"Sed la knabino kaj la maljuna servistino, chu vi do ne demandis ilin
pri la deveno de la vundo?"

"Mi do volas ghin konfesi al vi, komerca konsilanto, char vi estas
mia malnova amiko; jes, kiam provizore nenio plu devis esti farata
por la malsanulino, mi sufiche decide deklaris, ke mi plue jam neniel
okupos min pri la sinjorino, se ili ne chion konfesos al mi."

"Kaj kion ili diris? Daurigu do!"

"Post la dekunua la kantistino estis reveninta, akompanate de granda
vira maskulo.--Che tiu sciigo mi ebla iom tro dusence rigardis la du
virinojn, char ili denove ekploris kaj per plej fortaj jhuroj solene
certigis, ke mi neniel bezonas malbone pensi pri ilia mastrino; ke
dum la longa tempo, de kiam ili servas al shi, post la kvara vespere
neniam viro transpashis la sojlon; la malpli granda knabino, kredeble
leginta romanojn, ech asertis, ke signora estas anghelo de pureco."

"Tion mi ankau asertas", la komerca konsilanto diris, kortushite
eknombradante la fenestrovitrojn de la palaco, al kiu ili
proksimighis: "tion ankau mi diras; pri Bianetti oni ne povas
malbone paroli, shi estas aminda, pia infanino; kaj chu estas shia
kulpo, ke shi estas bela kaj devas perlabori sian vivtenon per
kantado?"

"Kredu al mi", Lange respondis, "kuracisto pri tio havas neerarigan,
psikologian jughilon. Rigardo al la anghele puraj trajtoj de la
malfelicha knabino min pli konvinkis pri shia virteco, ol la jhuroj
de shiaj chambristinoj. Sed auskultu plue: la kantistino kun la
fremdulo eniris en tiun chambron kaj elirigis sian servistinon. Tiu,
eble pro scivolo, kion do signifas tiu nokta vizito, restis proksime
de la pordo; shi audis disputon franclingve okazantan inter shia
mastrino kaj basa, kaveca vocho de viro; ke signora fine ekploregis,
ke la viro terure blasfemis; subite shi audis sian mastrinon
akresone ekkrianta, shi pro timo jam ne povas deteni sin, abrupte
malfermas la pordon, kaj en la sama momento la maskulo sin jhetas
preter shin kaj tra la koridoro al la shtuparo. Shi sekvis lin kelke
da pashoj, antau la shtuparo shi audis teruran pumpumon; li
supozeble falegis malsupren. De malsupre levighas ghemado kaj
plendetado, kiel tiu de mortanto; sed shi sentas timegon, shi ne
kuraghas pluen iri ech unu pashon. Shi reiras en la pordon--la
kantistino kushas en sia sango kaj post malmulte da momentoj fermas
la okulojn. La knabino ne scias helpi al si, shi vekas la maljunan
servistinon, por ke shi intertempe helpu al sia mastrino, kaj rapidas
al mi, por eble ankorau alporti savon al signora."