.gif)
楼主
***************************************************************************
Ni reiris laŭ l’avenue des Champs Elisées4 kun d-ro V ... esplorante la historion pri Parizo estis sieĝita, al la muroj de plena de truoj eksploditaj de obusoj kaj malebenaj trotuaroj pafitaj de mitralo, kiam ni baldaŭ estis alvenonta al la placo Stelo5, kuracisto haltis, tiuj tiel grandiozaj altaj konstruaĵoj kaj grandaj domegoj ĉirkaŭ la Triumfa Arko6, li diris al mi montrante unu domo en vojkruciĝo:
我们一边与韦医生沿着香榭丽舍大街往回走，一边向被炮弹打得千疮百孔的墙壁、被机枪扫射得坑洼不平的人行道探究巴黎被围的历史。当我们快到明星广场的时候，医生停了下来，一幢幢如此富丽堂皇的高楼大厦环绕着凯旋门，他指着路口的一座房子对我说：
“Ĉu vi vidis kvar fenestrojn fermitajn sur tiu balkono? En la unuaj tagoj de aŭgusto, t.e. tiu terura aŭgusto de la pasinta jaro plema de ŝtormoj kaj katastrofoj7, mi estis venigita tie por diagnozi kaj kuraci malsanulon, kiu estis trafita de akuta apopleksio. Li estis kolonelo Jouve, kirasulo de la erao de la napoleonaj Imperio8. En koncepto de honoro kaj patriotismo, li estas malnova obstinulo. Tuj kiam la komenco de la milito , li translokiĝis al la Champs-Elysées, loĝis en la apartamento kun balkono ... Divenu kial? Origine estis por ĉeesti ceremonion de niaj trupoj revenas en triumfo ... Tiu ĉi kompatinda maljunulo! Kiam la novaĵo de Wissembourg9 veni ĝis sia hejmo,.li ĝuste forlasis la tablon. Ĉe la malsupro de militnovaĵo, kiu deklaris franca armeo suferi malvenkon, leginte la nomon de Napoleono, li tuj falis sur la teron kiel esti batita de fulmo.
“您看见那个阳台上关着的四扇窗子吗？八月初，也就是去年那个可怕的充满了灾难的八月，我被找去诊治一个突然中风的病人。他是儒弗上校，一个拿破仑帝国时代的重骑兵。在荣誉和爱国观念上是个老顽固。战争一开始，他就搬到香榭丽舍来，住在一套有阳台的房间里。您猜是为什么? 原来是为了参加我们的军队凯旋而归的仪式……这个可怜的老人!维桑堡的消息传到他家时，他正离开饭桌。他在这张宣告失利的战报下方，一读到拿破仑这个名字，就像遭到雷击似的倒在地上。
“Mi trovis, ke la malnova kirasulo estas kuŝanta laŭ sia tuta longo sur la tapiŝo de la ĉambro, ruĝiĝis ĝis la oreloj, obtuza mieno, kvazaŭ li ĵus ricevis bastonbaton sur la kapo. Se li ekstaris, eble tre granda, nun kuŝinte, li ankoraŭ montriĝis tre altastatura kaj fortika. Li havis regulajn trajtojn kaj bela, dentoj kreskis tre bela, kun krispaj blankaj haroj, la granda aĝo de okdek aspektas nur sesdek jaroj... lia nepino genuiĝis ĉe lia flanko kun vangoj banataj de larmoj. Ŝi kreskis tre simili lin. Rigardu, ili estas en la sama loko, oni tute simple povas diri, ke ili estis du belaj grekaj medaloj fandita en la sama muldilo, nur unu estis tre sntikva, kun koto, la randoj estis iom eroditaj, la alia estis brilanta per blindiga lumo, pura kaj luma, tute subtenis tian brikoloron kaj bripuron nove fanditan.
“我发现这位老重骑兵正直挺挺地躺在房间的地毯上， 满脸通红，表情迟钝，就像刚刚当头挨了一闷棍。他如果站起来，大概很高大，现在躺着，还显得很魁梧。他五官端正、漂亮，牙齿长得很美，有一头蜷曲的白发，八十高龄看上去只有六十岁……他的孙女跪在他身边， 泪流满面。她长得很像他，瞧，他们在一起，可以说就像同一个模子铸出来的两枚美丽的希腊古币，只不过一枚很古老，带着泥土，边缘有点磨损，另一枚光彩夺目，洁净明亮，完全保持着新铸出来的那种色泽与光洁。
