.gif)
楼主
Malfeliĉe, malgraŭ ni kaptus multajn urbojn, farus multajn venkajn militojn, sed ĉiam ne povis kunprogresi kun sia apetito, tiu ĉi maljunulo simple havis nesatigeblan avidecon! ...... ĉiutage tuj kiam mi alvenis al sia domo , mi aŭdis novan rezulton de batalo :
“Doktoro, ni ree prenis Mayence! ” La juna knabino diris renkontante min, kun amara rideto, ĉi-momente mi aŭdis tra la pordo agrablan sonon en la ĉambro kaj al mi laŭte kriis :
“ Bonege, bonege ...... En ok tagoj ni eniros en Berlino”!
Fakte , la prusa armeo nur ok tagoj da vojaĝo for de Parizo ...... Komence ni diskutis translokigi lin al la alia provinco; tamen, nur se tuj kiam elhejmiĝis, la reala situacio de Francio faros lin kompreni ĉion. Mi opiniis, ke lia korpo estis tro malforta, mense apopleksio kaŭzita de peza bato ankoraŭ esti tre serioza, oni ne povis lasi lin scii la veran situacion. Do ni decidis, ke oni daŭrigis lasi lin resti en Parizo.
不幸的是，尽管我们攻克了不少城市，打了不少胜仗，但总是跟不上他的胃口，这老头简直是贪得无厌......每天一到他家，我就会听到一个新的战果：
大夫，我们又打下美央斯了!”那个年轻的姑娘迎着我说，脸上带着苦笑，这时，我隔着门听见房间里一个愉快的声音对我高声喊道：
“好得很，好得很 ......八天以后我们就要打进柏林了!”
《其实，普鲁士军队离巴黎只有八天的路程 ...... 起初我们商量着把他转移到外省去；但是，只要一出门，法兰西的真实情况就会使他明白一切。我认为他身体太衰弱，精神上受到沉重打击所引起的中风还很严重，不能让他了解真实的情况。于是，我们决定还是让他留在巴黎。
