Ĝis nun mi ne forgesis tian scenon,sur la verda kampo staras unu abrikotarbo,sur la branĉoj de la arbo pendas multajn florbutonojn,el kiuj iuj ekfloras tre pompe kaj arome,tiaj vidindaĵoj tre emociis min ebria,apud la arbo iu svelta kaj ĉarma fraŭlino satras kun fervoraj ridetoj,ŝi estas bela kaj ĝentila,ŝi kondukis helpeme min por vojaĝi ĉi tien,mi fotis ŝin ĉe la abrikotarbo,tamen nun mi ne trovis tiun foton por prezenti ,nur alian foton mi povas prezenti ĉi tien,sur kiu ni ne povas vidi ŝin,nur el mia memoro ŝi ankoraŭ staras ĉe la arbo,tiuj abrikotfloroj ĉirkaŭbrakumas ŝin .

La tempo jam pasis longe...

Mi ne revidis ŝin jam longe,ĉu  ŝi vivas ĝoje kaj feliĉe?ĉu la rideto ĉiam brilas sur ŝia vizaĝo?ĉu la abrikotfloroj ankoraŭ pompe ruĝas?