§225. Yi Gui 缢 鬼
                       FANTOMO DE SINPENDIGINTO

Instruitulo Fan ekloĝis en hotelo. Post vespermanĝo, li bruligis kandelon kaj kuŝiĝis en lito kvazaŭdorme ripozi. Subite venis servistino, kiu metis vestpakaĵon sur seĝon, kaj alportis spegulkeston kaj tualetujon, kiujn ŝi metis unu post alia sur la tablo kaj foriris.
Post nelonge, de la interna ĉambro eliris juna virino. Ŝi malfermis la spegulkeston kaj tualetujon, kontraŭ la spegulo ŝi kombis al si kaj aranĝis hartuberon, poste, tualetis sin per kapornamaĵoj kaj rigardis sin en la spegulo ekzamene de ĉiuj flankoj dum longa momento.
Tiam la servistino denove venis, kunportante lavkuvon. Post kiam la juna virino lavis sian vizaĝon, la servistino prezentis al ŝi tukon, kaj foriris, portinte la kuvakvon.
La juna virino do malfermis la pakaĵon, prenis de ĝi jupon kaj pelerinon, senescepte novajn, pompe brilajn, kaj per ili vestis sin. Ŝi zorgeme ordigis la vestan refaldaĵon, supren tiris la kolumon, plenumante sian tualeton tre perfekte.
Fan ĉiam silentis, kun miro kaj suspekto en si, supozante ke tiu certe estis malĉastulino, kiu sin ornamis por tentĉasi klienton.
Tamen, fininte la tualeton, la juna virino elprenis longan rubandon, kiun ŝi pendigis sur trabo kaj faris nodon. Fan tre miris pri ŝia ago. jen la juna virino senurĝe stariĝis surpiedpinte kaj etendis sian kolon en la rubandringon por sin pendigi; kaj, kiam ŝia kolo tuŝis la rubandon, ŝiaj okuloj tuj fermiĝis, brovoj supren leviĝis, lango elbuŝiĝis pendante je pli ol du coloj longa, kaj ŝia vizaĝo ekpaliĝis tiel terura kiel fantomo.
Fan ege konsternite elkuris de la ĉambro kaj rakontis al la hotela mastro, sed, kiam ili revenis observi, ĉio jam malaperis.
La hotela mastro diris:
“Ĉi tie mia bofilino iam sinpendigis en la ĉambro, ĉu tio estis ŝia reaperanto?”
Ho, mirinde! post sia jam okazinta morto, kial ŝi ankoraŭ ripetigis la antaŭmortajn agojn?
Komentarias la verkanto de la strangaĵoj:
Suferinte maljustaĵon ĝis ekstremo, fine sinpendigi, estis ja sufiĉe dolore !
Tamen, antaŭ la sinmortigo, kiel vivanto ŝi ne konsciis pri tio; kaj, post sinpendigo, kiel fantomo ŝi ne plu sentis tion. Do, la plej dolora momento ja estis kiam tualetis sin kaj faris la rubandnodon. Tial, post sia pereo, ŝi rapide forgesis ĉion ceteran, escepte nur tian agon en tia momento, kiun ŝi volonte ripetadis fari unu post alia, ĉar tio ja estas la malfacile forgesebla por ŝi !