Mono kaj justeco

el rakontoj pri Afanti

—laŭ ĉinesko Sopir-al-sudo*

La reĝo

kun moka tono

ĉuis al Afanti:

“Jen justeco kaj mono,

laŭ via kono,

kiu pli

valoras al vi?”

Afanti tuj respondis:

“Monon ja preferas mi,

ĉar ĝi gravas pli.”

“Kia vir’,

Afanti!” vere

kriis la reĝ’ dubeme,

“Jen por diri sincere,

mi ja prefere

elektus

justecon male,

ĉar ĝi pleje valoras.”

sed mon’ aspektas pale

kaj triviale.”

Afanti

replikis pike:

“Homo volas nur kion

li malhavas praktike,

senartifike.”

*Sopir-al-sudo (ĉine: Yijiangnan): ĉina fiksforma poemo el kvin versoj de 35,77,5 silaboj laŭ rimaranĝo xa,xa,a (x=senrima).