Alia estas la situacio rilate la Esperantan literaturon: La Esperanta literaturo naskiĝis samtempe kun la lingvo. La iniciatinto de Esperanto, Doktoro L. L. ZAMENHOF, ne elpaŝis kun sia lingvo antaŭ ol ĝi estis kapabla je literature funkcio, kaj ni scias, ke tiucele li fiksis severajn postulojn (tradukoj el Biblio, el SHAKESPEARE, el HEINE). Tiu ĉi orientigo de la lingvo donis al la Esperanto homecan, humanecan spiriton, kiu jam el la unuaj verkoj de la Esperanta literaturo kreis etikan atmosferon kaj tiel prepares la antaŭkondiĉojn por societa efiko de la Esperanto-movado. Tio, ke L. L. ZAMENHOF imagis al si Esperanton kiel lingvon de la literaturo, kaj ne de tekniko, komerco aŭ scienco, estis la ĉefa kial, ke Esperanto estis tiel favore akceptita fare de la homa socio.

另一方面是世界语文学的状况：世界语文学与语言是同时诞生的。世界语的创始者，拉扎鲁·路德维克·柴门霍夫博士只有在其具有文学功能时才公开了这门语言。我们知道，他为此定下严格的要求（那些源自《圣经》、威廉·莎士比亚及海涅的译文）。该语言定位赋予世界语人性、人道的灵魂。这一灵魂在最初的世界语文学作品中创造了道德氛围，为世界语运动的社会效应做了先期准备。柴门霍夫将世界语作为文学的语言而非技术、商业或科学的语言，这是使得世界语如此为人类社会所喜爱、所接受的主要因素。 

UNUA PERIODO

第一阶段

1887 – 1914

1887 – 1914

   Doktoro Ludoviko Lazaro ZAMENHOF (1859 - 1917) kreis la bazan formon de Esperanto kaj tuj donis al ĝi spiriton kaj stilon, kies esencaj karakterizaĵoj estas klareco kaj ĉiurilata esprimivo. Jam en sia nur dudek okpaĝa Unua libro (1887) li aperigis du siajn originajn poemojn (Mia penso, Ho mia kor’), la tradukon de Patro nia, partojn el la Biblio kaj poemon de HEINE.

拉扎鲁·路德维克·柴门霍夫博士创造了世界语的基本形式后，立即赋予其灵魂及以清晰和具有各方面表达能力为主要特征的行文风格。在他那只有28页的《第一书》（Unua libro）(1887) 里，柴门霍夫就发表了自己两篇原创诗歌（“我的思绪”， “呵，我的心” (Mia penso, Ho mia kor’)），还有“我们的父”（Patro nia）的译文，部分《圣经》（Biblio）和海涅（HEINE）的诗歌译文。

  L. L. ZAMENHOF, kvankam li posedis literaturan talenton, precipe poeton, ne kreis multajn originalajn literaturajn verkojn. Li dediĉis sin al literatura kreado antaŭ ĉio por elprovi la kvalitojn de Esperanto kiel literatura lingvo. Lian originalan beletran kreadon reprezentas fakte liaj sep poemoj: Mia penso, Ho mia kor’, La Espero (la neoficiala himno de la esperantistoj), La vojo (1896), Preĝo sub la verda standardo (1905), Al la fratoj (1889), Pluvo (1909). La poemon Preĝo sub la verda standardo L. L. ZAMENHOF mem deklamis en la unua Universala Kongreso en BOULOGNE-SUR-MER en 1905.

尽管柴门霍夫有文学天分，尤其是诗人天赋，但他却没有写出多少原创的文学作品。为了充分测试出世界语作为文学语言的性能，柴门霍夫首先致力于文学创作。事实上他的7首诗歌代表了他文学创作：我的思绪（Mia penso）, 呵，我的心（Ho mia kor’）, （希望）La Espero (世界语者非官方的圣歌), 路（La vojo） (1896), 绿旗下的祈祷（Preĝo sub la verda standardo ）(1905), 致弟兄们（Al la fratoj） (1889), 雨（Pluvo） (1909)。1905年在法国波洛涅召开的第一次世界语大会上柴门霍夫本人亲自朗诵了"绿旗下的祈祷"（Preĝo sub la verda standardo ）这首诗。