Aŭtuna pluvo

—laŭ ĉinesko Sopir-al-sudo*

En aŭtun’

pluvo kun tiktak’

falas en friska nebul’

jen sub venteta atak’

de sursura krak’.

Silkeca

pluv’ en svaga fum’

verŝas gutojn sur teron

varman en somer-brakum’

de akvo-konsum’.

La tero

malseka plenas

je kotaj akvaj flakoj.

Dum pluv-draŝo alvenas,

la floroj svenas.

Insektoj

sin kaŝas en tru’

por eviti pluvbaton

kaj atendi sen ĉirp-bru’

tempon de sun-ĝu’.

La rojo

torentas pro ŝvel’

kun falintajn foliojn,

frapas bordojn per ribel’

de akv-flua pel’.

Arbare

birdoj en silent’

sin per malsekaj plumoj

volvas en pluvbata vent’

kun panika sent’.

Endome

mi kun plezuro

legas romanon novan,

surda al pluv-murmuro

kaj vent-ululo.

*Sopir-al-sudo (ĉine: Yijiangnan): ĉina fiksforma poemo el kvin versoj de 35,77,5 silaboj laŭ rimaranĝo xa,xa,a (x=senrima).