笋芽儿终于钻出了地面。她睁开眼睛一看,啊,多么明亮、多么美丽的世界呀!桃花笑红了脸,柳树摇着绿色的长辫子,小燕子叽叽喳喳地叫着......笋芽儿看看这儿,看看那儿,怎么也看不够。她高兴地说:“多美好的春光啊!我要快快长大!”
Finfine,bambuŝoseto eligis sin el la tero. Ŝi malfermis siajn okulojn kaj rigardis. Ho,kia hela kaj bela mondo! Persikfloroj ruĝiĝis pro rido,salikarboj skuadas siajn longajn verdajn harplektaĵojn kaj hirundoj ĉirpadas... Bambuŝoseto avide rigardas jen tien,jen ĉi tien,neniel enuigita de la rigardado. Poste ŝi ĝoje diras: Kia ĉarma printempa pejzaĝo! Mi devas rapide plenkeskiĝi!"
个别地方改动一下:Finfine ŝi eligas sin el la grundo. Ŝi malfermas siajn okulojn kaj rigardas. Ho, kiel hela kaj bela mondo! Persikfloroj ruĝiĝas pro ridado, salikarboj svingas siajn longajn verdajn harplektaĵojn kaj hirundoj ĉirpadas...Ŝi avide rigardas jen tien jen ĉi tien. Ŝi neniel enuiĝas de rigardado. Kaj ŝi ĝoje diras: "Kiel ĉarma printempa pejzaĝo! Mi rapide plenkreskiĝu!"