Malĝoja nubo

Vi estas tiu nub’ sur la ĉielo

mildeco estas via belo

kial nun vi ja fariĝas 

silenta kaj senvorta

kaj ofte larmojn faligas malforta?

vi eble plenas je tro da ĉagreno

pro tio vi ploradas en malsereno

mizeron vian sentas mi en koro

mi ankaŭ dronas en doloro

mi volas blovi kiel vento

rememoron tristan vian for

eĉ iom el via morna plendlamento

vi estas tiu blanka nub’ sur la ĉielo

flirtado estas via flosa velo

sed jen nun vi fariĝas deprimiĝa

sen ĝojaj ridoj kaj paroloj

kaj kun tristeco kaj korŝiraj foloj

mi tiom ŝatus esti varma vento

por al vi sendi iom da miela dolĉo