Sur herbejo
—laŭ ĉinesko Dekses-Silabo*
Lun’
brilas super herbej-dun’,
nin tentas
la herboj de jun’.

Vent’
friska el la orient’
ekblovas
je nia kontent’.

Ni
jam kisas nin kun pasi’
korpglue
tute en ebri’.

Sub
atak’ amsenta sen dub’
humidas
suke mia pub’.

Ĝem’
aŭdiĝas pro korpa trem’
komforte
ĉe vira ekprem’.

Tir’
forta kuŝigas sen dir’
min dorsen
sur herbojn sen spir’.

Li
agas krude en mani’
langlekas
min kun softa kri’.

Jen
li palpas per man-promen’
jen knedas
mamojn de plenplen’.

Jam
mi molas pro seksa flam’
senforte
sur herba tatam’.

Nun
ni tute nudaj en kun’
tordiĝas
en stringa brakum’.

Kac’
erektas dure sen lac’
simile
al krab-karapac’.

Suk’
mia kvazaŭ laŭ konduk’
fluetas
per tub’ de kaŭĉuk’.

Flam’
volupta kiel cunam’
eksplodas
el muĝa dinam’.

Sur
mi pezas li en murmur’
kun kaco
en mi kun plezur’.

Kri’
laŭta ŝprucas en seri’
pro piŝtad’
mania de li.

Du
ni tuj kolapsas sen bru’
senmove
ankoraŭ kun ĝu’.

For
ŝvebas ĝemkri’ en amor’
en aer’
post pena labor’.
*Dekses-Silabo: ĉina fiksforma poemo el kvar versoj de 1, 7, 35 silaboj, laŭ rimaranĝo a,a,xa (x=senrima)