Da Hu kuris al la fronto kaj vidis, ke li komprenis ĉion. Li senkompate rigardi Er Suo, li diris ankaǔ nenion. Je tiu tempo la marakvo inundis sub iliaj piedoj, la kanalo estis pli larĝa ol antaŭe preskaŭ duobligis. Er Suo rigardi la akvon, rigardante al Da Hu subite ekploregis.

Er Suo iom haltis kaj diris: " Provu! Vi kaptas miajn piedojn kaj vidas, ĉu mi povas traporti vin.”

Er Suo subite ne ploris. Da Hu marŝante antaǔe, Er Suo sekvis malantaŭon. Akvo inundis ĝis la brako, Da Hu korpo flosas laǔ sia tuta longo, du gambetoj ekantaǔeniris forte, kiel ruĝokula mugilo. Er Suo rapide tiris ambaǔmane unu piedon de Da Hu. Sed ambaǔ sinkis kune. Da Hu rapide elpenetris el akvo kaj tiris brakon de Er Suo, retiris lin sur la origina marbordo. Er Suo kiel ŝtoniĝo, li ploris sed li ne povis elplori sonon, kaj tiris forte la brakon de Da Hu. Tiam vizaĝkoloro de Da Hu ŝanĝis ankaǔ.

大虎跑到跟前一看，什么都明白了。他气狠狠地看一看二锁，什么话也没有说。这时海水已经淹到脚底下，渠子差不多比先前宽了一倍。二锁看看水，又看看大虎，忽然大声哭起来。

大虎停了停说：“试试吧！你抓住我的脚，看能不能带过去。”

二锁一下子不哭了。大虎在前面走，二锁跟在后面。水淹到膀子了，大虎平着身子浮起来，两只小腿一登，像条梭鱼。二锁连忙用两手拉住大虎的一只脚。可是两人一起沉下去了。大虎很快钻出水来，拉着二锁的胳膊，把他拉回到原来的岸上。二锁像呆了一样，哭也哭不出声了，紧紧拉住大虎的胳膊。这时大虎的脸色也变了。