Naturo minacas

—laŭ ĉinesko Queqiaoxian*

Ho, denove

granda tertrem’

skuas teron forte.

homoj rifuĝas dise

baraktas

malbonsorte.

Montoj glitas,

domoj falas.

Surtere malorde

kuŝas ruboj betonaj.

Frida vent’

pikas morde.

Kiu povus

ĝin reg-jungi?

Ĉu l’ Budho aŭ la Di’?

La Naturo rikanas

pri homoj

kun ironi’.

La homaro

ne dependas

de ajna religi’,

sed savu sin el danĝer’

memfide

kun energi’.

          05-08-2014

*Queqiaoxian (Feino sur piga ponto): ĉina fiksforma poemo el du strofoj kun po 6 versoj de 446, 734 silaboj, laŭ rimaranĝo xxa,xxa (x=senrima)