Aĉetado de ŝuoj

ĉina antikva fablo

—laŭ ĉinesko Sopir-al-sudo*

Malsaĝul’

en rur’ izola

volis aĉeti ŝuojn

en la bazaro fora

por uz’ popola.

Ĉe ekir’

la piedojn li

mezuris tre zorgeme

notis pri la dimensi’

kiel memorsci’.

Sed tamen

li forgesis jam

la dimensi-rubandon

hejme, kuris kiel ĉam’

brulanta de flam’.

Ĉe l’ bazar’

li jen subite

pensis pri la rubando

forgesita mens-glite

kaj pentis ŝvite.

Li diris

al vendist’ de ŝu’:

“Mi la piedmezuron

hejme jam forgesis, hu!

Atendu min, ĉu?

Revenos

mi post ekpreno

de l’ pieda mezuro.”

Li hastis por reveno

kun mava spleno.

Kiam li

ree al bazar’

iris kun mezurilo,

jam ĉesiĝis negocfar’

nur ventis en knar’.

Nature

li iris vane

por aĉeto de ŝuoj,

reiris malplenmane

stultis infane.

Demandis

aliaj al li:

“Kial ne per piedoj

provis la ŝuojn ja vi,

tiele sen sci’?”

“Ne strange,”

li tre memfide

respondis: “je piedoj

mi ne kredas konfide

sed je mi decide!”