《聊斋志异》第8卷第321个故事“司文郎”中也有一个盲僧，有识气辨文的本领。以下为有关段落的节选。
此主题相关图片如下：
Foje, ili ambaux hazarde ekskursis al templo kaj vidis ke blinda bonzo sidis sub klostra tegmento vendante drogojn.
Kun granda miro Song diris: "Ho, jen estas mirhomo, kiu plej bone konis distingi verkojn! Ni nepre petu lian konsilon!
Kaj li ordonis Wang reveni logxejon alporti siajn verkojn. Survoje Wang renkontigxis kun la instruitulo de Yuhang kaj tiu ankaux venis kune.
Wang respekte vokis per "Majstro" kaj salutis. La blinda bonzo prenis cxu li konsultas pri kuraco kaj demandis al Wang pri signoj de malsano.
Wang Pingzi malkasxe diris pri sia deziro peti instruojn pri verkado.
Ridante la blinda bonzo diris: "Ho, kiu klacxis superflue? Kiel mi, blundulo, povus komenti verkojn?"
Wang Pingzi petis lin auxskulti per oreloj anstataux legi per okuloj. Sed la blinda bonzo diris;
"Eseoj en tri ekzamenoj resume havis tekstojn el pli ol du mil ideogramoj. Kiu do havis la paciencon auxskulti dum longa tempo? Prefere vi forbruligu ilin kaj mi priflaru per nazo!"
Wang Pingzi obeis lian proponon, kaj, kiam li bruligis unu el siaj verkoj, la blinda bonzo priflaris kaj kapjesis, dirante:
"En la komenco vi verkis imitante al la grandaj majstroj, kvankam ne tute versimile, tamen jam suficxe simile. Mi jxus perceptis per mia lieno."
Wang Pingzi demandis: "Cxu mi povos trapasi la ekzamenon?"
"Povos." respondis la blinda bonzo.
La instruitulo de Yuhang ne multe kredis lin, kaj provis per tio ke li unue forbruligu la verkojn de la eminentaj majstroj en antikveco.
La blinda bonzo priflaris kaj lauxdis:
"Ho, eminenta verko! kiun mi perceptis per mia koro. Krom Gui Youguang aux Hu You'xin, kiu ja povus elverki tiel bonajn eseojn?"
La instruitulo de Yuhang miregis, nur tiam li ekbruligis sian verkon.
"Ho, antaux momento mi perceptis unu verkon, sed ankaux gxian tutan parton, kial subite sxangxigxis la auxtoro?" demandis la blinda bonzo.
La instruitulo de Yuhang diris sub preteksto:
"La jxus bruligita estis verko de mia amiko, kiun mi havis nur unu. Sed la verko nun bruligata, estas mia propra."
La blinda bonzo flaris la postrestantan cindron kaj estis incitita sencxese tusi. Li petis, dirante:
"Ho, bonvole ne plu bruligu! Vere ne adaptebla por flarado! Mi nur pene toleris per disfragmo. Se vi ankoraux bruligos iom, mi certe vomos!"
La instruitulo de Yuhang fortirigxis.
Post kelkaj tagoj, publikigxis la nomaro de la sukcesintoj en la ekzameno. tamen la instruitulo de Yuhang sukcese trapasis la ekzamenon, dum Wang Pingzi fiaskis.
Song kaj Wang Pingzi vizitis informi al la blinda bonzo.
Vesuspirante la bonzo diris:
"Kvankam al mi blindis al mi la okuloj, tamen ankoraux ne blindis la nazo; dume la mandarenoj-ekzamenantoj havas kaj blindajn okulojn kaj blindan nazon!"
Post momento, venis la instruitulo de Yuhang, kiu fiere demandis:
"Blinda bonzo, cxu vi ankaux mangxis raviolojn de oni? Nun, kion vi povas diri?"
"Tio, kio mi parolis, estis arto de verkado, sed ne sortdiveno." diris la blinda bonzo. "Vi povus trovi eseojn de la ekzamenantoj kaj bruligu po unu el ili, tiam mi certe divenos kiu estas via instruanto."
La instruitulo de Yuhang kaj Wang Pingzi kune sercxis fine nur ricevis verkojn de 8 aux 9 ekzamenantoj. Tiam la instruitulo de Yuhang ankoraux demandis: "Kiel puni vin se vi misdivenis?"
La blinda bonzo indigne respondis:
"Tiam vi forprenu miajn blindajn okulglobojn!"
La instruitulo de Yuhang do komencis forbruligi la verkojn. Sed je la unuaj forbruligoj la blinda bonzo cxiam respondis per nego. Kiam bruligxis la sesa eseo, la blinda bonzo subite vomegis al la muro kaj ellasis salvon da tondraj furzoj. Auxdante tion, cxiuj ridegis.
Visxante al siaj okuloj, la blinda bonzo diris: "Jen vere via instruanto! Komence mi ne sciis pri tio, sed je ekflaro mi sentis fortajn pikojn al mia nazo, kaj ventro, ecx mia veziko ne povis toleri tion kaj fine ellasis cxiom tra anuso!"
La instruitulo de Yuhang ege koleris. Li eliris, dirante:
"Morgaux vin atendos la sekvo! Nur ne pentu! Nur ne pentu!"
既而场后以文示宋，宋颇相许。偶与涉历殿阁，见一瞽僧坐廊下，设药卖医。宋讶曰：
“此奇人也！最能知文，不可不一请教。”因命归寓取文。遇余杭生，遂与俱来。王呼师而
参之。僧疑其问医者，便诘症候。王具白请教之意，僧笑曰：“是谁多口？无目何以论
文？”王请以耳代目。僧曰：“三作两千余言，谁耐久听！不如焚之，我视以鼻可也。”王
从之。每焚一作，僧嗅而颔之曰：“君初法大家，虽未逼真，亦近似矣。我适受之以脾。”
问：“可中否？”曰：“亦中得。”余杭生未深信，先以古大家文烧试之。僧再嗅曰：“妙
哉！此文我心受之矣，非归、胡何解办此！”生大骇，始焚己作。僧曰：“适领一艺，未窥
全豹，何忽另易一人来也？”生托言：“朋友之作，止此一首；此乃小生作也。”僧嗅其余
灰，咳逆数声，曰：“勿再投矣！格格而不能下，强受之以膈，再焚则作恶矣。”生惭而退。
数日榜放，生竟领荐；王下第。生与王走告僧。僧叹曰：“仆虽盲于目，而不盲于鼻；
帘中人并鼻盲矣。”俄余杭生至，意气发舒，曰：“盲和尚，汝亦啖人水角耶？今竟何
如？”僧曰：“我所论者文耳，不谋与君论命。君试寻诸试官之文，各取一首焚之，我便知
孰为尔师。”生与王并搜之，止得八九人。生曰：“如有舛错，以何为罚？”僧愤曰：“剜
我盲瞳去！”生焚之，每一首，都言非是；至第六篇，忽向壁大呕，下气如雷。众皆粲然。
僧拭目向生曰：“此真汝师也！初不知而骤嗅之，刺于鼻，棘于腹，膀胱所不能容，直自下
部出矣！”生大怒，去，曰：“明日自见！勿悔！勿悔！”
[此贴子已经被作者于2006-7-10 14:10:15编辑过]
.gif)
楼主
