.gif)
《山村》三语种对照
《山村》研读会友群
柴门霍夫世界语大学群
Amiko·ilin 发布
11.30 "Sonas agrable,s'rino. Sed diru al mi:ĉu vi certas,ke vi donos al mi la bovinon?"
"Vidu,ŝi estas via bovino. Ŝi estis ĉiam via bovino. Vi vidis ŝian enmondiĝon,vi vartis ŝin kaj kondukis ŝin al la nuna kondiĉo. Ŝi estas via! Ŝi estas nepre via!"
"Ĉu tion vi vere intencas?"
"Kompreneble mi intencas tion. Al kiu ŝi apartenu,laŭ via opinio? Kiam vi estis for,ŝi ne volis eĉ snufi la manĝaĵon,kiun mi donis al ŝi. Ŝi rekonas nur unu personon en la mondo,nome vin."
"Dankon,s'rino. Mi retenos la bovinon. Ŝi estos la kunulino de mia maljunaĝo. Ŝi memorigos al mi la fekundan teron,sur kiu mi laboris,la verdan rizmaron,kiun mi plantis,la orajn ondojn da tritiko,kiun mi semis. S'rino,al mi plaĉas pensi pri tiaj aferoj. Ili varmigas kaj ridetigas mian maljunan koron..." Subite lia voĉo rompiĝis. Sennomaj larmoj verŝiĝis el liaj deliraj nigraringaj maljunaj okuloj.
"Ho,Onklo Pan! Onklo Pan! Vi estas tro laca. Vi bezonas ripozon." Mia patrino kuris al li kaj helpis lin stariĝi de sur la malalta benko,sur kiu li sidis. Poste ŝi signis,ke mi alproksimiĝu. Ni subtenis lin ĝis lia ĉambro kaj kuŝigis lin sur lian liton. Onklo Pan estis tiel malforta,kiel maljuna malsanulo. Sed li plorsingultis spasme kiel infano.
Kiam ni revenis al la salono mia patrino murmuris,kun emocio kaj tristo,"Vere li estas maljuna. Mi neniam pensis pri tio. La tempo forflugas rapidege! Li ja estas maljuna. Ni ĉiuj maljuniĝas!"
******
"Sounds very nice,ma'am. But tell me:are you sure that you'll give me the cow?"
"Why,she is your cow. She has always been your cow. You saw her come into the world,nursed her and have brought her up to her present shape. She is yours! She is absolutely yours!"
"Do you really mean it?"
"Of course I mean it. To whom does she belong do you think? When you were away,she did not even sniff at the food I gave her. She recognises only one person in the world,that is you."
"Thank you,ma'am. I'll keep the cow. She will be the companion to my old age. She will remind me of the fertile earth I've worked on,of the green sea of rice I have planted,of the golden waves of wheat I have sown. Ma'am,I like to think of such things. They make my old heart warm and smile..." Suddenly his voice snapped. Nameless tears welled out from his delirious,dark-ringed old eyes.
"Oh,Uncle Pan! Uncle Pan! You are too tired. You need some rest." My mother dashed to him and helped him to stand up from the low bench he was sitting on. Then she signed to me to come near. We supported him into his room and laid him in his bed. Uncle Pan was as weak as an old invalid. But he was sobbing fitfully like a child.
After we came out to the living-room my mother murmured,with feeling and sadness,"He is old. I've never thought of that. Time does fly very fast! He is old. We are all getting old!"
"Vidu,ŝi estas via bovino. Ŝi estis ĉiam via bovino. Vi vidis ŝian enmondiĝon,vi vartis ŝin kaj kondukis ŝin al la nuna kondiĉo. Ŝi estas via! Ŝi estas nepre via!"
"Ĉu tion vi vere intencas?"
"Kompreneble mi intencas tion. Al kiu ŝi apartenu,laŭ via opinio? Kiam vi estis for,ŝi ne volis eĉ snufi la manĝaĵon,kiun mi donis al ŝi. Ŝi rekonas nur unu personon en la mondo,nome vin."
"Dankon,s'rino. Mi retenos la bovinon. Ŝi estos la kunulino de mia maljunaĝo. Ŝi memorigos al mi la fekundan teron,sur kiu mi laboris,la verdan rizmaron,kiun mi plantis,la orajn ondojn da tritiko,kiun mi semis. S'rino,al mi plaĉas pensi pri tiaj aferoj. Ili varmigas kaj ridetigas mian maljunan koron..." Subite lia voĉo rompiĝis. Sennomaj larmoj verŝiĝis el liaj deliraj nigraringaj maljunaj okuloj.
"Ho,Onklo Pan! Onklo Pan! Vi estas tro laca. Vi bezonas ripozon." Mia patrino kuris al li kaj helpis lin stariĝi de sur la malalta benko,sur kiu li sidis. Poste ŝi signis,ke mi alproksimiĝu. Ni subtenis lin ĝis lia ĉambro kaj kuŝigis lin sur lian liton. Onklo Pan estis tiel malforta,kiel maljuna malsanulo. Sed li plorsingultis spasme kiel infano.
Kiam ni revenis al la salono mia patrino murmuris,kun emocio kaj tristo,"Vere li estas maljuna. Mi neniam pensis pri tio. La tempo forflugas rapidege! Li ja estas maljuna. Ni ĉiuj maljuniĝas!"
******
"Sounds very nice,ma'am. But tell me:are you sure that you'll give me the cow?"
"Why,she is your cow. She has always been your cow. You saw her come into the world,nursed her and have brought her up to her present shape. She is yours! She is absolutely yours!"
"Do you really mean it?"
"Of course I mean it. To whom does she belong do you think? When you were away,she did not even sniff at the food I gave her. She recognises only one person in the world,that is you."
"Thank you,ma'am. I'll keep the cow. She will be the companion to my old age. She will remind me of the fertile earth I've worked on,of the green sea of rice I have planted,of the golden waves of wheat I have sown. Ma'am,I like to think of such things. They make my old heart warm and smile..." Suddenly his voice snapped. Nameless tears welled out from his delirious,dark-ringed old eyes.
"Oh,Uncle Pan! Uncle Pan! You are too tired. You need some rest." My mother dashed to him and helped him to stand up from the low bench he was sitting on. Then she signed to me to come near. We supported him into his room and laid him in his bed. Uncle Pan was as weak as an old invalid. But he was sobbing fitfully like a child.
After we came out to the living-room my mother murmured,with feeling and sadness,"He is old. I've never thought of that. Time does fly very fast! He is old. We are all getting old!"
