，则系女子自慰用具。角先生多为腔体，中空处可注水加温。《肉蒲团》第十五回：“竟像是个极大的角先生，灌了一肚滚水，塞进去一般”；《姑妄言》卷十三：“有一個《西江月》赞他的形狀：腹內空空无物，头间禿禿无巾”。但亦有实体者，如汉中山靖王刘胜墓中出土铜银触器三件，有中空者，亦有磬折形双头用具。

角先生多有龟棱，考究者，更刻有螺纹，极尽巧思。如《姑妄言》中，铁氏看那童自大购回的物事，“上面还有些浪里梅花”。女子用时将其缚于足跟上，凑对牝口，膝盖弯曲以纳吐之。姚灵犀《思无邪小记》“咏角先生”其三云：“锐钝算来知几度，玉人勾股费推移”。

角先生有陶质、瓷质、铜质、银质、玉质、角质、象牙质等，虽然品目众多，毕竟输却了一番温暖绻缱之意，倒是明清有尿脬所制角先生，其材虽不雅，却不致冰冰凉凉，于冷衾孤裘间再添寒意。《一片情》第九回中为尿胞皮儿；《姑妄言》卷十五中则是牛尿脬缝制，寻常可贴身携带，用时吹胀了以绳带将根处扎牢。

触器虽是淫具，为正人君子们所不齿，但于风月无边中，未尝不可看出文化的互动与流变。李零曾析触器的源流，我的意见亦大抵如是：一可能是舶来品，如广东人事。一自印度、缅甸等邻国传入，如《海陵佚史》记胜哥托宫竖市胶膫一枝，言“出自异国”，当同“树胶生支”。施蛰存考证勉铃出自缅甸，而云南景东毗邻缅地，景东人事或亦原产于缅甸。余下的，方是中国特色，即俗称的“角先生”。

触器初始，想为贵胄巨室的禁秘之具；升斗小民，无由得用。《医心方》引《玉房秘诀》：“或以粉内阴中，或以象牙为男茎而用之，皆贼年命，早老速死”。以布囊实粉，未免形制简陋得可怜。到了明季，世俗生活活跃，淫风日炽，坊间多有售卖，春宫画中亦见婆子们提篮兜售。此物普及，倒是大有功德之事，至少益于身心，无“首饰盒子”的弊病（潘光旦译蔼理斯《性心理学》第三章注七三）。

中国古时对女子自慰的态度，除上引《玉房秘诀》一条外，大致为宽容或漠视之。这或有两个方面的原因：一是“直觉地认为女性的性能力是无限的，不必节制”（李银河）；一或与女子贞节观有关。

这两种观念自然荒谬，不容于现代的性学理论。李银河《性文化研究报告》引西方学者的话说：“寻求性满足是一种基本的欲望，而自慰则是人类最原始、最自然的性活动。它是人类发现自身性感觉的方式，是人类学习做出性反应的方式，是人类学会爱自己和建立自尊的方式”。自然，于个人而言，你可做出自以为正确的道德选择。

http://cq.netsh.com/eden/bbs/745632/html/table_5354966.html
主题:  关于这一段
 
用户名: 荠菜

又有“藤津伪器”者，见于《聊斋志异》。《狐惩淫》一文记某生赴试归，携藤津伪器一事，“水浸盎中”，却为痴妇脔切与菱藕并出饷客，肴中“黑条杂错，举座不知何物”。同为以水浸泡，当与广东膀相仿，抑或即是一物。

以前看的白话聊斋，翻译成“畜牲阳物”，当时还奇怪，畜牲阳物，即牛鞭马鞭之类，难道不能吃吗？原来如此。