Malbonŝanculo

  Sinjoro Pif partoprenas festoon ege tedan kaj enuigan. Vagante tra la ĉambroj, li vidas sinjoron, kiu evidente ankaŭ enuas. Pif alparolas la sinjoron:

—    Vere enuige ĉi tie, ĉu ne?

—    Vi pravas.

—    Mi propones, ke ni ambaŭ foriru!

—    Mi pretus, sed ni povas.

—    Kial ne?

—    Mi ja estas la gastiganto.

—    Ho, pardonu!

Sinjoro Pi free vagadas. Vidante maljunan sinjorinon en alia angulo de la ĉambro, kiu ŝajne penas sufoki oscedon, Pif diras al ŝi: Ŝajne ankaŭ por vi la festo estas teda.

—    Jes, terure! La sinjorino respondas.

—    Ankaŭ aliaj pensas same. Rigardu la komikan sinjoron tie en la alia angulo; li volonte forirus kun mi, sed li ne povas, ĉar li estas la bedaŭrinda gastiganto!

—    Tre interesa por mi.

—    Kail por vi?

—    Tiu komika sinjoro estas mia edzo.

—    Ho ve, mi vere petas vian pardonon!

  Pif emociigite reiras al alia ĉambro kaj sidiĝas apud bela knabino. Reviviĝante li alparolas ŝin kaj ridante rakontas al ŝi, kion li ĵus travivis. Fininte, li demandas ŝin: Kion vi pensas pri tiu duobla malbonŝanco?

—    Vere tre rimarkinda! La knabino respondas.

Pif ĝojas: Ĉu ne?

—    Jes, vere, ĉar mi estas la filino!

倒霉的人

  皮夫先生参加了一次乏味的、令人生厌的宴会。当他在房间里逛来逛去的时候，他看到一位很显然也感到很厌烦的先生。于是，皮夫对这位先生说：

  “这里真令人生厌，是吗？”

  “说得对。”

  “我建议我们两人都离开吧。”

  “我倒是乐得这样做，可不行啊。”

  “怎么不行呢？”

  “我是主人呀！”

  “哦，对不起！”

  皮夫先生又游逛开了，在另一个墙脚，他看到一位老太太，看起来她竭力不让哈欠打出来。皮夫对他说，“看来这宴会对你也是乏味的。”

  “是的，乏味极了。”

  “其他人也那么认为。你看坐在那墙角的那位滑稽的先生，他愿意同我一道离开，可又不行，因为很遗憾的是他是主人！”

  “我看太有趣了。”

  “怎么是你看呢？”

  “那个滑稽的先生是我的丈夫。”

  “唉！真对不起！……”

  皮夫激动地走到另一个房间，在一位漂亮的女郎旁边坐下。他重振其精神来对她讲话，并笑着给她讲述他刚才经历的事情。讲完后，他问道：“你对那双倍的倒霉怎么想呢？”

  “真是妙极了！”女郎回答说。

  皮夫高兴起来：“可不是吗？”

  “是的，真是的，因为我是他们的女儿。”

                           （高 立   译）