La saĝeco de Azenoj

En ia limdisputo estiĝis proceso inter la najbaraj Ŝafoj kaj Kaproj. Por ties definitiva aranĝo la Ŝafoj delegis sian Azenon, kaj la Kaproj sian Bokon.

- Nu - ekridetis en si la Boko informiĝinte, ke li havos farendon en iel grava afero nur kun Azeno -, ĉi tiun ni iel supersaĝos.

Sed apenaŭ ili alpaŝis la aferon, lia opinio ŝanĝiĝis:

- Ha, diablo karesu lin - li diris en si -, ĉi tiu Azeno fakte ne estas tiel granda azeno, kiel mi kredis, kaj oni ĝenerale kredas…

Kaj kiam la intertraktadoj tute finiĝis, li alparolis ĉi tiun kun deca respekto:

- Amiko, min nur mirigas, kiel iu kun tioma saĝo povas resti entute - azeno?!

- Kvankam la afero estas tre simpla - respondis la Azeno. - Vidu, kiel azenojn la gregoj ĉie respektas nin kiel siajn estrojn, kaj neniu envias nian azenecon, dum se ni elpaŝus kiel saĝuloj, ĉiuj azenoj tuj dezirus esti en nia pozicio!