i

la montrebla vojo ne estas la eterna vojo;
la direbla nomo ne estas la eterna nomo.

el sennomo kreiĝis la ĉielo kaj la tero;
kaj nomado estas la patrino de la dek mil estaĵoj.
do per konstanta mal-esto oni kontemplu la misteron
kaj per konstanta esto oni vidu la eksteron.

ĉi du elfluas el la samo
kaj disiĝas nur per nomo.
ĉi fonto nomiĝas enigmo.

enigmo en enigmo --
pordo al ĉiuj mirindaäµoj.

ii

ĉar la tuta mondo opinias belon bela, ekzistas malbelo.
ĉar ĉiuj opinias bonon bona, ekzistas malbono.

esto kaj mal-esto naskas do unu la alian.
facilo kaj malfacilo kompletigas sin.
longo kaj mallongo formas unu la alian.
alto kaj malalto kuŝas unu sur la alia.
voĉo kaj resono kune harmonias.
antaŭo kaj posto sekvas sin.

tial la saĝulo per ne-agado praktikas
kaj per ne-parolado instruas.

iii

ne laå­degu meritulojn, kaj la popolo ne interrivalos.
ne trotaksu valoraĵojn, kaj la popolo ne ŝtelos.
ne dismontru enviindaäµojn, kaj la koro ne avidos.

tial kiam la saĝulo regas,
li senåaräigas korojn kaj satigas ventrojn,
malfortigas ambiciojn sed fortikigas ostojn,
por ke la popolo estu daå­re senruza kaj sendezira,
por ke oni ne aå­dacu friponi.

praktiku ne-agadon
kaj ä‰io estos en ordo.

iv

la vojo estas kiel vasta oceano
äˆerpebla sed ne elä‰erpebla.
kia abismo!
äœi åajnas la origino de la dek mil estaäµoj.
tiel profunda, ke ä‰iam restas iom.
mi ne scias, kies ido äi povus esti.
koncepte äi ekzistis antaå­ la dioj.

v

la naturo ne estas humana.
por äi ä‰iuj estaäµoj povas vivi kaj morti.
la saäulo ne estas humana.
por li la popolo povas vivi kaj morti.

la naturo estas kiel fajroblovilo
malplena sed daå­re fekunda
ju pli äi moviäas, des pli äi produktas.

tamen la naturo ne parolas.
kiu tro multe parolas, tiu nur laciäas.
pli bonas konservi la mezon.

vi

la valspirito estas senmorta.
äœi nomiäas la mistera ineco.
la enirejo de la mistera ineco
estas la äermo de la ä‰ielo kaj la tero.
kiel senfina fibro,
äœia efiko neniam elä‰erpiäas.

viii

la plej alta bono estas kiel akvo:
äœi bonfaras al la dek mil estaäµoj kaj kontraå­staras al nenio.
äœi fluas eä‰ al la malaltaj lokoj, kiujn homoj malamas.
tial äi similas la vojon.

bonas por loäi: la tero.
bonas por mediti: la profundeco.
bonas por doni: la humaneco.
bonas por paroli: la sincereco
bonas por regi: la ordo.
bonas por plenumi: la kapablo.
bonas por agi: la äusta momento.

vere kiu al nenio kontraå­staras,
tiun neniu povas riproä‰i.

ix

troplenigu la kalikon
kaj la vino elveråiäos.
martelu la glavon
sed la tranä‰rando ne longe restos akra.
salonon plenan de oro kaj jado
ja neniu povas gvati.
fieregi pro riä‰eco kaj honoro
nur bonvenigas katastrofon.

post via faro, retiriäu.
tia estas la vojo de l’ ä‰ielo.

xii

la kvin koloroj blindigas la okulon.
la kvin tonoj surdigas la orelon.
la kvin gustoj difektas la palaton.
dezirado kaj ä‰asado frenezigas la menson.
postkuri trezorojn forlogas de l’ vojo.

tial la saäulo atentas la koron kaj ne la okulon,
foräµetas la eksteron kaj elektas la internon.

[ankoraå­ tradukata. notoj kaj pliaj ä‰apitroj aperontaj.]

--------------------------------------------------------------------------------

pilaj informoj pri taoismo troveblas ä‰e la vikipedio.

reen al la superrealejo de sonja

sendu komentojn al sonja.
(lasta åanäo: decembro 2000)