|
Radio verda
Enigme eksusuras apudmara ond',
Gitaro spiras ĉe la fajro lasta.
Hodiaŭ adiaŭas ni ĉe mara bord'.
Ne povas l' adiaŭon mi prokrasti.
Radio verda de la
sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Surfajra flamo, kiu brulas arde.
Al mi vi diru iam "Ĝis
revido".
Ne renkontiĝos ni dum tuta jaro.
Kaj ne rigardu min vi kun sopiro.
Ĝis novaj revoj ¨C nepre en tendaro.
Radio verda de la
sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Surfajra flamo, kiu brulas arde.
Ne tristu kamarad' ĝis
renkontiĝo.
Salutoj, adiaŭoj kune estas.
Ne povas homoj vivi sen disiĝoj.
Ne povas ili sen amikoj resti.
Radio verda de la
sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Surfajra flamo, kiu brulas arde.
Mi volas vivi kun amikoj
miaj ¨C
Esperantistoj miaj verdastelaj.
Kaj trinkas mi pro amikeco tia,
Kiu kunigas nin, fidelaj.
Radio verda de la
sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Surfajra flamo, kiu brulas arde.
Folioj de la fajro
balanciĝas
Sur foliaro verda kaj tenera.
Vespero lasta baldaŭ jam finiĝos,
Sed restos niaj steloj kaj esperoj.
Radio verda de la
sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Surfajra flamo, kiu brulas arde.
|