Infano, Tuj Prenu Panjon je la Mano

Dediĉe al tiuj infanoj pereintaj en tertremo

Infano,

Tuj prenu panjon je la mano

La voj’ al paradizo

mallumas troe

mi timas, ke vi kapfrapiĝas

jen kun malĝojo

tuj

vi prenu firme mian manon

min lasu akompani laŭ la vojo

mi timas, ke

pro troa mallumeco

sur voj’ al ĉielapoge’

mi ne povas vidi vian manon

de kiam

la falinta muro

forkaptis la sunlumon

mi ne plu povas vidi

okulojn viajn plenan je plezuro

infano

do iru

sur voj’ antaŭe

troviĝas nek ĉagren-kompano

nek lernolibroj finlegeblaj

nek paĉja pugnobano

memorigu la mienojn

de via paĉjo kaj mi

kuniĝos en venonta vivo ni tri

ho, panjo

libera de ĉagreno

sur voj’ al paradiz’ kun hompleno

amasas kunlernantoj kaj amikoj

ni diras per konsolo

ne ploru

ajn panjo estas propra panjo en la koro

ajn infano estas infano de ajn panjo

en tagoj sen ĉeesto mia

donu vian amon al infanoj energiaj

ho, panjo

ne ploru

prilumi larmobril’ ne povas

nian vojon

ni iru

lantmove

ho, panjo

mi enkapigas la mienojn de vi k’ paĉjo jam

kaj ankaŭ nian interjeson

ni tri kuniĝos en venonta viv’ kun am’

               esperantigis Vejdo

孩子快抓紧妈妈的手

——为地震死去的孩子们而作

孩子快

抓紧妈妈的手

去天堂的路

太黑了

妈妈怕你

碰了头

快

抓紧妈妈的手

让妈妈陪你走

妈妈

怕

天堂的路

太黑

我看不见你的手

自从

倒塌的墙

把阳光夺走

我再也看不见

你柔情的眸

孩子

你走吧

前面的路

再也没有忧愁

没有读不完的课本

和爸爸的拳头

你要记住

我和爸爸的摸样

来生还要一起走

妈妈

别担忧

天堂的路有些挤

有很多同学朋友

我们说

不哭

哪一个人的妈妈都是我们的妈妈

哪一个孩子都是妈妈的孩子

没有我的日子

你把爱给活的孩子吧

妈妈

你别哭

泪光照亮不了

我们的路

让我们自己

慢慢的走

妈妈

我会记住你和爸爸的模样

记住我们的约定

来生我们一起走