70. INFANOJ FARU BONAJN AGOJN

　　En klaso de ok-jaraj knaboj, la instruisto admonis la lernantojn, ke ili ĉiam estu afablaj.

　　Ĉiu-foje, kiam estas eble, ili faru bonan agon. Tio igas la homojn feliĉaj.

　　Post kelkaj tagoj, la instruisto demandis al la lernanto Ralf: "Ĉu vi sekvis mian konsilon? Ĉu vi faris bonan agon?"

　　"Jes, sinjoro instruisto," respondis Ralf.

　　"Nu, kiun personon vi igis feliĉa, per via bona ago?" plu demandis la instruisto.

　　"Mian onklinon Julietta," diris la knabo.

　　"Ekspliku al ni, Ralf," insistis la instruisto, "kia-maniere vi feliĉigis vian onklinon!"

　　"Hieraŭ," klarigis la ok-jarulo, "mi vizitis mian onklinon dum tri horoj; kaj ŝi estis tre feliĉa, kiam mi ree iris for."

孩子要做好事

在8龄童的班上，老师训导学生们，要他们始终和善。

每次只要可能，他们都要做好事，这样会让人开心的。

几天后，老师问学生拉尔夫：“你按照我说的做了吗？你做好事了吗？”

“是的，老师。”拉尔夫答道。

“那么，你的好事让谁开心了呢？”老师接着问道。

“我婶婶朱丽叶特，”小男孩说道。

“给我们解释一下，拉尔夫，”老师坚持问道：“你用什么方式让你婶婶开心的！”

“昨天，”那8龄童解释道，“我去看望婶婶，呆了3个小时，当我又走的时候，她开心极了。”