157. Pli bone estas amikiĝi kun montloĝantaj ermitoj, ol kun urbaj filistroj. Pli bone estas kamaradiĝi kun ordinaraj homoj kaj malriĉaj kleruloj, ol vizitadi la domegojn de riĉuloj aŭ potenculoj. Pli bone estas aŭskulti kantojn de arbohakistoj kaj knabopaŝtistoj, ol stratajn onidirojn kaj klaĉojn. Pli bone estas rakonti pri belaj vortoj kaj virtaj agoj de la antikvuloj, ol babiladi pri la dekadenco kaj malvirtoj de nuntempuloj.

交市人，不如友山翁；谒朱门，不如亲白屋；听街谈巷语，不如闻樵歌牧咏；谈今人失德过举，不如述古人嘉言懿行。

每次我们读与思——王崇芳老的E语贴子后，受益非浅,总有启发.曾经在学生时代读过吴芳吉先生的诗集《白屋诗选》，里边有许多名篇如《婉蓉词》，《两父女》等诗篇，至今仍有教育意义！《婉蓉词》（“天愁地暗，美洲在哪边？可怜我一身颠怜，还不如你家的玉兔儿犬？。。。）这是谴责留洋国外，抛妻别子的不道德的富家公子“陈世美”，最后婉蓉投河自杀，这是怨女的哀歌与绝唱，以死抗争自己不平的命运；而另有首《两父女》更是振撼我们的灵魂！（“乱山间，松渺渺，乱松间，屋小小。。。。”），包括高兰同志的诗集《哭亡女苏菲》！。。。虽然是旧社会，旧时代，在那艰苦的抗战岁月，但是仍然有多少美好的事物、人间的真情和强烈的爱国情怀呵！这是我国知识分子的良知和美好品德！可歌可泣！今天，“跳出三界外，不在五行中”我是做不到的，但忧患意思是必须的，特别是对于我们年轻的一代世界语者们！

我们永远感激E前辈老师们对我们的殷切教诲！