Ili kuris nudpiede kuris antaŭen sur la sabla marbordo, mola sablabulo sub la piedo susuris, planto komforte estis iom juko. Ili kuris sufiĉe longan tempon,  Aperis antaŭ ili unu vico da ne alta roko kun elstarkapo kaj okangulo. Kiam alta tajdo tiuj rokoj elmontris nur kapojn.  Er Suo pensas: "Ĉi tiu jam estis staranta inter la maro." Sin returninte por rigardi, ke la domon de la familio de avino li jam ne povis tre klare vidis. Sed tiam, rigardante antaŭen, sed ankoraŭfoje rigardi antaŭen, havenkanalo ankoraŭ  estis unu malklara blanka linio, kiel oni vidis sur la bordo.  Ersuo demandis Dahu: "kiel ankoraŭ ne alvenas?” Da Hu diris kapo ankaŭ ne levante:. "Frua, nur iris tri li-ojn en dek li-oj.” “dek li-oj?” Er Suo iuj dubiĝis pri tio sur lia koro," Tio ne estos iri al maro? " Da Hu ne respondis, absorbiĝis kuri antaŭen.  Er Suo ne povas asperigi timeman aspekton. Tial li ankaŭ estis devigita sekvi lin kuri antaŭen.

他们又光着脚板在海滩上向前跑，松软的沙球在脚下沙沙响着，脚掌舒服得有些发痒。跑了一阵，面前出现了一排不高的尖头八角的石岩。满潮的时候，这些石岩只露出个头头。二锁想：“这已经站在海当中了。”转回头一看，姥姥家的房子已看不很清了。可是再往前一看，港渠子却还是一条隐隐约约的白线，像在岸上看到的一样。二锁问大虎：“怎么还没走到？”大虎头也不抬地说：“早着呢，十里地才走了三里。”“十里？”二锁心里有些嘀咕起来，“这不是要跑到海里去吗？”大虎没回答，只顾往前跑。二锁不能在大虎面前露出胆小的样子，所以也只好跟着他往前跑。