Ŝarĝo de du azenoj

el rakontoj pri Afanti

—laŭ ĉinesko Sopir-al-sudo*

La reĝo

kaj kortegano

kun Afanti en arbar’

ĉasis en akompano

sub sunlum-bano.

Ĉar estis

varmege, la du

moŝtoj do malvestis sin

kaj donis vestojn kun ĝu’

jen al li sen bru’.

Afanti

surŝultre portis

ilin kaj daŭre iris.

la ŝarĝ’ lin malkomfortis

kaj ŝvite tordis.

Vidinte

kun moka mien’

tion, la reĝo ŝerce

diris: “Afanti, per pen’

vi kiel azen’

la ŝarĝon

vi portas stulte.

Ĉu vi ne estas saĝa

kaj kapablas tre multe

kaj senkonsulte?”

Afanti

flamis en koler’

kaj replikis trankvile:

“Vi diris ja kun tener’

prave kun sincer’.

Mi portas

la ŝarĝon vere

sur miaj ŝultroj pezan

de du azenoj mizere,

tedaj infere!”

*Sopir-al-sudo (ĉine: Yijiangnan): ĉina fiksforma poemo el kvin versoj de 35,77,5 silaboj laŭ rimaranĝo xa,xa,a (x=senrima).