“Knaboj ! la serĝento diris ĝoje reveninte : “ ...  ni havos militon por fari ĉi-nokte ... Iu kaptis prusan informon ... Mi kredis, ke ĉifoje ni povos repreni tiun ĉi sanktan ĉefurbon Bourget el iliaj manoj !”

Meze de soldatoj sonoris laǔtaj ĝojkrioj kaj riroj. Ili kantis, dancis, poluris bajonetojn;  profitante de ĉi tiu tumulto, du infanoj forkuris. 

Transpasiginte tranĉeon, antaǔe estis nur ebenaĵo, kaj ĉe la fundo de la ebenaĵo estis unu blanka muro kovrita de embrazuroj. Ili piediris al ĉi tiu muro kaj iom haltis ĉiupaŝe por ŝajnigis  pluki terpomoj.

“小伙子们！”中士喜气洋洋地回到屋里， 说道： “... 今晚有仗打了 ... 有人截获了普鲁士人的情报... 我相信，这一次，我们能把这个神圣的布尔歇③从他们的手中夺回来了！”
    士兵中响起欢呼声、笑声。他们唱歌、跳舞、擦亮刺刀，两个小孩趁此混乱之机逃走了。
    一翻过壕沟，前面只有平原，平原的尽头有一道满是枪眼的白墙。他们正是朝这堵墙走去，每走一步都停一下，假装捡马铃薯。