La kantoj de Maldoror

Lautréamont

Tradukis el la franca Sonja Elen Kisa
Desegnaĵoj de François Aubéron

UNUA KANTO

Strofo 2: La leganto invitata al la plezuregoj

Leganto, eble vi volas, ke mi malamon alvoku en la komenco de ĉi tiu verko! Ĉu vi kredis, ke vi ne lante kaj majeste snufados, baniĝante en sennombraj plezuregoj, laŭ via plaĉo en viajn orgojlajn naztruojn, larĝajn kaj maldikajn, dum vi turnos vin por montri vian ventron, same kiel ŝarko en la bela kaj nigra aero, kvazaŭ vi komprenis la gravecon de ĉi tiu ago kaj la gravecon ne malpli grandan de via laŭrajta apetito, ties ruĝajn vaporojn? Mi certigas al vi, ke ili ĝojigos ambaŭ senformajn truojn de via hida muzelo, ho monstro, se vi antaŭe klopodas fari tri mil sinsekvajn enspirojn de la malbenita konscienco de l' Eternulo! Viaj naztruoj, kiuj estos senmezure dilatitaj pro neesprimebla kontenteco, pro senmova ekstazo, petos nenion pli bonan de la aero, balzamita kvazaŭ de parfumoj kaj incenso, ĉar satigos ilin perfekta feliĉo, kiel tiu de la anĝeloj, kiuj loĝas en la paco kaj majesteco de l' agrabla ĉielo.

Reen al strofo 1

Glosoj
lante: malrapide
snufi: (tr) forte enspiri en la nazon
orgojlo: malhumila fierego
hida: naŭze malbela
muzelo: nazbuŝo de besto