Pluvego en Julio

—laŭ ĉinesko Daolianzi

abrupte

sen avert’

pluvgutoj per vipa lert’

draŝas la vojirantojn

je korpo kaj nuda vert’

la homoj

sub pelo

de la pluva anĝelo

fuĝas tien kaj tien

kurante en pelmelo

jen pluvo

subite

ĉesiĝas senhezite

akvo ankoraŭ gutas

de alte malrapide

elvenas

la suno

per sufok-arda kuno

bakas malsekan teron

kvazaŭ la venĝa puno

la homoj

kun ĝojrid’

post la vetera insid’

sub libera ĉielo

paŝas kun vesta humid’

ba, kapric’

vetera

ludas en fars’ opera

per ĝia man’ magia

homojn laŭ vol’ libera

Daolianzi (kanto de lavantino): ĉina fiksforma poemo el 5 versoj de 33,7,77 silaboj, laŭ rimaranĝo xa, a, xa (x=senrima)