.gif)
La fiancxino de Li Yi vivis en la metropolo. Plenuminte la fiancxan donacon Li Yi revenis al sia ofico en Zheng-gubernio, sed, je la jarfina monato li refoje petis forpermeson veturi al Chang'an por sia nupto. Li trovis por si kvietan logxejon, kies adreson li tenis sekreta por ke neniu el liaj konatoj sciu pri gxi.
Tamen tio ne helpis pro lia bonkora kuzo Cui Yunming kiu, jam trapasinta la ekzamenon pri klasikajxoj, ofte dum horoj el la pasintaj tagoj gaje drinkis kaj intime babilis kun Li Yi kaj Jadeta en sxia buduaro. Cxiufoje, ricevinte novajxon pri Li Yi, li sincere sciigis al Jadeta kun dankemo, ke sxi ofte helpis lin per mono aux vestajxoj. Kiam Li Yi venis al la metropolo, Cui rakontis al Jadeta la veron.
“Ho, kial li agis perfide ?”Sxi suspiris indigne. Pos te, sxi petis multajn amikojn ke ili persvade venigu Li Yi al sxi. Tamen li neniel volis iri al sxi pro tio ke, unuflanke, li hontis pro sia rompo de la promeso kaj, aliflanke, sxi grave malsanis. Li ecx intence foriris de sia hejmo en frua mateno kaj revenis nur en malfrua horo por eviti vizitantojn. Vane sxi ploradis tagnokte, povante nek mangxi nek dormi pro la aspiro foje lin revidi. , Bruligite de indigno kaj malgxojo, sxi agoniadis en la lito. Cxio cxi iom post iom cirkulis en la metropolo, kaj kleruloj simpatie kortusxigxis de sxia amo, dum bravuloj tre indignis kontraux li pro lia perfidemo.
Estis la tria monato lunkalendare, la bona tempo por printempa ekskurso. Iutage, Li Yi vizitis kun kvin aux ses amikoj Chongjing-templon por apreci florantajn peoniojn. Ili kune promenis en la okcidenta koridoro kaj improvizis poemojn unu post alia. I.a. iu cxefurbano nomata Wei Xiaqing, unu el intimaj amikoj de Li Yi, diris al Li Yi: " Pr intempo estas bela sezono kaj floroj prospere disfloras. Tamen via malnova amatino mizere turmentigxas en soleca buduaro ! Estas vere kruele, ke vi forlasis sxin! Kiel honesta viro oni ne devas tiel agi. Bonvole bone pripensu tion !"
Tiujn vortojn auxdis juna bravulo kiu, en flava cxemizo el ramibasta tolo, aspektis bela kaj vigla, kun pafarko cxe si. Li pasxis malantaux ili, akompanate de huna servo-knabo kun mallonge tondita hararo. Subite li jxetis saluton al Li Yi kaj diris:
“ Cxu vi estas sinjoro Li la Deka ? Mia familio devenis de la oriento kaj havis parencecon kun imperiestro. Kvankam mankas al mi talento pri literaturo, tamen mi tre sxatas kaj respektas literatorojn. Jam delonge mi havis adm iron al vi kaj tre ofte deziris vidi vin. Hodiaux mi havas la felicx on renkontigxi kun vi. Mia modesta domo estas ne malproksima for de cxi tie, kaj mi havas muzikistinojn por vin amuzi. Mi havas ankaux ok aux naux cxarmajn knabinojn kaj dekkelkajn bonajn cxevalojn, kiuj cxiuj povas esti je via dispono. Mi nur esperas ke vi degnos honorigi min per via vizito.”
Auxdinte tion, la amikoj de Li Yi tre gxojis, kaj kune spronis sian cxevalon por sekvi la bravulon, kiu rapide turnigxis de unu strateto en alian kaj baldaux venis al Shengye-kvartalo.
Cxar tie estis tre proksime al la logxejo de Jadeta, Li Yi, anstataux iri plu, murmuris ion pretekste kaj volis sin returni.
Sed la bravulo diris:“ Mia modesta domo estas gxuste cxi tie. Cxu vi povus forlasi nin cxi-momente ?” Kaj li ekkaptis la bridon de la cxevalo de Li Yi kaj kondukis gxin antauxen . Baldaux ili atingis la domon de Jadeta. Konsternite Li Yi vipis sian cxevalon por forrapidi, sed la bravulo tuj ordonis al servistoj cxirkauxpreme pusxi la forkuronton enen tra la malalta pordo. Riglinte la pordon, oni kriis :“" Jen sinjoro Li venas !”
Auxdigxis bruoj en la tuta domo, pro gxojo kaj surprizo.
Tamen tio ne helpis pro lia bonkora kuzo Cui Yunming kiu, jam trapasinta la ekzamenon pri klasikajxoj, ofte dum horoj el la pasintaj tagoj gaje drinkis kaj intime babilis kun Li Yi kaj Jadeta en sxia buduaro. Cxiufoje, ricevinte novajxon pri Li Yi, li sincere sciigis al Jadeta kun dankemo, ke sxi ofte helpis lin per mono aux vestajxoj. Kiam Li Yi venis al la metropolo, Cui rakontis al Jadeta la veron.
“Ho, kial li agis perfide ?”Sxi suspiris indigne. Pos te, sxi petis multajn amikojn ke ili persvade venigu Li Yi al sxi. Tamen li neniel volis iri al sxi pro tio ke, unuflanke, li hontis pro sia rompo de la promeso kaj, aliflanke, sxi grave malsanis. Li ecx intence foriris de sia hejmo en frua mateno kaj revenis nur en malfrua horo por eviti vizitantojn. Vane sxi ploradis tagnokte, povante nek mangxi nek dormi pro la aspiro foje lin revidi. , Bruligite de indigno kaj malgxojo, sxi agoniadis en la lito. Cxio cxi iom post iom cirkulis en la metropolo, kaj kleruloj simpatie kortusxigxis de sxia amo, dum bravuloj tre indignis kontraux li pro lia perfidemo.
Estis la tria monato lunkalendare, la bona tempo por printempa ekskurso. Iutage, Li Yi vizitis kun kvin aux ses amikoj Chongjing-templon por apreci florantajn peoniojn. Ili kune promenis en la okcidenta koridoro kaj improvizis poemojn unu post alia. I.a. iu cxefurbano nomata Wei Xiaqing, unu el intimaj amikoj de Li Yi, diris al Li Yi: " Pr intempo estas bela sezono kaj floroj prospere disfloras. Tamen via malnova amatino mizere turmentigxas en soleca buduaro ! Estas vere kruele, ke vi forlasis sxin! Kiel honesta viro oni ne devas tiel agi. Bonvole bone pripensu tion !"
Tiujn vortojn auxdis juna bravulo kiu, en flava cxemizo el ramibasta tolo, aspektis bela kaj vigla, kun pafarko cxe si. Li pasxis malantaux ili, akompanate de huna servo-knabo kun mallonge tondita hararo. Subite li jxetis saluton al Li Yi kaj diris:
“ Cxu vi estas sinjoro Li la Deka ? Mia familio devenis de la oriento kaj havis parencecon kun imperiestro. Kvankam mankas al mi talento pri literaturo, tamen mi tre sxatas kaj respektas literatorojn. Jam delonge mi havis adm iron al vi kaj tre ofte deziris vidi vin. Hodiaux mi havas la felicx on renkontigxi kun vi. Mia modesta domo estas ne malproksima for de cxi tie, kaj mi havas muzikistinojn por vin amuzi. Mi havas ankaux ok aux naux cxarmajn knabinojn kaj dekkelkajn bonajn cxevalojn, kiuj cxiuj povas esti je via dispono. Mi nur esperas ke vi degnos honorigi min per via vizito.”
Auxdinte tion, la amikoj de Li Yi tre gxojis, kaj kune spronis sian cxevalon por sekvi la bravulon, kiu rapide turnigxis de unu strateto en alian kaj baldaux venis al Shengye-kvartalo.
Cxar tie estis tre proksime al la logxejo de Jadeta, Li Yi, anstataux iri plu, murmuris ion pretekste kaj volis sin returni.
Sed la bravulo diris:“ Mia modesta domo estas gxuste cxi tie. Cxu vi povus forlasi nin cxi-momente ?” Kaj li ekkaptis la bridon de la cxevalo de Li Yi kaj kondukis gxin antauxen . Baldaux ili atingis la domon de Jadeta. Konsternite Li Yi vipis sian cxevalon por forrapidi, sed la bravulo tuj ordonis al servistoj cxirkauxpreme pusxi la forkuronton enen tra la malalta pordo. Riglinte la pordon, oni kriis :“" Jen sinjoro Li venas !”
Auxdigxis bruoj en la tuta domo, pro gxojo kaj surprizo.
