.gif)
Kiam ili finis la festenon, jam vesperis. Bao kondukis la junulon en la okcidenta korteto, kie la cxambroj kvietis sxirmate per pompaj kurtenoj. Bao ordonis, ke servistinoj Guizi kaj Huansha helpu al Li Yi demeti liajn botojn kaj zonon. Post momento aperis Jadeta. Kun cxarma pudoro sxi milde sin malvestis. Kaj la litvualo estis mallevita. Ili kusxigxis al la komuna kapkuseno kaj gxuis tiel delicajn intimajxojn ke Li Yi supozis sin en la lito kun vera feino kiel de Wushan-monto aux Luo-rivero.
Noktmeze, tamen, Jadeta fikse rigardis lin tra siaj larmoj kaj diris: “ Kiel humila kantistino, mi bone scias, ke mi ne estas inda parulino por vi. Nun vi amas min pro mia beleco. Sed mi timas, ke via sento sxangxigxos post mia velkigxo, kaj tiam mi estos simila al liano sen ajna apogilo aux ventumilo forlasita en auxtuno. Tial, dum mia zenita delico mi ne povas regi mian malgxojon.”
Auxdinte tion, Li Yi estis tre kortusxita. Li etendis sian brakon sub sxian nukon kiel kapkusenon kaj diris : “ Nur hodiaux mi sukcesis realigi mian songxon por la tuta vivo. Mi preferas tujan morton ol disigxi de vi! Kial vi parolas pri tio ? Bonvole donu blankan silkon, ke mi skribu mian jxuron sur gxi !”
Forvisxinte siajn larmojn, Jadeta vokis servistinon Ceriza, ke sxi levu la kurtenon, tenu kandelon kaj alportu penikon kaj inkfrotujon, kiujn Jadeta kunprenis el la princa palaco cxar, krom muziko, sxi sxatis verki poemojn. Sxi malfermis broditan sakon kaj eltiris tri futojn da fajna blanka silkajo, nigre liniigitaj, kiujn sxi transdonis al Li Yi ke li surskribu. Naturdotita per verktalento, Li Yi skribis flue kaj rapide. Kia la jxuro, jxuro je montoj kaj riveroj, je la suno kaj luno! Kiaj la vortoj, vortoj sinceraj kaj kortusxaj. Fininte sian skribon, Li Yi prezentis la silkon al sxi atentigante, ke sxi bone gxin konservu.
Ili felicxe kunvivis du jarojn kiel paro da ambirdoj kaj cxiam kunestis dum tagoj kaj noktoj.
Printempe de la tria jaro Li Yi iris al ekzameno. Post brila sukceso li estis nomumita kiel cxefsekretario de Zheng-gubernio. En la kvara monato de la jaro, kiam printempo ankoraux cxarmis kaj somero ekpompis, antaux ol veturi al tiu gubernio por sin anonci kaj al Luoyang por viziti siajn gepatrojn, li arangxis adiauxan festenon por cxiuj parencoj en la metropolo Chang'an. Post foriro de cxiuj gastoj, la juna paro ekdronis en tristo pro baldauxa disigxo.
“Kun talento kaj famo," flustris Jadeta, " vi havos amason da admirantoj, kaj multaj sinjoroj volonte donos al vi sian filinon. Aliflanke, al viaj gepatroj ankoraux mankas legxa bofilino, tial, post kiam vi veturos hejmen, ili certe trovos por vi bonan edzinon. La nuna jxuro kondukos al nenio. Mi havas nur malgrandan deziron.Cxu vi perme sas ke mi diru gxin?”
Li Yi surprizigxis.“ Cxu mi iel ofendis vin ? Kial vi tiel parolas ? Diru, kaj mi nepre gxin plenumos!”
“Mi agxas jam 18 jarojn, dum vi, nur 22, do estas ankoraux ok jaroj gxis la edziga adolteco. Mi volas elgxui dum tiuj ok jaroj cxiom da amo kaj felicxo de mia tuta vivo. Post tio vi, certe ne malfrue, povos preni frauxlinon el bona familio kiel vian novedzinon. Tiam mi fortondu la hararon kaj kovru min per la nigra robo de monahxino. Sole tion, jam nenion alian mi asopiras.”
Kortusxiteco lin larmigis.
“ Mia jxuro je la brila suno kostas vivon kaj morton! Mi sentas malsuficxa nian kunvivon ecx gxis la oldigxo. Kiel do mi povas facilanime pensi pri alia afero ? Mi kore petas, ke vi ne malfidu min ! Trankvile atendu! Mi certe revenos al Huazhou en la oka monato kaj sendos porti vin al mi. Post nelonge ni rekunigxos.”
Post kelkaj tagoj, Li Yi adiauxis sxin kaj veturis orienten.
Noktmeze, tamen, Jadeta fikse rigardis lin tra siaj larmoj kaj diris: “ Kiel humila kantistino, mi bone scias, ke mi ne estas inda parulino por vi. Nun vi amas min pro mia beleco. Sed mi timas, ke via sento sxangxigxos post mia velkigxo, kaj tiam mi estos simila al liano sen ajna apogilo aux ventumilo forlasita en auxtuno. Tial, dum mia zenita delico mi ne povas regi mian malgxojon.”
Auxdinte tion, Li Yi estis tre kortusxita. Li etendis sian brakon sub sxian nukon kiel kapkusenon kaj diris : “ Nur hodiaux mi sukcesis realigi mian songxon por la tuta vivo. Mi preferas tujan morton ol disigxi de vi! Kial vi parolas pri tio ? Bonvole donu blankan silkon, ke mi skribu mian jxuron sur gxi !”
Forvisxinte siajn larmojn, Jadeta vokis servistinon Ceriza, ke sxi levu la kurtenon, tenu kandelon kaj alportu penikon kaj inkfrotujon, kiujn Jadeta kunprenis el la princa palaco cxar, krom muziko, sxi sxatis verki poemojn. Sxi malfermis broditan sakon kaj eltiris tri futojn da fajna blanka silkajo, nigre liniigitaj, kiujn sxi transdonis al Li Yi ke li surskribu. Naturdotita per verktalento, Li Yi skribis flue kaj rapide. Kia la jxuro, jxuro je montoj kaj riveroj, je la suno kaj luno! Kiaj la vortoj, vortoj sinceraj kaj kortusxaj. Fininte sian skribon, Li Yi prezentis la silkon al sxi atentigante, ke sxi bone gxin konservu.
Ili felicxe kunvivis du jarojn kiel paro da ambirdoj kaj cxiam kunestis dum tagoj kaj noktoj.
Printempe de la tria jaro Li Yi iris al ekzameno. Post brila sukceso li estis nomumita kiel cxefsekretario de Zheng-gubernio. En la kvara monato de la jaro, kiam printempo ankoraux cxarmis kaj somero ekpompis, antaux ol veturi al tiu gubernio por sin anonci kaj al Luoyang por viziti siajn gepatrojn, li arangxis adiauxan festenon por cxiuj parencoj en la metropolo Chang'an. Post foriro de cxiuj gastoj, la juna paro ekdronis en tristo pro baldauxa disigxo.
“Kun talento kaj famo," flustris Jadeta, " vi havos amason da admirantoj, kaj multaj sinjoroj volonte donos al vi sian filinon. Aliflanke, al viaj gepatroj ankoraux mankas legxa bofilino, tial, post kiam vi veturos hejmen, ili certe trovos por vi bonan edzinon. La nuna jxuro kondukos al nenio. Mi havas nur malgrandan deziron.Cxu vi perme sas ke mi diru gxin?”
Li Yi surprizigxis.“ Cxu mi iel ofendis vin ? Kial vi tiel parolas ? Diru, kaj mi nepre gxin plenumos!”
“Mi agxas jam 18 jarojn, dum vi, nur 22, do estas ankoraux ok jaroj gxis la edziga adolteco. Mi volas elgxui dum tiuj ok jaroj cxiom da amo kaj felicxo de mia tuta vivo. Post tio vi, certe ne malfrue, povos preni frauxlinon el bona familio kiel vian novedzinon. Tiam mi fortondu la hararon kaj kovru min per la nigra robo de monahxino. Sole tion, jam nenion alian mi asopiras.”
Kortusxiteco lin larmigis.
“ Mia jxuro je la brila suno kostas vivon kaj morton! Mi sentas malsuficxa nian kunvivon ecx gxis la oldigxo. Kiel do mi povas facilanime pensi pri alia afero ? Mi kore petas, ke vi ne malfidu min ! Trankvile atendu! Mi certe revenos al Huazhou en la oka monato kaj sendos porti vin al mi. Post nelonge ni rekunigxos.”
Post kelkaj tagoj, Li Yi adiauxis sxin kaj veturis orienten.
