Euxgenjo Vincento

Je amigxado naskigxas la korpo de la virino kaj je komprena karesa amo – sxia animo.

Julius Bagjy

Amorujo, la ...an de ... 20...

Estimata amikino:

Mi ekdecidis skribi al vi, cxar vi estas la sola persono en la mondo al kiu mi povas konbfidi tiel gravan sekreton kiel tiun, kiun mia animo depost kelkaj tagoj pene alfrontas. Mi sentas absolutan bezonon kunpartigi kun fidela amikino tiun sekreton tiom supersxutantan mian animon, kiu tiom influas mian vivon de antaux pli-malpli unu semajno.

Bonvolu ne prijugxi min facilanime kaj ne eltiri erarajn konkludojn el cxi-sekva rakontado, per kiu mi tute nudigos al vi mian animon. Bonvolu ne konsideri min senpripensa knabino, cxar, kiel vi tutcerte scias, estas en la vivo foje momentoj, kiam ni, pro diversaj kauxzoj, ne plu kapablas nin regi. Cxu io simila jam okazis al vi?

Kiel vi scias, tial ke vi ekde de mia infanagxo suficxe bone konas min, mi estas kristanino, ecx iom fervora kristanino. En la fratulina internulejo, kiun ni kune frekventis, ili preparis nin suficxe vigle por la sindedicxo al aliaj, precipe por la blinda sindono al iu, kiun pli-malpli frue Dio alsendos en nian vojon – kaj krome por la bonkoremo rilate al la malfavoratoj, por la nedeturnebla fideleco al niaj principoj, kiuj cxiam devas ekregi la konduton de malsxangxigxema virino.

Eventuale mi devus interrompi cxi-tie mian rakonton kaj jxeti en la rubujon bagatelajxojn miajn per kiuj mi riskas nur fortedi vin – sed ia forto enpelas min al malprudento. Kial ne almenaux unufojon la sorton frapi jukograte kaj defie ? Neraciajxojn nur eble mi diras... nu... Evidentigxas ankoraux cxe mi ia sentemo.

Do, por niaj kompatindaj fratulinoj, nur unu vorto difinas la surteran rolon de virino – sindonemo. Sindonemo estis la cxiama stelo, kiu, surgluigxinte en mian frunton, nepre signis al mi la gxustan vojon. Kun pia sindonemo, mi akceptis la proponojn, kiun faris al mi viro al kiu mi pliposte edzinigxis. Kun sindonemo, mi cxiam allasis cxion, kion la plejparto de la virinoj arde postulas. Sindoneme, mi ne rezistis al la fervora alrigardado de liaj okuloj, kiam ni, iufoje, promenis duope enkadrigitaj de sangovipa superba printempa tago. Sindedicxe, mi eltenis la dolorojn... kaj somnambula placxo apenaux kontentigis min. Mi forgesis la deziron havi aventurojn.

Mia edzo estas kelkajn jarojn pli agxa ol mi. Liaj absorbaj vojagxnegocoj ofte forigas lin el la hejmo. Li cxiam estis tre dedicxita al sia profesio.

Sed... kial dauxrigi? Eble pro tio, ke ia eksento, milda kiel ludbesto, tusxas min enen... Bah, denove mi stultas...

Mi konkludis universitatan kurson pri literaturo kaj neniam intencis enlaborigxi. La perspektivoj pri akiro de laborposteno, kiu tradicie ligigxas al mia fako ne forte allogas min. Mi restis hejme tagon post tago kaj kvazaux endormigxantino mi permesis, ke la vivo fluu cxirkaux min senskue. Iom-post-iom, mi adaptigxis al kvazauxa felicxo konsistanta en tio, ke mi nenion postulas, sed nenion fakte donacas.

Nu, hazarda renkontigxo plene subfosis la fragilajn sinapogojn (mi supozis ilin nekontrauxstareblaj) de mia senmakula vivo de cxasta edzino.

Antaux kelkaj monatoj translogxigxis al la supra etagxo de cxi-tiu konstruajxo tuta familio veninta el alia urbo. Apartenas al tiu nove cxi-tie enlogxanta familio altkreska junulo, iom morna lauxkaraktere, kiu cxiutage surpasxas la stratojn sercxante sensukcese konvenan laborpostenon. Plurajn fojojn ni renkontigxis aux en la lifto aux en sxtuparo aux surtrotuare. Lia morneco neniam favoris konversacion kaj, malgraux tiuj renkontigxoj, ni restis kiel auxtentaj stranguloj unu por la alia, spertante nek intimigxon, nek veran interkonatigxon. Sed, nekonscie, miaj kaj jxetrigardoj kaj turnmovoj eble perfidis min, cxar…

Iam, hazarde, ni trovigxis tute solaj en la lifto. Estis horo, kiam jam cxiuj najbaroj tagmangxis en siaj hejmoj. Estis varma printempa tago.

Mi estis vestinta min per tutsimpla mallonga jupeto, kiu largxe cxirkauxvojagxis lauxpapilie miajn femurojn cxiam, kiam mi movigxis. Senpripense, mi turnis mian dorson al vando de la lifto kaj algluis en gxin la duonnudajn sxultrojn. La malvarma metalsurfaco kontraux miaj sxultroj tremigis min iomete kaj ete veigis min kvazauxsusure.

Miaj kalkanoj estis iom disigitaj je la vando kaj, pro tio, la gamboj oblikvis, dume la trunko havis korektan vertikalan pozicion lauxe de la lifta muro. En tiu pozicio, mia largxa jupo konturigxis malantauxe kiel suficxe granda aerplena balono, dume, antauxe, gxi algxustigxis perfekte al miaj virinaj formoj. Kelkajn centimetrojn de mia femurparo inter la genuoj kaj la juporando estis tute nudaj kaj ekblankis kontraste al la nigra koloro de la vestajxo. La maldika preskaux travidebla teksajxo plene algluigxis al miaj bele desegnitaj femuroj elvidigante la volbajn konturojn de la ricxa  pubo, la risortojn de mia kalzoneto sternigxintajn lauxlonge de la plata ventro kaj koksoj. Lasta mia alkomfortigxmovo al tiu pozicio neatendite pli elstarigis la pubkonturojn subpreme de la kalzonrisortoj kaj suprenlevis iomete pli la juporandon.

Cxion, tion mi faris preskaux senkonscie, kvazaux en dormema stato. Tie, ekstere, la suno brilegis kaj auxdigxis ebrigxojaj ludkrioj de infanoj trans la muroj invitantaj al vivemo senlimhava.

Li eniris la lifton. La pordo fermigxis post li. Li alrigardis min. Tiel granda amor-avido montrigxis en liaj okuloj, kiam li ekvidis miajn femurojn en la duonlumo de la ujo, ke mi sentis min tute nudigata. Honteme, mi forturnis la rigardon alplanken. Subite, li ekirigis la lifton, kiu balancis kaj grincis. Kun kapskuo kaj perturba enrigardo, li alproksimigxis al mi. Gvate, mi rimarkis, ke en lia pantalono io eksaltis terure. Dum palpebruma momento jam liaj manoj estis ekfrotantaj cxiujn miajn inomaturajn intimajxojn. La alsturmo plene efikis. Ege kontrastaj elsentoj ekbolis en mia kapo. Mi kapablis nek ekvorti. Mia gorgxo tute sekigxis kaj mi perdis la vocxon. Varmaj sentoondoj elradiadis el cxiuj de li tusxataj regionoj. Tiu spiroraba varmo plene narkotis min.

Dume, la lifto haltis, sed li ne. Li dauxrigis la frenezan palpesploradon. Liaj fingroj lerte kaj sperte movigxis tra miaj vulvolipoj, skrapis en la seksajn harojn, katenis kaj pusxis mian tutan vulvon. Ekkrietoj eligxis el lia busxo: “kia bone, kia bona! Kian belan picxon, tian harplenan, vi havas! Kia paradiza mirindajxo!”.

Dum momento, liaj manoj forlasis la pubomonton kaj ekmasagxis cxiuflanke miajn glutejojn. Fulmrapide, fingro lia invadis mian plej sekretan korpovojon tie, kie neniu viro estus ankoraux min tusxinta. Samtempe, fia kaj stimula ekdoloreto kaptis miajn nervojn. Mi ne povis kredi, sed ja tio estis okazanta. Lia fingro enpenetris min tien... Dume, du dikaj fingroj englitigxis sendolore funden en la vaginon. Mi ekstertoris. Per alia disponebla fingro, li ekkomencis malrapide surtordi mian klitoron, postkiam li estis deturninta la abundajn harojn, kiuj surkovras gxin. Dank’al cxi lasta lertajxo, mi elligis mallauxte gxuan ekveon, kiu ridetigis lin.

Subite, mi ekkonsciigxis pri la dangxero de la situacio. Timego kaptis min: Se eventuala uzanto de la lifto malfermas la pordon kaj ekvidas tiun spektaklon!... Mi ektremetis. Tiu ektimo ankaux versxajne atingis lin, cxar li komencis rapide ordigi miajn vestajxojn, tiris supren mian kalzoneton, sternis gxin sur mian korpon kaj en adiauxo malice fingrobatetis mian jam vestitan pubon. Li sin turnis dorsen kaj eliris el la lifto lasante post si preman silenton. Cxio, tio okazis tiel abrupte, ke dum momentoj mi restis sola en la lifto busxomalfermite, kun neirigeblaj gamboj.

Pasis la tagmezo kaj vespero. Dum tiu tempopaso, oftaj pensoj pri la okazintajxoj ekvenis al mi en la kapon cxiam akompanataj de kontrastaj sentoj. Mi ne povis ecx supozi, ke viro povus tiomagrade gxui la palpesploradon de miaj intimaj belajxoj. Ekmiro kaj samtempe pentosento pri mia neglektigxo kaptadis mian konscion. Jen mi min kondamnadis pro tio, ke mi tiel facilanime permesis la vizitotusxojn de auxtenta strangulo, jen mi ekpensis, ke finfine nenio grava okazis kaj denove, enpense, mi eksentis la tujesploran palpadon de la viro, kiu tiel sencxaste alprenis al si la tutan gxuon, kiun kapablas ellasigi mia virina korpo.

La postsekvan tagon, matene, iu frapis je mia pordo. Je tiu horo, kiel kutime, mi estis sola en la domo. Mi malfermis la pordon. Estis li. En lia mano estis letero: “posxtista trompigxo... gxi estas por vi...” li klarigis. Kaj elparolanta tiujn vortojn li sxtele eniris la cxambron. Intertempe, bruis surpasxado en la sxtuparo kaj mi ne havis alian farendan ol fermi la pordon, por ke la eventuala najbaro ne ekvidu nin kunajn. Momenteton neniu el ni ekparolis. Fine, mi ekvortis: “foriru… delasu... iru for.” Silento. Li nenion respondis. Fine, li ekparolis iom abrupte: “ne timu. Mi ne perfortu vin. Cxu io vere grava okazis hieraux? Cxu vi ne restas la sama kiel hieraux ? »

Li interpretis mian silenton kiel respondon: “do ne domagxu. Mi nur igu vin dankema je la vivo.” Kaj, dirinte tion, li altiris min per la brakoj kaj ni restis unu antaux la alia kun liaj brakoj ne tro premantaj mian talion. Sovagxa sangovipado bategis miajn tempiojn. Cxia pripensa kapablo forigxis el mia kapo. Nek ekpasxon mi sukcesis entrepreni. Per vertigxe sindetenaj ekmovoj, li ekkomencis levi mian jupon. Per la esprimo de lia vizagxo, ekstaze brila, mi ekkomprenis, ke li ektrovis ion, kion li ne atendis en tiu stato. Mi estis tute nuda subjupe, cxar mi estis min finbaninta antaux minutoj. Kaj tiu surpriziga ektrovo kaj la vido de mia mirige abunda harplenajxo ankoraux duonmalseka efikis cxe li kiel terure plezuriga ekfrapo. Li fikse enrigardis min longe kun senlima gxuesprimo. La rando de mia jupo sursxultrigxis elpelita de liaj manoj. Post longegaj sekundoj, li klinis sin al mia ventro kaj kisis min tie. Nepriskribebla ekstazo atingis min tiumomente. Nevolonte, mi komencis ekvei. Abundaj kisoj malsekigis cxiuloke mian ventran hauxton. Akrodolcxan tikladon provokis la vigla trafrotado de lia duonkreska barbo sur mian ventron kaj koksojn. Liaj humidaj lango kaj lipoj enpenetris kaj ensorbis mian umbilikan kavon. Tio gxemigis min plilauxte.

Liaj kisoj proksimigxis pli-kaj-pli al mia pubregiono. “Ne, ne, tie li ne kisos min », mi ekpensis. Sed liaj lipoj jam estis atingantaj miajn plejsuprajn radikharojn. Sekvis fervora enflarado lia kaj lia busxo kvazaux ensucxis mian tutan vulvon. Fortega gxuveado eligxis el mia busxo. Lia lango invadis cxion, liaj dentoj ekmordetis mian klitoron kaj mi senbride longe gxemadis pro gxuo.

Je momento li rektigxis kaj rauxkgroteske eldiris: “jen la cxefa mirindajxo de la mondo, cia picxo ! Ci fieru ! »

Kun sperto de fakulo, li altapisxigis min kaj rekomencis la frenezan surkisadon. Nun la surmovoj estis konsiderinde pli rapidaj. Subite, li ensxovis la tutan kapon en miajn malfermitajn femurojn. Lia lango ekvojagxis traharare al la klitoro kaj al... “ne, tie ne”, mi raukvocxis, al la mimfoj. Enpenetris ! Senfina mia veado! Forta ensucxado tumultigis cxiujn miajn internajxojn. Forte sucxata de lia lango, mia klitoro nenormale disetendigxis en lian busxon. Miaj koksoj ritme ekmovigxis. Mia pubo premigxis pli-kaj-pli kontraux lian busxon. Pro la ritma movigxado, mia klitoro, kvazaux risorto, kreskis kaj malkreskis. Deprenigxis imensa, nepriskribebla plezuro. Mi ekkomprenis, ke mian tutan korpon baldaux traskuos la plej plezuriga orgasmo de mia vivo. La momento venis. Miaj koksoj haltis, miaj veoj cxesis – kaj en silentigxo mi restis longajn momentojn. Cxiuj miaj korpaj muskoloj terure sin premis. Mi estis supreniranta alten, en la cxielon de la plej perfektaj gxuoj. La vojreveno estis plene borderita de kvazauxfloroj kaj iom-post-iom mi reakiris la konscion. Neniam mi sentis min tiel dankema al iu, kiel tiumomente. “Miajn gratulojn”, simple li diris, kisante min ankorauxfoje.

Cxio okazis tiel diverse de nia normala fojfoja geedza gimnastiko!

Post kelkmomenta ripozado, li levigis min je la mano : « nun por mi. Vi devas pagi vian sxuldon, cxu?” Li ekparolis kaj je la mano alkondukis min en la bancxambron. « Mi ne darfas eviti... mi ne rajtas elpeli lin”, mi ekmeditis.

Mia jupo jam lauxis miajn femurojn. Li ekflustris: “ne timu. Nenio malbona okazos al vi. Ne... ankoraux ne… mi ne trarompos la lastan baron de via fidelemo… permesu nur… » kaj liaj manoj enmetigxis sub mian jupon kaj forte tenadis miajn glutejojn. Lia spirado plifortigxis kaj el lia busxo eligxis frazoj: “kiajn belajn glutejojn de knabina putino! Kia gxojo! Benata estu la knabina paradizo de ciaj glutejoj nudaj”.

Senfine, imense, li gxuadis la palpadon de mia posxtajxo. Li alpusxis min kontraux la bancxambran muron. Liaj manoj sxirmis min de la malvarmo de la muro. Mi ekvidis, kiom pulsis lia peniso en la pantalono. Li elpantalonigis gxin. Ekmirego kaptis min. La kapo sxvelis kvazaux citrono kaj la tuto vertikalis kiel pina stango.

“Jen la lasta definitiva alsturmo”, mi ektimis, “mi estos por cxiam signita de lia potenca penetrado. Alvenas la momento de mia ne plenvola putinigxo”.

Rigide strecxita, lia peniso nek milimetron sxancelis. Li suprenlevis la antauxan parton de mia jupo kaj avancis kontraux mian ventron. Liaj genuoj fleksigxis iomete kaj lia amorilo albatis sin energie kontraux mian pubon kaj englitis inter miajn iom disigitajn femurojn. Gxia premfrotado kontraux miajn amorejojn estis fortega. La kapo algxustigxis al mia anuso kaj liaj manoj alpremis senkompate miajn glutejojn kontraux li. Je certa momento komencigxis la movigxado Mi ekatendis la momenton, kiam liaj manoj iomete subeniros pretigante la nimfojn por la fina trapenetrado. Sed tio ne venis. Lia konvulsia movigxado malsupre-supren kaj inverse dauxris kaj dauxris. La frotado en miaj femuroj, glutejoj kaj pubo elbusxigis al li strangajn ekkriojn kaj nekoherajn vortojn apartenintajn tutcerte al iuspeca pralingvajxo. Liaj manoj pusxetadis min furioze lauxritme de liaj gxuprenaj movoj kaj frapetadis mian sidvangon gxis ekdoloreto. La tiela klaketado pli ekscitis lin. Ambaux niaj puboj kvazaux ekfajris.

Subite, li senmovigxis kaj mi ekkomprenis. Varmaj eljxetoj de alglua likvajxo pluvis sur min. Grandaj gutegoj de varma pluvo rose surversxis mian pubhararon, glitadis tra miajn glutejojn kaj femurojn. Gxisgenue sin etendis la makulo de tiel varmabunda likvoro. Liaj gamboj tremetis pro laco.

Denove mi ekmiris, cxar mi ne sciis, ke viro povas elspermi per tiela ekstervagina surfrotado. Malrapide, iom-post-iome, lia spirado normaligxis, li sin arangxis kaj mi min visxis per malgranda visxtuko. Kun lasta vulvopremo, li diris miaorele: “rimarku, verdire mi ne malcxastigis vin. Vi ankoraux gardas vian honoron. Ne skurgxu vin. Ci estas la plej bona el cxiuj en Amorujo. Sxirmu bone cxiujn ciajn amorejojn, ecx tiujn, kiujn mi ankoraux ne vizitis”. “Bonvolu ne moki min », honteme mi replikis.

Du tagojn ni ne vidigxis. Gxuste hodiaux matene denove li frapis je mia pordo. Terurite mi ekmalfermis: “ne eniru », mi petis, “iru for! Ne morale ni kondutas ». Sed mia vocxo kontrauxvole lascivis plena je kasxinvitoj. Delikate, li pusxetis min malantauxen kaj eniris. « Permesu nur, bonvole, ke mi ankorauxfoje ekpalpu cian interfemuran dolcxajxon ». Kaj jen mia intima vestajxeto plankenfalis kaj mia jupo suprengrimpis alsxultren. Ho, ve, liaj fingroj premadis kaj premadis! La klitoro, libera je la haroj, kuntordigxis sur sin kun frenezeco. Mi ekveis: “ne, ne faru tion… » « jes, jes mi ne povas ne fari », auxdigxis lia rauxka respondo. Kaco jam trovigxis en miaj femuroj kaj ekfrotadis sin furioze kontraux min. Ho, ve ! cxi-foje okazos la konkero absoluta, mi antauxvidis. Apenaux mi estis formulanta al mi tiun penson, li fleksis iomete pli la genuojn kaj klininte sin malantauxen lia penisa kapo sin ektrovis gxuste sin pusxanta kontraux la enirejon de l’ vagino. “Ho, ve! Tiel ne! Ne difektu min, bonvole, dikegas gxi ! » Iometa antauxenpusxo kaj... jen estis trapasata la unua baro... sekvis neevitebla tutvenka envaginigxo ! « Ho, ve, panjo mia! Mi putinigxas jam!”

Mia vagino plenis de dikega kaco! Liaj ekmovoj sentigxis ene de mi per viglegaj ekfrapoj envaginaj. Baldaux niaj movoj plene agordigxis. La ambauxa sinpremado, pli kaj pli forta, finigxis per samtempaj ambauxkrioj, kiuj rauxkis traaere de la cxambro hejma. Longaj ejakulsxprucoj plenigis mian amorvazon.

Jen kio okazis, kara amikino. Jugxu min kun komprenemo. Tiuj aferoj ne devas ripetigxi. Mi apelacios al miaj tutaj animfortoj por rezisti je eventualaj novaj atakoj. Dio permesu, ke mi supervenku min mem.

Sincere, via...