III.
Tempo flugis plu. Ronda nun vizitadis la elementan lernejon. Ŝi ankoraŭ amis sapvezikojn.
Je la tago de Qingming2, kiam ŝi kaj paĉjo venis al la tombo de panjo, ŝi ankoraŭ kunportis la boteleton por blovi vezikojn. Kiam paĉjo metis freŝajn florojn antaŭ la simplan tomboŝtonon, Ronda elblovis ĉenon da vezikoj. Tuj antaŭ ol paĉjo ekkoleris, lin pacigis frazo de la filino, ke liaj okuloj malsekiĝis.
“Panjo vidos tiujn!” Ronda diris, montrante la sapvezikojn ŝvebantajn trans la tomboŝtono.
“Ho infano, fariĝu homo
“Mi ja havas grandan celon!” Ronda kriis.
“Diru al paĉjo?”
“El—” Ronda fingromontris sapvezikojn flugintajn malproksimen, “blovi— grand— egajn— vezikojn!”