第八章
───

Ĉapitro Ok
──────────

当娃们造好那座新坟时，东方已经放亮了。老师是放在从教室拆下来的一块门板上下葬的，陪他入土的是两盒粉笔和一套已翻破的小学课本。娃们在那个小小的坟头上立了一块石板，上面用粉笔写着“李老师之墓”。

Kiam la infanoj finis konstrui la novan tombon, jam ekheliĝis en la oriento. La instruisto estis entombigita sur pordtabulo malmuntita el la klasĉambro, akompanata de du skatoloj da kretoj kaj aro da elementaj lernolibroj eluzitaj. La infanoj starigis sur la tumuleto ŝtonan tabulon, sur kiu estis skribita per kreto la vortoj “Tombo de Instruist Li”.

只要一场雨，石板上那稚拙的字迹就会消失；用不了多长时间，这座坟和长眠在里面的人就会被外面的世界忘得干干净净。

Eĉ se okazos unu pluvo, la infanecaj vortoj sur la ŝtona tabulo jam malaperos. Post nelonge, ĉi tiu tombo kaj kiu eterne dormas en ĝi estos tute forgesitaj de la esktera mondo.

太阳从山后露出一角，把一抹金晖投进仍沉睡着的山村；在仍处于阴影中的山谷草地上，露珠在闪着晶莹的光，可听到一两声怯生生的鸟鸣。

La suno malkaŝis sin per unu peco de malantaŭ la monto, kaj ĵetis strion de orlumo en la ankoraŭ profunde dormantan montvilaĝon. Sur la herbejo en la valo ankoraŭ en ombro, rosoj trembrilis krystale, kaj aŭdiĝis unu aŭ du timaj pepoj de birdoj.

娃们沿着小路向村里走去，那一群小小的身影很快消失在山谷中淡蓝色的晨雾中。

La infanoj iris al la vilaĝo laŭ la vojeto. La aro da figuretoj baldaŭ malaperis en la bluan matenan nebulon de la valo.

他们将活下去，以在这块古老贫脊的土地上，收获虽然微薄、但确实存在的希望。

Ili plu vivos, en ĉi tiu antikva malfekunda tereno, kaj rikoltos magran, tamen realan esperon.