Ario de Rac el opereto “La maljuna violonisto”

Oj, oj, kiam mi pensas:

Rac Pali antaŭ kelkaj

jaroj — la plej fama violonisto en la mondo! —

Kronoj, virinoj: belaj, malbelaj, junaj, maljunaj,

ĉie ĉiam akompanis min. Kaj nun?... Kiel rapide

forflugis la jaroj!... Mi kompatas vin, Rac

Pali!...

Estis mi violonisto —

mondo-konata virtuoz’,

juna kaj granda artisto,

unika belul’— Eros!

Miaj admirindaj kantoj

venis el la paradiz’

en ekstaz’ l’ aŭskultantoj

(:nur kriegas: “Brave!...Bis!”:)

   Maljunulo sen pasi’

   jen la viv’ foriras jam,

   Pali Rac, povra Rac,

   ne estas fam’.

Senespera en soleco,

ho, veinda Pali Rac,

vin atendas maljuneco

plena de ĉagren’ kaj lac’.

Ne revenos viaj revoj,

nek iama dolĉa am’,

petolaĵoj, ardaj kisoj,

ho, adiaŭ, kora flam’!

Ref: Sed nun……