Fang la Sepa, kun tindro en la mano, tremete tuŝis per ĝi la fuzeon, sed li neniel sukcesis bruligi la fuzeon.
Sin ĵetinte antaŭen, Avo kaptis la tindron, blovis ĝin kaj la tindro tuj ekbrulis. Kiam li tuŝis per ĝi la fuzeon, la fuzeo siblis, eligante blankan fumon, kaj fine malaperis. La gisa kanono sidis silente, kvazaŭ en dormo. Patro pensis, ke ĝi ne pafos. La kamiono jam retiriĝis el la pontkapo, kaj la dua kaj tria kamionoj ankaŭ retroveturis. La rizgrajnoj sur la kamiono susure fluadis sur la ponton kaj en akvon, sur kiu vidiĝis multaj punktoj pro falado de rizgrajnoj. La kadavroj de kelkaj japanaj soldatoj malrapide flosis orienten, disŝutante sangon, kaj aroj da blankaj angiloj naĝis en sanga akvo. Post momenta silento la gisa kanono ekmuĝis kaj ĝia korpo alten saltis sur la digo. Larĝa flamo trafis la kamionon, el kiu fluis rizgrajnoj. Ĝia suba parto krepite bruliĝis.
Haltis la kamiono, kiu jam retroveturis de sur la ponto. Desaltinte de ĝi, la japanaj soldatoj surventre kuŝigis sin sur la transa digo kaj per mitraloj elverŝis densajn pafojn al la cisa digo. Fang la Sesa estis pafita je la vizaĝo kaj lia nazo disrompiĝis, ŝprucante sangon sur la tutan vizaĝon de Patro.
En la brulanta kamiono du japanaj diabloj puŝmalfermis la pordon, desaltis kaj hasteme kuris en la riverakvon. La kamiono, el kiu rizgrajnoj elfluis, povante iri nek antaŭen nek malantaŭen, muĝadis sur la ponto, kaj ĝiaj radoj turniĝadis idle. Rizgrajnoj pluve falis plaŭe.
La transa mitralo abrupte haltis kaj nur kelkaj fusiloj sporade pafis. Dekkelkaj japanaj soldatoj, klinante sin kun fusilo en la mano, sturmis norden laŭ ambaŭ flankoj de la brulanta kamiono. Avo krie ordonis “Pafu!”, sed nur malmultaj pafis. Turninte la kapon, Patro vidis, ke la kadavroj de la trupanoj kuŝas sur kaj malsupre de la digo, kaj vunditaj trupanoj krie ĝemadas en sorgokampo. Avo faris serion da pafoj kaj premis kelkajn japanajn soldatojn sub la ponton. Okcidente de la ŝoseo ankaŭ aŭdiĝis sporadaj pafoj kaj kelkaj japanaj soldatoj falis. La restantaj japanaj soldatoj retiriĝis. Alflugis kuglo el la suda digo kaj trafis la dekstran brakon de Avo. Kiam li ekfleksis sian brakon, la pistolo falis kaj pendiĝis je la kolo.
Retiriĝinte en sorgokampon, Avo kriis: “Douguan, helpu min.”
Avo ŝiris la manikon kaj signis al Patro, ke tiu eltiru la blankan tolon ĉe la zono kaj helpu lin bandaĝi la vundon.
Kaptante la okazon, Patro diris: “Paĉjo, mia panjo sopiras al vi.”
“Bona filo,” Avo diris, “unue sekvu min por tute likvidi tiujn hundidojn!”
Avo eltiris la Browning-pistolon, kiun Patro forĵetis, enmanigis ĝin al li. Trumpetisto Liu, kun sanganta kruro, alrampis el la rando de la digo kaj demandis: “Ĉu mi trumpetu, komandanto?”
“Jes,” Avo diris.
Starante unugenue kaj trenante alian kruron, Trumpetisto Liu levis trumpeton kaj ludis ĝin kontraŭ la ĉielo. El trumpeto elŝvebis malhele ruĝaj notoj.
“Sturmu, fratoj!” Avo laŭte kriis.
En sorgokampoj okcidente de la ŝoseo leviĝis kelkaj voĉoj eĥe al lia ordono.
Levante la pistolon en maldekstra mano, Avo apenaŭ eksaltis, kiam kelkaj kugloj flugis tuj preter liajn vangojn. Li ruliĝis sur la tero denove en sorgokampon. Aŭdiĝis tragika ekkrio ĉe la digo okcidenta de la ŝoseo. Li sciis, ke alia trupano estas pafita.
Trumpetisto Liu trumpetis kontraŭ la ĉielo kaj tiuj malhele ruĝaj notoj susure tremetigis sorgoplantojn.
Kaptinte la manon de Patro, Avo diris: “Filo mia, sekvu min por renkontiĝi kun la fratoj okcidente de la ŝoseo.”

 

方七拿着火绒，哆哆嗦嗦地往引火绳上触，却怎么也点不着。爷爷扑过去，夺过火绒，放在嘴边一吹，火绒一亮，爷爷把火绒触到引火绳上，引火绳滋滋地响着，冒着白烟消逝了。大抬杠沉默地蹲踞着，像睡着一样。父亲想它是不会响了。鬼子的汽车已经退出桥头，第二辆第三辆汽车也在后退。车上的大米哗哗啦啦地流着，流到桥上，流到水里，把水面打出了那么多的斑点。几具鬼子尸体慢慢向东漂，尸体散着血，成群结队的白鳝在血水中转动。大抬杠沉默片刻之后，呼隆一声响了。钢铁枪身在河堤上跳起老高，一道宽广的火焰，正中了那辆还在流大米的汽车。车下部，刮刺刺地着起了火。
    那辆退出大桥的汽车停住了，车上的鬼子乱纷纷跳下，趴到对面河堤上，架起机枪，对着这边猛打。方六的脸上中了一弹，鼻粱被打得四分五裂，他的血溅了父亲一脸。
    起火汽车上的两个鬼子，推开车门跳出来，慌慌张张蹦到河里。中间那辆流大米的汽车，进不得退不得，在桥上吭吭怪叫，车轮子团团旋转。大米像雨水一样哗哗流。
    对面鬼子的机枪突然停了，只剩下几只盖子枪在叭勾叭勾响。十几个鬼子，抱着枪，弯着腰，贴着着火汽车的两边往北冲。爷爷喊一声打，响应者寥寥。父亲回头看到堤下堤上躺着队员们的尸体，受伤的队员们在高粱地里呻吟喊叫。爷爷连开几枪，把几个鬼子打下桥。路西边也稀疏地响了几枪，打倒几个鬼子。鬼子退了回去。河南堤飞起一颗枪弹，打中了爷爷的右臂，爷爷的胳膊一撸，手枪落下，悬在脖子上。爷爷退到高粱地里，叫着：“豆官，帮帮我。”爷爷撕开袖子，让父亲抽出他腰里那条白布，帮他捆扎在伤口上。父亲趁着机会，说：“爹，俺娘想你。”爷爷说：“好儿子！先跟爹去把那些狗娘养的杀光！”爷爷从腰里拔出父亲扔掉的勃郎宁手枪，递给父亲。刘大号拖着一条血腿，从河堤边爬过来，他问；“司令吹号吗？”
    “吹吧！”爷爷说。
    刘大号一条腿跪着，一条腿拖着，举起大喇叭，仰天吹起来，喇叭口里飘出暗红色的声音。
    “冲啊，弟兄们！”爷爷高喊着。
    路西边高粱地里有几个声音跟着喊。爷爷左手举着枪，刚刚跳起，就有几颗子弹擦着他的腮边飞过，爷爷就地一滚，回到了高粱地。路西边河堤上响起一声惨叫。父亲知道，又一个队员中了枪弹。
    刘大号对着天空吹喇叭，暗红色的声音碰得高粱棵子索索打抖。
    爷爷抓住父亲的手，说“儿子，跟着爹，到路西边与弟兄们汇合去吧。”