dvbbs
收藏本页
联系我们
论坛帮助
dvbbs

>> 向世界语朋友推荐国外好文章,题材不拘,文体不拘
搜一搜更多此类问题 
世界语学习论坛世界语应用区精华文章阅读 Elitaj legaĵoj → Oni ne pafas en Jamburg

您是本帖的第 9973 个阅读者
树形 打印
标题:
Oni ne pafas en Jamburg
mandio
美女呀,离线,留言给我吧!
等级:版主
文章:2545
积分:22759
门派:无门无派
注册:2006年8月17日
21
 用支付宝给mandio付款或购买其商品,支付宝交易免手续费、安全、快捷! 点击这里发送电子邮件给mandio

发贴心情

CHAPITRO XXI

"Ghenerala sekretario de CK KPSU, Prezidanto de Prezidiumo de Supera Soveto de USSR, kamarado L.J. Brejhnev plurfoje substrekis la grandan signifon de la fortoj de sociularo en solvo de gravaj internaciaj problemoj. La sovetiaj esperantistoj opinias sia unuaranga devo aktive partopreni, kune kun vastaj rondoj de la Sovetia sociularo en la nobla lukto por chiurimeda larghigo de la fronto de pacadeptoj. Ni konsideras la internaclan helpan lingvon Esperanto kiel unu el iloj por disvastigi la veron pri nia soveta realeco, pri evoluo de ekonomio, scienco kaj kulturo en USSR, pri la interna kaj ekstera politiko de nia shtato kaj disvastigi la ideojn de interkompreno, kunlaboro kaj interpopola amikeco, malstrechigo de la internacia tensio, tutmonda paco".

(El la Decido de la Tutsovetia fonda konferenco de ASE).

"...Ni devas konvinki la socion, ke ni estas homoj, kiuj vere batalas por la plej noblaj idealoj de la homaro: paco, interpopola amikeco, socia progreso. De tiu chi vidpunkto modela estis nia renkontigho. Ghia programo enhavis tiajn gravajn erojn, kiel partopreno en la festa urba manifestacio, vizito de memoriala komplekso "Rugha Talka" kun meto de floroj al la monumento kaj komuna fotado che Eterna fajro, prelegoj de aktivuloj pri la temoj "60-jara jubileo de Oktobro kaj aktualaj taskoj de junularaj Esperanto-kluboj" kaj "Partopreno de soveta esperantistaro en la pacmovado", kolekto de mono por la Pacfonduso, subskribo de salutleteroj al lokaj oficialaj instancoj".

(Aktuale — 8— 197...) 120

- Din-din-din-sonoril'! — Vovchjo jhetas ursidon kaj hundeton, kuras al la pordo. Ambaumane li tiras la klinkon kaj pene malfermas la pordon. — Ochjo Sasha venis!

- Aha, kaptis mi vin! Jen, ricevu, kamarado, — el la suna Leningrado! — Sashka levas la etulon sur la maldekstran brakon kaj enmanigas al li apetitan, flavan pomegon. — Tenu, Vovushka, ambaumane. Ne perdu!

- Sashenjka, kara mia! Kiu estas tiu kruela virinacho? Ho, tiel kisi la okulon povas nur tre-tre amanta homino. Tuj konfesu — kiu estas shi, la senkompata ?!

- Ne troigu, Olga. Mi neniam rimarkis vian estimatan edzulon kun similaj spuroj de pasio. Chu ni tuj faru konkludon, ke vi lin ne amas? Jen do por vi la diantoj — ekamu min tuj!

- Ah, dankon, Sasha! — kisetas lian vangon Ol. — Tamen via konkludo estas misa. La spurojn de pasio mi simple ne lasas en tiom okulfrapaj lokoj.

- Spertulino! — rave eksklamacias Sashka. — Mi esploros vian edzon en banejo che la plej proksima okazo. Cetere, kie estas mem li, la sentaugulo, kiu ne meritas tioman amon?

- Flirtu, flirtu, dum la edzo estas okupata! — en kuirtuko Niko por momento aperas el la kuirchambro.

- Jen, — diras Ol. — Konscia edzo preparas la adiauan vespermanghon. Morgau vespere li forveturos Leningradon, kaj jam post du tagoj lin kisos belaj junaj bulgarinoj.

- Felichulo — achulo! Do, hodiau mi iomete konatigu lin kun la lando. — Sashka tiras el la plasta pakajho boteleton da bulgara "Pliska" kaj iras en la kuirchambron.

- Kun botelo vi venis — estu mastro! — proklamas Niko. — Sidu kaj atendu. Baldau pretos mia firmaa viandajho.

Charmas la sabata vespero. Suno subiras hele — ghi videblas en iliaj fenestroj al okcidento — sekve morgau evidentos same hela somera tago. La sunsubiro relumas en la plenigitaj pokaletoj. Ankau Vovchjo, sidanta sur sia tronsimila alta apogsegho, levas taseton da suko.

- Miaj amikoj! — tostas Sashka. — Je nia sano kaj je sukcesplena vojagho kaj ghustatempa reveno de nia vojaghanto!

- Ne dubu. Atendu min kaj mi revenos! — reehhas Niko. Li sonore tushas chies pokaleton kaj drinkas la sian ghisfunde.

- Nu, komencis... — riprochas en Esperanto Ol. — Ne trinku multe, mi petas!

- Jen tion chi mi komprenas! — levas la polekson Sashka kun la busho duonplena. — Je dio! Kiom bongustan manghajhon kuiras via drinkulo! Ne zorgu, virino, mi ne ebriigos lin hodiau. Nur unu tosteto — je lia kuirista talento! Vershu, Niko! Ehh, forgesis mi tute — ankau je via baldaua plena oficialigho, je la Asocio de Sovetiaj Esperantistoj!

- Diabloj ghin manghu! — senhumore diras Niko. — Ne volas mi je tio. Ni prefere drinku je tiu, kiu ne plu estas kun ni, — li drinkas, vishas la okulojn kaj aldonas en silento: — Kaj je nepra puno por chiuj kanajloj!

- Olenjka! — petas Sashka. — Jen, mia dolcha amiketo jam kapricas. Dormi volas, mia bona... Ankau mi havas iom da vira parolo al via edzo.

- Bone. Do ankau manghilaron lavu la edzo, chu konsent'? Iru, katido, kun mi. Adiauu la ochjon, kiu nin pelas, — tute sen ofendo murmuras Ol. Vovchjo per sia tenera maneto glatas la pajlan kapon de Sashka kaj etendas la manojn por ricevi la kison de pachjo.

Sashka rigarde akompanas Ol, ghis shi fermas pordon de la chambro, kaj plenigas la pokaletojn.

- La lastan. Por nia amikeco kaj interkompreno!

- Sashka! Vi forgesis vian tradician — je la sano de niaj virinoj!?

- Alifoje, — diras serioze Sashka. — Amikeco kaj interkompreno pli gravas hodiau.

Tintas la kunigitaj pokaletoj. Sashka fikse rigardas fundon de la sia, malrapide machas kuketon.

- Preparu kafon, Niko. Mi dume ne elpensis de kio mi komencu la parolon.

- Komencu tuj ekde la komenco. Se la temo ne agrablas, do, ni ne tushu ghin tute hodiau.

Niko shutas kafogrenojn en muelilon, fermas ghin, premas butonon, kaj la aeron plenigas aromo de freshmuelita kafo... Shaumas la kafujo...

- Ne, tamen mi devas pri tio paroli. — Sashka vershas en la pokaletojn restajhojn el la boteleto. — Vi povas havi gravajn malagrablajhojn pro viaj paroloj, Nikola. Vi lastatempe estas tro malsingarda.

- Ha, jam interese. Chu vi volas anonci, ke mi devas kashi tute miajn pensojn? De kiu? Chu de certaj personoj? Ja mi tion penas fari. Sed se temas pri amikoj — mi estas kontrau.

Denove tintas la pokaletoj. Sentoste. Niko vershas restajheton de "Pliska" en sian tason kun kafo. Sashka eldrinkas la sian.

- Niko, ni ne estas infanoj. Ech ne plu studentoj. Tia acha tempo venis... Chu vi povas esti certa, ke amiko ne perfidos vin?

- Veraj amikoj neniam perfidas.

- Ehh vi, kapacho naiva! Chu ne vi mem al mi rakontis, kiel viaj amikoj-esperantistoj antau du semajnoj decidis perfidi vian Movadon?!

- Nu, Sashka, mi ne diris la vorton "perfidi". Ili agas malsaghe, maljuste, senpripense — tia estas mia opinio. Sed mi esperas, ke ili faras chion chi almenau honeste, sincere dezirante bonon por la movado, ne nur por si mem.

- Jen, amiko. Hodiau vi ech ilin pardonas kaj defendas. Kiam vi pardonos min, post kiom da tempo, — mi volus diveni...

- Pro kio mi devas vin pardoni, achulo?

- Antauhierau en mia kabineto vi babilis multon, kion vi devus teni en vi profunde.

- Denove vi... Sed ni duopis. Neniu plu cheestis.

- Mi estis. Kaj nun mi devas diri al vi unu ajhon... Tutegale vi ekscios ghin, kiam revenos. Mi ne plu laboras en "Fosforit". Oni elvokis min kaj proponis laboron en la Komitato de Shtata Sekureco. Ekde lundo.

- Kaj vi... vi ne konsentis!

- Mi konsentis. Ne kriu — la infano eble jam dormas. Mi konsentis. Mi havas kauzojn por akcepti onies proponon.

- Je-esss, — flustre siblas Niko. — Vi konseentisss! Oni diris, ke vi tuj ricevos la altan rangon. Ne generalan, certe, sed almenau kapitanan. Oni promesis, se vi edzighos, tuj prezenti trichambran apartamenton...

- Duchambran. Kaj mi reale edzighas.

- Ha, aldona agrabla novajho — vi ankorau edzighas! Mi gratulas, sed tio jam ne tre interesas min. Char vi konsentis! Chu vi jam skribis detalan raporton pri nia lasta konversacio? Eble ghi estas via ekzamena tasko! Au eble vi jam ricevis de oni konvenan magnetofoneton kaj surbendigis chion...

- Niko! Vi bone scias, ke mi ne faros tion!

- Jes, mi bone komprenas chion, — diras Niko trankvile kaj amare. — Vi ne faros tion hodiau. Rilate al mi. Sed venos la morgauo. Morgau vi faros chion necesan. Chion, kion ordonos viaj chefoj. Char tio ighos via laboro, via profesio. Eble ghi ne estas malinda. Eble ech necesa. Sed mi ne povas shati ghin.

ip地址已设置保密
2009/2/15 10:42:16
mandio
美女呀,离线,留言给我吧!
等级:版主
文章:2545
积分:22759
门派:无门无派
注册:2006年8月17日
22
 用支付宝给mandio付款或购买其商品,支付宝交易免手续费、安全、快捷! 点击这里发送电子邮件给mandio

发贴心情

CHAPITRO XXII

"...Dum pli ol dek nefacilaj sed agorichaj jaroj SEJM mobilizis junajn fortojn, akiris simpation kaj subtenon de E-veteranoj, autoritatighis eksterlande. Kaj jen mi audas parolojn: Komitato de SEJM anoncos malfondon. Kaj tiel silente chesos funkcii SEJM!

Mi atentigas: lau !a Regularo malfondi SEJM-on rajtas nur la Konsiiantaro. Tio signifas, ke antau chio la Komitato devos prezenti al la Konsilantaro:
a) raporton pri ia lasta agadjaro;
b) raporton pri agado de SEJM ekde ghia fondigho;
c) raporton pri ebloj por junulara agado en la ekfunkcianta ASE.
d)Post tio la Konsilantaro vochdonu".

(Aktuale — 5— 197...)

"Esperantistoj agadis verve kaj sindone, konstatante kun miro, ke !a chirkauanta ilin homa medio ne admiras kaj ne subtenas ilian agadon. Jes ja, la kulpo estas grandparte nia. Char chiu aparta esperantisto, chiu klubo, ech SEJM entute, konsideris sia unua devo kaj tasko propagandon kaj disvastigon de esperanto. Sed ne tion bezonas la socio, la homoj, nin chirkauantaj, la superaj kaj ne superaj instancoj.

Esperantistoj opinias, ke ilia ideo estas nobla, revolucia, porsocia, mondosava... kaj agadas plejparte sekteme, propraronde, nur POR esperanto, ofte farante ech tiajn pashojn, kiujn neniu povas kompreni. Do, oni ne miru, ke ekzistas ghenerala kaj forta opinio, ke la esperantistoj estas homoj strangaj, nesociemaj, kaj forgesante la propralandan medion ili strebas havi kontaktojn kun eksterlando, veturadi tien, ricevadi "nepermesebian" literaturon k.t.p.

ASE estas kreata por fini tiun neregatan aventuremon, por ordigi la Esperanto-agadon sub la kontrolo kaj kun helpo de SSOD, komsomolo, profesiaj sindikatoj. La peresperanta laboro nature bezonas esperantistojn, kiuj povas naskighi nur dank'al poresperanta laboro.

La tasko de esperantistoj estas ne ignori ia kreatan Asocion, ech se ne chio plachas en ghi, sed aktive alighi kaj per sia loka kaj centra laboro... adaptighi al ia nova vestc kaj poiome adapti tiun vegfon a! ia bezorsoj de nia Sando. Nur tio povas naski fidon al nia agado!"

(Aktuale —6—197...)

Nokto venas. Finjulie en Jamburg ghi jam ne plu estas "blanka" — diafana, tauga por longaj promenoj. Ghi akiras densan krepuskon, decan por vera nokto. Che senpluva vetero ghi tamen restas varma, mola, amorveka. Estas jam forpasinta miela odoro de tiliaj floroj. Sed anstatauigis ghin ech pli tenta, ech pli forta, dolcha kaj ekscita aromo de eglanterioj.

Antau tri jaroj bela penso vizitis iun el la urbestraro. Vere belega penso, chu ne? — dividi trotuarojn disde shoseo per eglanteriaj arbustetoj. Kaj al nuna somero etendighis lau la stratoj de Jamburg pikaj, florantaj eglanteriaj muroj. Ekde finjulio dum plena monato ili donacas al la urbo la periodon de aromaj jamburgaj noktoj. La kultan periodon por jamburgaj geamantoj, la beatan tempon de Eroso, kiam korpo aspiras korpon por alpremi, por kunighi en amo. Kaj olda sendormulo, vaganta meznokte kun sia spanielo, chiupashe audus fluantajn tra malfermitaj fenestroj ghemetojn, murmurojn, pepadon inter kisoj kaj tenerajn amkonfesojn. Li audus chion chi, sed ve — jam malbone audas liaj oreloj. Do, chion audas nur la hundo — tamen, tio estas ghia hunda sekreto...

Kelkaj kuloj, iamaniere penetrintaj en la chambron malgrau gaza shirmilo, estas ekstermitaj. Neniu plu turmentas la knabeton; li kviete snufas en sia infana lito. Kaj en la apuda du lacaj geamantoj kunas sur bluo-blanko de litotuko.

- Mi konstante miras — vi estas suspektinde karesema. Kredeble, vi spertis amon de multaj virinoj_

- Ehh... avertis ja la antikva hinda filozofio: se vi ne plenumos la amdeziron de virino, via peko egalas tiun de murdisto.

- Jen kiel. Do, kiu el tiuj dezirantinoj estis la plej dolcha, konfesu!

- Mi neniam konfesos. Char vi ighos trofiera.

- Ahh, flatu-ulo!

- Chu vi scias, kion gekoj diris pri vi en tendaro?

- Kion?

- Ke mi devas vin dronigi. Char vi estas danghere bela.

- Ho! Mi jam timas vin.

- Ne timu, mi pripensis kaj decidis ne fari tion. Kondiche, ke vi naskos la knabinon. Same belan, kiel la panjo.

- Nu, kion fari... mi obeas kaj konsentas. La nomo — Marina Nikolajevna — bele sonas, chu ne?

ip地址已设置保密
2009/2/15 10:42:37
mandio
美女呀,离线,留言给我吧!
等级:版主
文章:2545
积分:22759
门派:无门无派
注册:2006年8月17日
23
 用支付宝给mandio付款或购买其商品,支付宝交易免手续费、安全、快捷! 点击这里发送电子邮件给mandio

发贴心情

Mallongigoj kaj nekutimaj vortoj

CK = Centra Komitato

gekoj = gekamaradoj (tendara slango)

IJK = Internacia Junulara Kongreso

KPSU = Komunista Partio de Soveta Unio

komsomolo (ankau VLKSM) = komunista unio de junularo

"kuzjkina matj" — rusa mokesprimo; montri "k. m." = fari ion malbonan (minaco)

NKVD = popolkomisariato pri interna] aferoj

obkomo = regiona komitato (de partio, komso-molo, sindikato)

SAT = Sennacieca Asocio Tutmonda

SEJM = Sovetia Esperantista Junulara Movado

SEJT = Sovetia Esperantista Junulara Tendaro

SEU = Sovetrespublikara Esperantista Unio

SKT = Studenta Konstrua Tachmento

SSOD = Unuigho de Sovetiaj Societoj de Amikeco kaj Kulturaj Ligoj kun Eksterlando

SSOD-komisiono = Komisiono pri Eksterlandaj Ligoj de Sovetiaj Esperantistoj che SSOD

"Tehhnolojhka" — kutima popolnomo de la metro-stacio "Tehhnologia instituto" en Sankt-Peterburgo

TEJO = Tutmonda Esperantista Junulara Organizajho

transira standardo (rugha) — la objekto, kiu servis kiel honora trofeo por venkintoj en socialisma konku-rado

UEA = Universala Esperanto-Asocio

veniko — kvasto el branchoj de kverko au betulo, sekigitaj kun verdaj folioj, uzata kutime en rusa shvit-banejo

ip地址已设置保密
2009/2/15 10:42:57
mandio
美女呀,离线,留言给我吧!
等级:版主
文章:2545
积分:22759
门派:无门无派
注册:2006年8月17日
24
 用支付宝给mandio付款或购买其商品,支付宝交易免手续费、安全、快捷! 点击这里发送电子邮件给mandio

发贴心情

KANTOJ DE MIKAELO BRONSHTEJN

***

Kaj denove martas spite al desper'.
Mia amiko, kiel vi fartas
Ie sur la Ter'?
Chirkau ni pasioj bobelas,
Chirkau ni nescioj ribelas,
Sed varmigas korojn espere
Marta harmoni', do diru:
Chu ankau vi — kun ni?

Estas nun karesoj che l'raporta pint'.
Mia amiko, multis promesoj
Ankau en pasint'!
Do, en la momento decida,
Rampu for el kvieto sida.
"Onklo diras, do, — onklo faros!" —
Vana opini', do, diru:
Chu ankau vi — kun ni?

Urgha en realo staras la problem', —
Mia amiko, — flugo au falo —
Vi elektu mem.
Via vocho kaj mia vocho
Kunu en aprob' kaj riprocho.
Chiuj kune por la voch' komune
Sonu en uni'! Respondu:
Chu ankau vi — kun ni?

***

Jen — land' venenita, sopira socio,
Tusanta en shlim' de elasta moralo.
Klinighis, veninta pro tim' au racio,
Che sankta pordego de la katedralo.
Jen — knaboj audacaj en tagoj minacaj
Sendube aspiras la fremdan heredon
Kun nomo de Dio, sed pravas la scio:
Ne havas la dubon — ne trovos la kredon.

Momentaj impetoj, turmentaj sekretoj
Nin pelas al pado, shancela, balanca...
La viv' kontinuas, kaj ni ekenuas
En iro chiame sencela kaj danca.
Ferminta l'okulojn, shtopinta l'orelojn,
Kudrinta la bushon per firma fadeno,
Mi, certe, ghisvivus la tagojn pli belajn,
Ech eble ghis mem la mesia alveno.

Ne dubas la manoj, al shtipo ligitaj, —
Misagas, misgvidas en ajna arangho...
Por mi nur la planoj, jam realigitaj,
Farighas sendubaj — ne eblas la shangho.
Samkiel benato, prapatro Sokrato,
Che sojlo de I'tombo kun kredo duobla
Mi diros konscie, ke chiam kaj chie
Mi preghis al dubo, al Dubo, la nobla.

En nokto makabra
Sur shvita kusen'
Nestighis eterne
Mordanta inkubo.
Ne gajas mi kun,
Sed ne povas mi sen
Kreskantaj interne
Radikoj de l'dubo.

***

Bonan vesperon, karaj amikoj!
Plenas denove la festa salon'.
Post niaj vojoj, glataj kaj pikaj,
Vere hodiau akceptas la bon'.

Kiel kutime tagoj rapidas...
Ni post la arboj arbaroj ne vidas, —
Venas la fughas venko kaj famo, —
Bonas iamo.

Sed — novaj vojoj, novaj impresoj.
Kuras antauen jaroj kaj prezoj, —
Fora felicho, nigra balzamo, —
Belas iamo.

Iam okazis: en via brusto
Trilas autuno printempa koruso, —
Fajra fantomo flugas la amo, —
Dolchas iamo.

Tamen ja multas gajnoj kaj perdoj.
Shajne aperas utilaj spertoj, —
Trompas la spert' — senripetas la samo,
Vokas iamo.

Kaj chio dauras — plago kaj bono.
Plenos denove la festa salono, —
Dauras la vivo, gardu esperon, —
Bonan vesperon!

图片点击可在新窗口打开查看
Mikaelo Bronshtejn, 1976

PRI LA AUTORO

Mikaelo Bronshtejn naskighis la 7-an de julio 1949 en urbo Hhmelnickij, Ukrainio. Li finis Politeknikan instituton en urbo Tula kaj havas specialecon — teknikisto-cibernetikisto. En 1981—1991 loghis en Vorkuta kaj laboris en minejo "Komsomolskaja". Nun li estas chefa energetikisto de uzino "Galant" en apudpeterburga urbo Tihhvin.

Esperantistighis en 1961. Havis diversajn gvidajn funkciojn en Sovetia Esperantista Movado. Verkis kaj tradukis multajn kantojn, kiujn mem prezentas al la Esperanto-publiko. Estis eldonitaj "samizdate" multaj autoraj kantaroj. La plej konata el liaj tradukoj estas "Graf' Nulin" de Aleksandr Pushkin, en almanako "Impeto'89" (eldonejo "Progreso", Moskvo) samtempe aperinta sur disko "Eterna muziko" (Leningrado, 1988). En 1992 en la eldonejo "Impeto" aperis lia libro "Legendoj pri SEJM".

M. Bronshtejn estas gvidanto de literatura klubo de "Moskva Gazeto".

图片点击可在新窗口打开查看

ip地址已设置保密
2009/2/15 10:43:39

 24   4   3/3页   首页   1   2   3    
网上贸易 创造奇迹! 阿里巴巴 Alibaba
Copyright ©2006 - 2018 Elerno.Cn
Powered By Dvbbs Version 7.1.0 Sp1
页面执行时间 0.09375 秒, 4 次数据查询