Ĉe la barbiro

Kalvulo en razejo.

Barbiro: —Kion vi deziras?

—Forrazu la barbon, kaj metu ĝin sur mian kapon.

Kredeble li estas tre kapabla plialtigi sian salajron.

—Mi opinias, ke tio ne estas tiel stranga. Kiam li antaŭ nelonge dum la nokto sonĝis pri sia ĉefo, li notis tion kiel preterhoran laboron.

—Oni prenas kavan tubon...

—Sed, lektoro, ĉiuj tuboj ja estas kavaj.

—Jes, certe. Sed en ĉi tiu klaso oni ne povas sufiĉe klare esprimi sin.

—Okaze elironte vespere, mi vetas kun mia edzino, ke mi venos hejmen antaŭ la dekdua.

—Sed kiel do okazos.

—Jes, kutime mi lasas al ŝi gajni.

—En la vitrofarejo en H. oni fabrikas glason, kiu ne faras makulan cirklon sur la tablo.

—Ĉu vere, kiel ĝi aspektas?

—Ĝi havas kvadratan bazon.

La sekreto eduki infanojn estas scii, kiam oni malpacienciĝos.

En lernejo la instruisto klarigas al la infanoj, ke la naturo egaligas la mankojn. Do, se oni perdas la vidkapablon de unu okulo, la vidakreco iĝos tiom pli bona en la alia okulo k.t.p.

—Ĉu estas el vi, kiu povas doni alian ekzemplon? demandis la instruisto.

Eva levis la manon:

—Se iu havas kruron tro mallongan, tiuokaze la alia estas tiom pli longa.