Moïso kaj Petro libertempas kune en Francujo. Estas bela kaj varma juliomonato. Ili vojaĝas per mopedo kaj ili volas starigas sian tendeton en kvietaj lokoj. Matene frue ili foriris de sia loĝloko kaj ili trairis longan distancon. Ili veturis jam multajn kilometrojn en Francujo. Jam ekmalfruiĝas kaj ekkrepuskas; la tempo urĝas ilin por serĉi ie agrablan lokon por starigi la dupersonan tendeton. Estis Petro kiu proponis Moïson por vojaĝmigradi kune tra Francujo. Petro, svelta, deksepjara junulo, kiu havas longajn blondajn harojn, ĝojas vojaĝmigradi kelkajn semanojn kun Moïso, fortika, diketa, ankaŭ deksepjara junulo, kiu havas mallongajn nigrajn harojn. Moïso ne scias, ke Petro sekrete sentas seksan avidecon je li. Petro esperas, ke ili kunkorligiĝos dum ĉi-tiu vojaĝmigrado. Moïso mem estas aliseksema, sed li ankoraŭ ne seksumis kun knabinoj proprasperte. Ili mopedrajdas en bela arbaro sur bela vojeto. Petro vidas belan kaj kvietan lokon apud la lago, kiu estas izolita de la arbara vojeto. 'Moïso, kiel vi opinias pri tio, ke ni starigu ĉi-tie nian tendeton?', demandas Petro. 'Hm, certe bone', diras Moïso. Neniu alia estas apude de ĉi-tiu loko. Ili starigas la tendeton kaj ekbruligas la gasbrulileton por varmigi unu sup-ladon. Ilia tendeto estas ene de arbaro, nur 3 paŝoj malproksime de arbara lago. 'Vidu', diras Petro, 'morgaŭ matene ni povus naĝi en la lago kaj krome ni povus lavi nin'. 'Jes, bonege' diras Moïso. Post kiam ili formanĝis la supon, ekkrepuskas kaj por esti malpli ĝenataj de insektoj, Moïso proponas jam eniri la tendeton kaj fermi la zipon de la tendeta aperturo.

Ili lumigas la pilan kampadlampon. Ĉi-tiu lampo prilumas bonege la pintan tendeton. Ili pendigas la lampon en la tendeta firsto. Interne kaj ekstere de la tendeto estas varmege. Estas tro varmega, por ke ili povu kuŝiĝi en la dormsakojn, ili konstatas rapide. 'Jam senvestiĝu ni, ĉar agrablegas dum varmega vetero por esti liberiĝintaj de ĉiuj vestoj', Petro proponas. 'Jes, vi pravas', respondas Moïso. Ili eksenvestiĝas kaj Moïso estas la pli rapida el la senvestiĝuloj. Li kuŝiĝas sur la dormsakon. Dume Petro ankaŭ estas senvestiĝinta. Ili estas nudaj, escepte de siaj kalsonoj. Petro mem ankaŭ kuŝiĝas sur la dormsakon kaj imagas kiel agrable devus esti, se ili estus tute nudaj, sen kalsonoj. 'O, Moïso, ni do senvestiĝu tute, hejme mi dormas tute nuda. Estas agrable kaj pli plaĉas al mi ol ke mi surhavus kalsonon aŭ piĵamon. Ĉu vi surhavas kalsonon aŭ piĵamon dum la nokto hejme, Moïso?' 'Ĝustadire, mi ankaŭ dormas tute nuda hejme', respondas Moïso kaj li ekdemetas la kalsonon senpere, dirante 'jes, kial mi ne farus tion?' Petro faras la samon. Momenteton ili haltigas rigardon unu sur la alian. 'Mi volas legi iomete', diras Moïso kaj rampas antaŭen por kapti iun sf-romanon el sia vojaĝsako. 'Jes, bone', diras Petro, rigardante lian fortikajn, diketajn kaj blankajn, ankoraŭ ne sunobruniĝitajn sidvangojn. Cetere Moïso havas belan kaj sunobruniĝitetan haŭton. Ĉi-tiu rigardo plaĉas al Petro. Moïso kaptas sian romanon kaj eksurdorsiĝas sur la dormsakon. Li plialtigas iomete la kapkusenon kaj kapapogas sin kontraŭ la kapkusenon kaj eklegas. Petro povas vidi Moïson bone kaj rigardas lin de la kapo ĝis la piedoj. Moïso estas enprofundiĝinta en la romano. La okuloj de Petro glitas laŭlonge de la nuda korpo de Moïso kaj li vidas fortikan, diketan, deksepjaran junulon, kiu havas fortikan femurojn, belajn diknigrajn harojn kaj nigregajn okulojn. Petro vidas, ke Moïso havas diknigrajn pubharojn kaj krome dikan, fortikan, mallongan kacon kaj grandajn rondajn kojonojn. La glano estas cirkumcidita. La glano estas dika kaj granda kaj ŝajnas, ke la kaco de Moïso nur konsistas el unu glano. Petro esperas, ke li povas vidi ĉi-tiun voluptaman cirkumciditan kacon plenglore unufoje. Petro nur malfacile povas kontraŭstari la tenton por langtuŝeti lian glanon. Petro kaptas iun revuon kaj foliumas iomete. Li foliumas ĝis li venas al la paĝo, kie li vidis antaŭe tiun foton pri la nuda virino. Petro montras al Moïso la foton kaj diras: 'rigardu, kia estas voluptama tiu virino!' Moïso rigardegas la foton kaj ekruĝiĝas. Rigardegante la foton, Moïso ekvoluptamas. Dume la okuloj de Petro glitas al lia dika kaco, kiu ekduonleviĝas. Moïso vidas, ke Petro atente rigardas lian kacon. Moïso pliruĝiĝas. Petro flustre ridetas al Moïso kaj afable frapetas liajn ŝultrojn, havante la rigardon kun la memkomprenebla mesaĝo: 've, junuloj inter si'. Dume la kaco de Moïso estas plenleviĝinta. Moïso havas fajroruĝan kapon. Moïso estas varma kaj sia frunto estas ŝvitkovrita. Petro ankoraŭ flustre ridetas al Moïso, atente rigardante lian kacon. Petro konstatas plaĉe, ke Moïso havas fortikan, dikgrandan kaj ne longegan kacon. Sube de la glano estas dika rando. Petro kaptas lian dikan stangon kaj diras: 'O, Moïso, kia belega estas via kaco!' Antaŭ ol Moïso povas rediri, Petro faras mezuradon de lia fortikkaco per centimetro. 'Certe, Moïso, vi havas belbonegan instrumenton! Laŭ la longo 16 cm.' Post tio Petro turnas la centimetron ĉirkaŭ la plej dika parto de lia fortikkaco ĝis la arĝenta centimetra ekstremaĵo retuŝas la centimetron apude de 5,5 cm. Petro rigardas Moïson ruĝiĝantan, demandante lin: 'ĉu vi estas voluptama, Moïso?' 'Ne hontu', li diras, palpebrumante, kaj krome ankoraŭ aldonante: 'bone do onanu, Moïso'. Petro kaptas la okazon kaj kuraĝas. Li riskas, ke Moïso refuzus lin kaj rakontus ĉiujn en la lernejo, ke li estus gejo kaj anusulo. Li riskas krome, ke ĉi-tiu agrabla feriovojaĝo estus senpere interrompota. Tamen la buŝo de Petro moviĝas al la violkolora glano de Moïso. La glano brilas en la lumo de la kampadlampo. La rondaj kojonoj estas bone pleniĝintaj. Moïso subite komprenas kio okazas......

Kion faros Moïso?

Petro langtuŝas la brilantan glanon de Moïso kaj movas la langpinteton rapide tien kaj reen. Poste la langon malsupren iĝas kaj ĝi cirkaŭtuŝas la dikan senteman glanrandon. 'O', plezurĝemas Moïso, mirante kaj ekruĝiĝegante. Dum ĉi-tiu plezurmomento Moïso hezitetas ankoraŭ, ĉu li devas lasi Petron agi laŭplaĉe. Tamen dume Moïso voluptumegas kaj li ekdistriĝas. Petro nun komprenas, ke li povas agi laŭplaĉe. Petro ekmovas sian langon pli rapide cirkaŭ la glanrando kaj Moïso plezurĝemas mallaŭte. Moïso sentas la stimuladon de siaj kojonoj. La kaco de Moïso nun bele estas plenleviĝinta. La kaco kurbiĝetas al la umbiliko. La lipoj de Petro cirkaŭfermas la glanpinton kaj ekglitsuĉas iom post iom laŭlonge de la glandeklivo malsupren al la dika glanrando. La glano de Moïso malaperas nun tute en lian buŝon. Moïso plezurĝemas mallaŭte, ĉar ĉi-tiun senton ankoraŭ neniam travivis. Petro ekrapidmidzas. La korpo de Moïso kunmoviĝas kun la midzado, dum li levas la fortikan postaĵon de la dormsako. Moïso stimulsentas siajn kojonojn kaj tikle sentas sian glanon. Li eksentas, ke li preskaŭ venas kaj puŝas la dikan kacon pli interne de lia buŝo. Moïso sentas la ŝtrumpegadon de la varmegaj lipo cirkaŭ sia glano. Havante la glanon tute en la buŝo, li klopodas penetri per la langpinteto en la kaveton de la glanpinto. Moïso ne plu retenas sian ardan volupton kaj sentas, ke lia ĉuro supreniras de siaj kojonoj. Dum ekbrilmomento Moïso demandas sin, ĉu li devas averti Petron, alcelante, ke la plenŝarĝo ne finvenas en la buŝon, sed jam estas tro malfrue. Varmega dikfortika ĉura ŝpruco el la glano enigas sub premo la buŝon de Petro. Moïso plezurĝemas mallaŭte. Petro sentas sensaĵon de la disvastiĝado de la varmega suko en la buŝo kaj gustumas dulĉan kremecon. Petro suĉas fortike la bongustan stangon de Moïso. Moïso puŝas singarde la kapon de Petro malantaŭen kaj poste tiras la kacon el lia buŝo. Moïso kapkuŝiĝas kontenta. Dume li rigardas Petron kaj vidas, ke Petro ne preparas elkraĉi la ĉuron, sed kontraŭe tralavas la buŝon per ĉi-tiu ĉuro. Poste Moïso vidas krome, ke Petro englutas la ĉuron. Moïso rigardas lin grandokule kaj balbutas: 'dankon, agrablegas!' 'Nedankinde', respondas Petro. 'Vi havas bongustegan kremecan ĉuron kaj tio vekas plian apetiton, Moïso.' 'Ni do dormu', proponas Petro. La kaco de Moïso dume iĝis malstreĉa kaj kontentpendas inter la gamboj. Petro momenteton kisas supraĵe la glanon. Moïso flustre ridetas. Rapide ili ekdormas profunde.

Tagiĝas en la arbaro. La tagiĝo ekpenetras en la malgrandan du personan tendon. Moïso malrapide vekiĝas. Li rapide memoras la antaŭnoktan okazaĵeton. Moïso konstatas, ke tute estis agrablega. Dume la dika stango jam estas replenleviĝinta. Li rigardas al Petro, kiu estas flankkuŝiĝinta, sidvangojm turnitajn al li. Moïso sentas la batadon de sia glano, dezirante la fikadegon de ĉi-tiuj sidvangoj. Li ekagas kaj turnas Petron, ankoraŭ dormantan, singarde sur la ventron. Moïso leviĝas. Lia plenleviĝinta kaco imponas. Belega dika stango kun granda glano, kurbiĝetante al la umbiliko. Moïso kaptas boteleton da oleo kaj gutetas oleon sur la glanon, kiu brilas kaj glitigas. Moïso ekscitiĝas pli kaj pli, pensante, ke li povos fiki iun fine. Estas kompreneble, ke li plivoluptus, se li povus fiki lernejan piĉon, sed li nun ne volas atendi ĉi-tiun okazaĵon. Li scias ekde la antaŭnokto, ke Petro estas gejo kaj li ne volus pli ol ke Moïso bugrus lin. Moïso ne plu hontas kaj decidas kapti la okazon. Li komprenas, ke li povos uzi la sperton de ĉi-tiu bugrado dum la venontaj fikkontaktadoj kun lernejaj knabinoj. Petro, ventre kuŝiĝite ankoraŭ dormas profunde. Moïso gutetas iom da oleo en lian sidvangfendon. Li, genuflekse, premas la femurojn de Petro inter siaj genuoj, metas sian maldekstran manon flanke de lia maldekstra ŝultro kaj kaptas per sia dekstra mano sian kacon. Moïso puŝetas sian kacon iom post iom en lian sidvangfendon. Li serĉas, kacglitante tra la sidvangfendo, la sidvangkaveton, kiun li volas kacpenetri. Fine la dekstra mano direktas la kacon al la kaveto. Moïso ekpuŝetas, sentante sian glanon enirante la kaveton. Pro tio, ke li volas plifortigi la kacpuŝadon, li metas la dekstran manon dekstre de lia ŝultro. Li povas nun kacpuŝi, genuflekse, la femurojn inter la genuoj, la glanon penetretitan en la sidvangkaveton, ambaŭ manojn apogitajn dekstre kaj maldekstre de liaj ŝultroj. Moïso estas alcentriganta sian kaĉpuŝforton en siaj fortikaj femuroj. Moïso, kiu estas diketa kaj fortika deksepjara junulo, nun puŝas sian dikan kacon, uzante sian plenpezon, internen de liaj sidvangoj. Petro vekiĝas kaj komprenas senpere kio okazas, sed li decidas rapide, ke li ŝajnigas, ke li dormas, ĉar li ne volas malhelpi Moïson dum ĉi-tiu agrablega aktiveco. Nerimarkite, Petro puŝetas siajn sidvangojn supren. Moïso sentas rapide dum la penetrado, ke la kontraŭstareto ne povas rezisti la puŝforton de la dika puŝkaco, apigita de lia fortikeco kaj krome plifaciligita per la oleo sur la glano. Petro ŝajnigante, ke li dormas, sentas la penetradon de io fortika kaj varmega en sia korpo. Momenteton Petro sentas doloreton, transiĝantan en ĝuon. Petro ĝuas, ke li estas bugrata kaj malvirgigata de Moïso. Moïso rapide kaj facile glitas tutglane plu internen de Petro. Tamen Moïso volas penetri lin pli profunde kaj puŝas plenpeze kaj unupuŝe sian dikan fikkacon profundege en lian korpon. Poste Moïso repuŝas sian kacon kaj li sentas nun, ke li estas tute interne de lia sidvangkaveto. Li ne povas iri pli profunde. Lia kaco estante tute interne, Moïso sentas, ke la pubharoj tuŝas liajn sidvangojn. Moïso ĝuegas la bugradon. Li sentas varmegan malvastecon ĉirkaŭ sia kaco. 'Fine, mi sentas la fikĝuon', pensas Moïso. Petro sentas, ke lia sidvangkaveto estas maksimume etendita per la dika fikkaco de Moïso. Moïso iras supren kaj malsupren. Petro ĝuegas. Moïso, kiu ne povas plu penetri, kuŝiĝas plenpeze supre sur Petron. La ventro kaj brusto apogas sur la dorso de Petro. Petro tute distriĝas dum la sentado de la varma diketa korpo supre sur li. Tiel la fortika deksepjara Moïso estas supre sur li momenteton. Poste Moïso ekbugras. Li retiras sian kacon malrapide, sin tute eliri lian sidvangkaveton. Senpere poste li repuŝas sian kacon tute internen. Moïso plirapidigas la bugradon kaj li sentas pli kaj pli la varmegon ĉirkaŭ sia fikstango kaj dika glano. La glano ekjukegas. Moïso sentas, ke la ĉuro estas venanta. Dume li decidas, ke li tuj ŝprucos sian ĉuron profunde internen de lia intestkanalo. Liaj kojonoj plaŭdbruas kontraŭ la sidvangojn de Petro. Kaŭze de tio la kojonoj de Moïso ekjukegas. Moïso sentas la tiklan sensaĵon interne de siaj kojonoj. Li ekskuiĝas kaj dume li sentas la ĉuron venante el la kojonoj. Li plirapidigas la bugradon. Moïso sentas nun, kiel la ĉuro eliras la glanon. Li sentas, ke li estas forte ŝprucante en lian intestkanalon. Petro sentas la varmegan agrablan ŝprucon en sia korpo, sekvatan de dua ŝpruco. Moïso mallaŭte plezurĝemas. Post kiam Moïso malplenŝprucis, li distriĝas. Dume Petro sentas, ke la dika kaco de Moïso malstreĉiĝas malrapide en lia intestkanalo. Krome Petro sentas, ke la varma ĉuro glitas pli profunde en lia korpo. Li sentas fortikan korpon supre sur li kaj ŝvitkovritan ventron kaj bruston kontraŭ sia dorso. Moïso kisas dankeme lian nukon kaj li komprenas, ke dume Petro vekiĝis. Moïso retiras nun sian duonmalstreĉan kacon el lia korpo. Petro rigardas la kontentitan fikkacon de Moïso. Moïso kaj Petro rigardas unu la alian kaj en liaj rigardoj oni povas facile legi, ke ĉi-tiu ferio estos longa kaj agrabla.