.gif)
楼主
Admono
de Alaho
el
la rakontoj pri Afanti
—laŭ
ĉinesko Sopir-al-sudo*
Afanti,
ofte
de malsat’
suferis
pro malriĉec’.
foje
sur la bazar-strat’
kriadis
en laŭt’:
“Sendito
de
Alaho mi
estas!
Mi de Alaho!”
La
reĝo jen sciis pri
tio
kun envi’.
Venigis
li
lin al palac’
kaj
demandis: “Vi diras,
ke
vi devenas de Alah’,
diru
al mi, aĥ’
do,
kion
Alah’
admonis?”
“Lia
admon’ riĉigos,”
Afanti
tion donis,
ŝajne
friponis.
“Rakontos
mi
al vi plue,
kiam
mi ja satiĝos.
Jen
alportu unue
manĝon
senbrue.”
La
reĝo
pensis
pri la bon’
alportota
de Alah’,
aranĝis
jen per ordon’
manĝon
en salon’.
Post
manĝad’
Afanti
diris:
“Alaho
min admonis:
‘la
reĝ’ de vi rab-ŝiris
monon
kaj tiris
vin
al marĉ’
de
povra stat’.
Vi
rajtas sate manĝi
ĉe
l’ reĝo laŭ via ŝat’
*Sopir-al-sudo (ĉine:
Yijiangnan): ĉina fiksforma poemo el kvin versoj de 35,77,5 silaboj laŭ
rimaranĝo xa,xa,a (x=senrima).
