Enterigo en la Rivero
Antaue, la mastrino havis karecan hundon.Gi nomigis “Xuer”.Gi estis tro milda,kaj gi satis purecon kaj gin aminditis personoj.Ankau gi elpenis ratojn!Dum la postajn kelkajn jarojn,gi naskigis kelkaj hundetoj,sed mastrino donacis ilijn al amikinoj.
Iutage, Kun hundeto (filo de “Xuer”) la amikino alvenis hejmen mastrinan. Kiel goje “Xuer” estis! Ili intime agis kaj rekunigis. Kaj ili lekis piedsuprojn de la mastrino.Kiel goje ili estis!......
Subite, samtempe kun eligi teruran krion,“Xuer” rekuris en hejmen 。Ao!kara mia Dio! “Xuer” erare mangis la ratvenenajon!kaj gi prenis venenon!Sub la lito sin kasis kaj gi kriis akran helpon. Post kelkajn minutojn,“Xuer”elkuris tra la pordon, en la plankon, finfine gi falis dolore kaj ciam fermis siajn belajn okulojn!
Vespere,la mastrino (mia pliaga fratino) diris:Ve!perdu sian vivon en la rivero.“Xuer” metitis per mi en la kartonan skatolon.La nokto falis kaj sub la brila lunklaro,mi vidis :“Xuer” fordrivis lau la fluo,gis finfine!...Mia koro tro afliktitis. Ekde tiam, mia pliaga fratino, ciam si ne bredis hundon.
Hundo plenas normanalajn homajn sentojn,ankau hundo estas la plej fidela amiko de la homaroj.
"Filo absolute ne abomenis kaj evitis mankon de sia patrino;hundo absolute ne foriris pro malrica familio "!tio ci estas prava!