En duondormo⁶², la eta Stenne kvanzaŭ en sonĝo, li vidis fabrikojn fariĝitaj kazerno⁶³, barikadoj neniu gardintaj⁶⁴, gutante malsekaj ĉifonaj vestoj sunumitaj en kazerno⁶⁵, altaj kamentuboj breĉaj⁶⁶, nefumaj, trapikinta la matenanebulon kaj suprenirinta al la Ĉielon. Ĉiu apartiginte sekcion da distanco⁶⁷, staris gardostaranto, kelkaj oficiroj, kiuj portis kapuĉon⁶⁸ levi teleskopon⁶⁹ observi tie. Poste de tendetoj trempitaj de neĝakvo estis bivaka fajroj baldaŭ estingiĝiota⁷⁰. La altastaturulo konas la vojojn, trairis de kampo⁷¹ por eviti la postenojn. Sed kiam ili alvenis al granda posteno de franca nacia taĉmento ŝarĝita per speciala misio⁷², ne povis eviti tien ⁷³.  La soldatoj de taĉmento ŝarĝita per speciala misio gerilanoj kun malgranda pluvimuna mantelo⁷⁴, kaŭris⁷⁵ en la tranĉeo plena de akvo, laŭlonge de la linio de fervojo⁷⁶ de Soissons⁷⁷. Ĉifoje, kiel ajn altastaturulo elpensis rakonton⁷⁸estis senefikaj,  soldatoj neniel volis lasi ilin trapasi. Tamen, ĝuste kiam li senfine ploradis, eliris maljuna serĝento, kiu barbo kaj hararo estis tute blankaj, la vizaĝo estis plena de haŭtsulketoj⁷⁹ de la deĵorejo de fervoja kruciĝejo, li tre similis patro Stenne.

“Nu! Etulo⁸⁰, ne plu ploras!” li diris al la infanoj, “Lasu vin iros fosi terpomon⁸¹; sed unue^82, eniru en domo iom revarmigis vian korpon ... Ĉi tiu etulo baldaŭ glaciiĝos de frosto!”

朦朦胧胧，小斯特纳恍如在梦中。他看见变为军营的工厂，无人守卫的路障，晾在军营里的湿淋淋的破衣服，缺了口、不冒烟、穿透晨雾、升向天空的高烟囱。每隔一段距离站着一名哨兵。几个戴着风帽的军官举着望远镜站在那里观察。被雪水淋湿的小帐篷后面是快要熄灭的篝火。大个子熟悉路，从田野穿过，避开岗哨。但是，当他们到达一个法国国民别动队的大哨所时，却没法避开那个地方。国民别动队的士兵们穿着小小的防雨外套，蹲在苏瓦松②铁路沿线的满是积水的战壕里。这一次，大个子再怎么编故事都无济于事，士兵们怎么也不愿让他们通过。然而，正当他哭哭啼啼时，从铁道路口的值班室里，走出一位满头白发、满脸皱纹的老中士，他很像斯特纳老爹。
    “好了，小家伙，不要再哭了！”他对他们说道，“让你们去挖马铃薯好了；不过，先进屋来暖暖身子......这小鬼冻得快要结冰了！”