Patro Stenne neniam kiel ĉi-nokte revenante tiel afabla, tiel ekscitita. oni ĵus ricevis novaĵon el aliaj provincoj: la nacia situacio estas ĉe favora turnopunkto.

Vespermanĝe, tiu eksa soldato rigardis pafilo pendanta sur la muro, afable ridetante diris al sia filo:

"Ha, infanon, se vi estus plenkreskulo, vi kiel senkompate rezistus al prusoj !"

Ĉirkaŭ la oka horo, ili aŭdis pafojn.

"Estas Aurvilliers ... Ili batiĝis en Le Bourget." Diris la ĉionjesulo; li scias ĉiujn defendajn fortikaĵojn. La eta Stenne havis palan vizaĝoesprimon,kaj pretekstante tre lacecon, li enlitiĝis, sed li ne povis dormi. La kanonoj ĉiam tondris. Lia menso aperis kiel fulmo sceno de nacia taĉmento de speciala misio nokte faris surprizatakon al prusoj sed trafi embuskon. Li rememoris la serĝenton kiu ridetis al li, vidis lin falis en la neĝteron, kaj kiom soldatoj kiel li ! ...

斯特纳老爹从来没有像今天晚上回来时那样和蔼、兴奋。人们 刚刚收到外省的消息，国家形势有了转机。吃饭的时候，这个从前的士兵看着挂在墙上的枪，亲切地笑着对儿子说："嗯，孩子，如果你是大人，你会怎么狠地对付普鲁士人啊！"

八点钟左右，他们听见了炮声。

 "是奥伯维耶......他们在布尔歇打起来了。"这个老好人说道；他知道所有的防御工事。小斯特纳脸色刷白，借口非常疲劳，上床睡觉了，但他睡不着。炮声隆隆，不绝于耳。他的脑海中闪现出国民别动队夜袭普鲁士人却遭遇伏兵的情景。他想起朝他微笑的那名中士，看见他倒在雪地里，多少士兵和他一样啊！......