.gif)
此主题相关图片如下：
F-ino Cui havis servistinon nomatan Hongniang. Hazarde Zhang havis interparolon kun sxi sola plurfoje kaj, profitante la bonan sxancon, Zhang konfidencis al sxi sian deziron. Auxskultante tion, la servistino vere sxokigxis kaj honteme forkuris. Instruitulo Zhang sentis grandan penton. La sekvantan tagon, kiam li refoje renkontigxis kun la servistino, kun honto li petis sxian pardonon, kaj ne plu menciis pri sia peto. La servistino diris al Zhang: “ Ho, sinjoro, vian parolon mi nek kuragxas transdoni, nek kuragxas malsekretigi. Tamen, pri la familio de f-ino Cui vi ja bone konas, kial do vi ne senpere petas pri sxia mano profitante vian favoron ?”
“Ekde mia infanagxo,”diris Zhang, “mi karakterigxis malsocietema. Ecx kiam mi kunestis inter virinoj, sxajne mi donis nenian rigardon al ili. Sed, malgraux mia tia sinteno dum multaj jaroj, finfine mi estis sorcxita de sxi. Tiutage, dum la festeno, por diri la veron, mi preskaux jam ne povis min deteni, kaj, dum lastaj tagoj, mi ecx forgesis halti dum irado aux ne sciis satigxon dum mangxado. Tre eble mi ne povos plu vivi longe. Se mi petus geedzigxon kun sxi laux la rutinismo, kies proceduroj de svatado, gefiancxigo, auxgurado per nomo... ktp dauxros almenaux tri aux ecx pli multajn monatojn, do, tiam vi trovos min jam delonge mortinta pro la amsopiro! Per kia konsilo vi helpus min ?”
La servistino respondis: “F-ino Cui estas tiel cxasteme, ke sxi akceptis nenian maldecan vorton ecx de tiu, kiun sxi respektas. Sekve mi, kiel subulino, havos nenian rimedon tikli sxin. Tamen sxi tre amas beletron, kaj ofte dronis en aprezo de belaj verkoj aux versoj dum longa tempo. Cxu vi povus verki ampoemojn por inspiri sxin ? Krom tio, ni havos neniun alian sxancon. ”
Auxdinte tion, Zhang gxojegis kaj tuj improvizis du poemojn pri printempo kaj donis al sxi. Tiun vesperon, la servistino revenis kun kolora leterfolio, kiun sxi transdonis al Zhang, dirante: “ Jen poemo de f-ino Cui !”
La titolo de la poemo estis <La Luno en la Monatmeza Nokto> kaj la versoj legigxis jene:
Cxe l'okcidenta cxambro mi atendas
lunon. La pord' duonfermigxas. Ventas.
Florombroj ekmovigxas sur la muro.
Mi dubas : cxu alvenas la karulo ?
Zhang iom subkomprenis prila aludo en la poemo, cxar tiu vespero jam estis la dekkvara en la dua monato laux lunkalendaro. Oriente de la logxejo de f-ino Cui staris abrikotarbo. Se oni grimpus sur la arbon, povus transiri la muron. Vespere en la dekkvina nokto, pere de la arbo kiel sxtuparo Zhang transiris la muron. Tiel li venis al la okcidenta cxambro, kies pordo restis duonfermita kaj la servistino Hongniang kusxis en sia lito. Vidante lin, sxi surprizigxis kaj demandis: “Ho, kial vi alvenas ?”
Zhang klarigis al sxi, mensogante:“ F-ino Cui alvokis min per la leterfolio, vi anoncu por mi !”
Post nelonge, Hongniang revenis kaj ripete diris: “Sxi alvenas, sxi alvenas !”
Auxdinte tion, Zhang sentis kaj gxojon kaj timon, supozante ke cxifoje li certe sukcesos.
Sed f-ino Cui alvenis en bonorda vestado kaj severa mieno. Sxi riprocxis lin: “Via favoro savi mian familion estas vere tre granda, tial mia patrino konfidis al vi siajn malfortajn gefilojn, sed kial vi sendis pere de la senscia servistino malcxastajn vortojn al mi ? Vi komencis per justa ago protekti aliajn en dangxero, sed poste vi profitis gxuste alies dangxeron por atingi vian celon. Do vi mem anstatauxigas la maljustan agon per via propra maljustajxo, je kio do ili diferencas ? Se mi tenos tion en sekreton, mi kasxos la malbonvirtan agon de alia homo, tio estas nejusta sinteno. Se mi malkasxe denuncis tion al mia panjo, do mi perfidos mian favoranton, tio estas sendanka repago. Se mi transdonis mian penson pere de servistino, mi ja timas, ke sxi ne kapablas redoni cxion sendevie. Tial mi invitis vin per slipo por ke mi mem diru rekte al vi. Sed mi timis ke vi ecx tiel ankoraux havas ian skrupulon, tial mi invitis per amoraludaj versoj por certigi ke vi nepre venu al la rendevuo. Cxu mi rajtas ne honti pri la nedeca konduto? Do, tenu nin bonkondutaj kaj ne transiru la limon de virto !” Dirinte tion, sxi rapide sin turnis kaj foriris.
Zhang gapis konsternite dum longa momento. Li retransiris la muron kaj dronis en elrevigxo. Dum kelkaj noktoj, instruitulo Zhang dormis sola kusxante cxe la fenestro. Iun vesperon, Zhang sentis sin subite vekita de iu. Surprizite li levigxis kaj vidis ke Hongniang alvenis kunportante litajxojn. Palpkaresante al Zhang, sxi diris: “Sxi alvenas, sxi alvenas ! Kial vi ankoraux restas en dormo ?” Sterninte la litajxojn kaj kunmetinte la kapkusenojn sxi foriris.
