.gif)
楼主
《山村》三语种对照
《山村》研读会友群
柴门霍夫世界语大学群Amiko·ilin 发布
12.16 "Mi tion faros,s'rino. De kiam venis la revoluciuloj,al mi estas malpermesite tion fari. Plezurigos min fari tion denove."
"Bonvolu fari ĝin ĝuste," mia patrino diris. "Jen iom da mono por aĉeti incensaĵon kaj paperon." Ŝi prenis el sia monujo manplenon da kupraj moneroj kaj transdonis ilin al Benĉin. Kiam nia pastro akceptis la monon,ŝi murmuris,"Ŝajnas kvazaŭ Onklo Pejfu estus jam mortinta."
"Mi sentas same,s'rino. Ankaŭ mi sentas malĝojon,ne sciante la kialon," Benĉin komentis deprimite.
Kaj li foriris,marŝante malfirme kiel fantomo.
La postan tagon,ĉirkaŭ tagmezo,Benĉin reŝanceliĝis en nian dometon,multe pli febla kaj pli trema ol antaŭe. Ŝajnis,ke li tute ne estis dorminta. Liaj okuloj elstaris delire kaj rigardis rekte antaŭen kiel paro da vitraj okuloj,senesprimaj kaj stultaj. Liaj lipoj spasmis dekstren kaj maldekstren,eligante ian sonon,senkoheran kiel murmuro,sed eĉ similan al preĝo. Li restadis apud la pordo,apogante sin per la pordofosto kiel almozulo. Kiam mia patrino kaj mi proksimiĝis por saluti lin,ni komencis distingi tion,kion li primurmuris.
******
"I will,ma'am. Since the revolutionaries came I've been forbidden to do it. I shall enjoy doing it again."
"Pleased do it properly," my mother said. "Here is some money to buy incense and paper." She took from her purse a handful of copper coins and handed them to Benchin. As our priest took the money she murmured,"It seems as though Uncle Peifu were already dead."
"I've the same feeling,ma'am. I feel unhappy,too,without knowing why," Benchin remarked dejectedly.
And he left,walking unsteadily like a ghost.
The next day,towards noon,Benchin tottered into our house again,much weaker and more shaky than before. It seemed as though he had not slept a wink. His eyes stood out deliriously and stared straight like a pair of glass eyes,dull and stupid. His lips were twitching fitfully right and left,emitting some kind of sound,incoherent like murmur,but even like a prayer. He remained at the door,leaning against the doorpost like a beggar. As my mother and I went near to greet him,we began to make out what he was muttering about.
"Bonvolu fari ĝin ĝuste," mia patrino diris. "Jen iom da mono por aĉeti incensaĵon kaj paperon." Ŝi prenis el sia monujo manplenon da kupraj moneroj kaj transdonis ilin al Benĉin. Kiam nia pastro akceptis la monon,ŝi murmuris,"Ŝajnas kvazaŭ Onklo Pejfu estus jam mortinta."
"Mi sentas same,s'rino. Ankaŭ mi sentas malĝojon,ne sciante la kialon," Benĉin komentis deprimite.
Kaj li foriris,marŝante malfirme kiel fantomo.
La postan tagon,ĉirkaŭ tagmezo,Benĉin reŝanceliĝis en nian dometon,multe pli febla kaj pli trema ol antaŭe. Ŝajnis,ke li tute ne estis dorminta. Liaj okuloj elstaris delire kaj rigardis rekte antaŭen kiel paro da vitraj okuloj,senesprimaj kaj stultaj. Liaj lipoj spasmis dekstren kaj maldekstren,eligante ian sonon,senkoheran kiel murmuro,sed eĉ similan al preĝo. Li restadis apud la pordo,apogante sin per la pordofosto kiel almozulo. Kiam mia patrino kaj mi proksimiĝis por saluti lin,ni komencis distingi tion,kion li primurmuris.
******
"I will,ma'am. Since the revolutionaries came I've been forbidden to do it. I shall enjoy doing it again."
"Pleased do it properly," my mother said. "Here is some money to buy incense and paper." She took from her purse a handful of copper coins and handed them to Benchin. As our priest took the money she murmured,"It seems as though Uncle Peifu were already dead."
"I've the same feeling,ma'am. I feel unhappy,too,without knowing why," Benchin remarked dejectedly.
And he left,walking unsteadily like a ghost.
The next day,towards noon,Benchin tottered into our house again,much weaker and more shaky than before. It seemed as though he had not slept a wink. His eyes stood out deliriously and stared straight like a pair of glass eyes,dull and stupid. His lips were twitching fitfully right and left,emitting some kind of sound,incoherent like murmur,but even like a prayer. He remained at the door,leaning against the doorpost like a beggar. As my mother and I went near to greet him,we began to make out what he was muttering about.
