Eta Nina: —Ne-e, vi ne rajtas kisi min, avino.

Avino: —Kial mi ne rajtas tion, kara infano?

Nina: —Ne-e, ĉar paĉjo diris hodiaŭ matene, ke vi havas langon, kiu estas akra kiel raztranĉilo.

—Kiun motivon havis la geedzoj separiĝi?

—Ili estis geedzoj.

—Ĉu jes, juna viro, vi volas edziĝi kun mia filino? Sed, ĉu vi havas monon por tio?

—Monon? Ĉu vi intencas vendi ŝin, s-ro direktoro.

Estas la unua tago por komencantoj kaj la instruistino rakontas amuzajn historietojn, bonhumorigante la infanojn. Ŝi videble bone sukcesas, ĉar, kiam la lecionoj estas finitaj por la tago, la eta Greta alpaŝis al ŝi dirante:

—Povas okazi, ke mi revenos morgaŭ.

—Tiu junulo, al kiu vi intencas fianĉiniĝi, ĉu li posedas monon?

—Kiel komike, paĉjo, precize la saman li demandis pri vi.

Inter la multaj amindaj anekdotoj, kiuj rakontiĝas pri la mortinta papo Johannes XXIII, unu pritraktas liajn solajn promenadojn interne en la Vatikano. Unu el la kardinaloj demandis lin, ĉu oni malhelpu la homojn eniri la katedralon de S:ta Petro, por ke ili ne fiksrigardu lin.

—Ho ne, respondis ridetante la papo, mi kondutos konvene kaj ne kaŭzos ian skandalon.

Okazis en vilaĝo, ke viro estis petinta pri telefoninstalo en sian hejmon, sed la telefonlaboristoj ne alvenis. Post longa atendado la viro iris al najbaro por telefoni al la telegrafdirektoro. Li demandis:

—Ĉu vi uzas semojn aŭ plantojn, kiam vi aranĝas telefonajn fostojn?

La postan tagon oni komencis la instalon de la mendita telefono.

Benzinvendisto ekĝemis: —Tiel okazas la tutan tagon, se mi malfermas la aŭton de antaŭe la motoro estas malantaŭe, kaj mi faras tion malantaŭe ĝi estas antaŭe.

Meze de la malluma nokto, ŝi venis trotetante sur la promenada ferdeko de la vaporŝipo.

—Ŝipkelnerestro, kiel ni kuŝas tute senmove?

—Estas nebulo. Oni ne povas vidi antaŭen laŭ la rivero.

—Sed mi ja povas vidi la stelojn super ni.

—Ho jes, sinjorino, sed nur se la vaporkaldronoj eksplodos, ni iros tiun vojon.

Estas leciono pri kristanismo en lernejo, La instruistino parolas pri preĝeja jaro kaj demandas la infanojn:

—Ĉu vi scias, kiam la pasiotempo okazas?

Nur eta Karin ŝajnas scii tion, svingas la manon, kaj iom hezite diras:

—Proksimume je la deksesa aŭ deksepa jaro.