—Ne, bona ĉefkelnero, pli bongustan bifstekon ol tiun ĉi mi manĝis.

—Ne, almenaŭ ne ĉi tie.

Ne ĉiuj oficiroj estas ŝatataj kaj respektataj de la viroj en la vicaro. Tio povas havi sencon kelkfoje.

—Nu, numero 102, se vi nun rimarkus iun ekfalanta eksterŝipen, kion vi tiam farus?

—Voki: ”Viro eksterŝipen”! kapitano.

—Sed, se vi vidus, ke estas oficiro?

Numero 102 post momenta hezito:

—Kiu el ili, kapitano?

La ege ebria Stuta-Pelle estas survoje hejmen, post partopreno de emtombigo. Fine li alvenas sur fervojon kun mallarĝa relinterspaco.

Kuŝante inter la reloj kaj etendante la brakojn al ili, li faras jenan komenton:

—Estas strange, kiel malalte oni fiksis ĉi tiujn ŝtuparajn apogilojn.

La kvarjara filino de la profesoro estas komenconta en la ludlernejo, sed, pro tio ke ŝi estas tro juna ŝi subnetiĝu sub eta provo pri matureco. La estrino diras:

—Provu nun diri kelkajn vortojn, mia amikineto. Kiajn ajn, nur kelkajn vortojn, kiuj subite envenas en viajn pensojn. La infano sin turnis al la patrino demandante:

—Panjo, ĉu vi opinias, ke la sinjorino deziras logike konstruitajn frazojn, aŭ nur kelkajn indiferentajn rimarkojn?

—Li havas ĉiuokaze malfermitan vizaĝon.

—Jes. Almenaŭ kiam li manĝas.

—Ĉu mi rajtas paroli kun la direktoro?

—Ne, li forvojaĝis.

—Sed mi estas lia edzino.

—Jes, dankon, tion diras ili ĉiuj.

Motorbiciklanto ventrapide venis kun tri pasaĝeroj en la flanka ĉareto kaj du sur la malantaŭa sidloko.

Policisto mansignis kaj kriis: —Haltu!

—Mi ne havas lokon por pluraj, la juna motoristo rekriis, rapide forveturante.

—Unu el la tajpistinoj estas al dir. P. kiel osto en la gorĝo, kaj li estas tre sarkasma kontraŭ ŝi. Iun varmegan somertagon li aliras al ŝi, dirante laŭte kaj klare:

—Kiel, fraŭlino, vi povas tiel malvarme aspekti, kiam ĉiuj aliaj ĉi tie laboras ĝis ŝvitiĝo?

—Pro tio ke vi, direktoro, ĉiam tiel malvarme rigardas min.

Por deteni nedeziratajn turistojn for de sia arbartenero, iu kamparano aranĝis ŝildon kun la teksto: ”Averto. En ĉi tiu arbaro estas disvastigita Corylus avellana”.

—Nun la homoj evitas la terenon, sed la botanikistoj kaŝe ridetas. Corylus avellana nome estas la latina nomo de la avenujo.

—Mia nazo rompiĝis je tri lokoj antaŭ kelka tempo.

—Sed kial do viziti tiajn lokojn?