六秒

古玉柯

  一个女人和一个男人在一座桥上。
    女人走近男人并对男人说：“让我爱你。”
    男人呆了一会儿，转过身来，“你说什么？我不明白。”
    女人后退了一步，“我说过了，你应该听到的。”
    “我是听到了，可我并不理解。”
    “那样的话连小孩都听得懂，你不用装糊涂。”女人似乎急了。
    男人皱着眉头，想了一分钟，“有些事如果处理不好会后悔一辈子的。”
    “的确如此。”
    男人稍宽了一口气，“那你告诉我好吗？我怕猜错。”
    “不，你自己看着办。”女人斩断了男人的退路。
    男人急得一脸通红，“我怕猜错啊……”
    “你必须选择。”
    “错了会遗憾一辈子的……”
    女人看了看表，“我给你三秒钟。”
    “可是……”
    “……一……”
    女人看男人完全呆立在那里。
    “……二……”
    男人似乎还没有打算说话。
    “……三……”
    女人转身往桥那头走去，男人跟着女人。
    女人没有回头，依然向前迈着步子。
    男人跑了两步，停下来说：“我似乎明白了。”
    “哦，可已经晚了。”女人显得有些生气。
    “你是说你爱我吗？”
    “是的，可太迟了，三秒已过。”女人停下来。
    男人一脸的无奈，“真的就无法挽回？”
    “我不知道，我还没有想到有什么方法可以补救。”
    男人看着女人的眼睛，他想了半分钟，然后走到桥的中央。
    “假如我是真爱你的，我就从这跳下去。”男人看了急湍的流水。
    “你又何必呢？”女人不知所措了。
    “因为我爱你，我不可以失去你。”男人很大声地说。
    “可是……”
    “你有三秒钟。”
    男人闭上眼睛。
    女人吃惊地望着。
    “……一……”
    “……二……”
    男人越过栏杆。
    “……三……”
    男人跳了下去，女人痴痴地望着。
    “唉，我本只是想让你挽留的，”女人留下了眼泪，“可恨的三秒钟夺去了我爱的人的生命。”
    女人从男人的那个位置跳了下去。
    桥上空无一人。

Ses Sekundoj

Gu Yuke

Sur la ponto staris viro kaj virino.

La virino alproksimiĝis al la viro kaj diris, “Lasu min ami vin.”

Post momenta stuporo, li sin turnis kaj demandis, “Kion vi diris? Mi ne komprenas.”

Ŝi retroiris unu paŝon, “Mi jam diris. Vi devus aŭdi.”

“Jes, mi aŭdis, sed mi ne komprenas.”

“Tion eĉ infano povas kompreni. Ne ŝajnigu vin nekomprenema.” Ŝi aspektis maltrankvile.

Kuntirinte siajn brovojn, li pripensis unu minuton, “Ni pentos pri tiuj aferoj, kiujn ni ne bone traktas.”

“Jes vere.”

Li sin sentis faciligita. “Ĉu vi bonvolus diri tion al mi? mi timas diveni malprave.”

“Ne, vi mem faru decidon.” Ŝi donis al li nenian ŝancon elturniĝi.

Li ruĝiĝis de maltrankvilo, “Mi timas, ke mi divenas malprave…”

“Vi devas fari elekton.”

“Se mi eraras pri tio, mi pentas dum la tuta vivo…”

Ŝi ĵetis ekrigardon al la brakhorloĝon. “Mi donas al vi tri sekundojn.”

“Sed…”

“…unu…”

Ŝi vidis lin ŝtone stari tie.

“…du…”

Ŝajnis, ke li ne intencas ekparoli.

“…tri…”

Ŝi sin turnis kaj foriris en la direkto al la alia fino de la ponto. Li ŝin sekvis.

Ne turnante sian kapon, ŝi daŭrigis paŝadon.

Li kuris kelkajn paŝojn kaj haltis, dirante, “Mi ŝajne komprenas.”

“Oho, sed jam malfrue.” Ŝi prezentis koleran mienon.

“Ĉu vi diris, ke vi min amas?”

“Jes, sed jam malfrue. Tri sekundoj jam forpasis.” Ŝi haltis siajn paŝojn.

Senpoveco skribiĝis sur lia vizaĝo. “Ĉu vere ne estas rimedo por savi tion?”

“Mi ne scias. Mi ankoraŭ ne eltrovas rimedon por savi.”

Rigardante ŝiajn okulojn, li enpensiĝis duonminuton antaŭ ol li iris al la mezo de la ponto.

“Se mi amas vin en la vera senco, mi saltu malsupren de ĉi tie.” Li ekrigardis la torentantan fluon sube.

“Ĉu necesas?” Ŝi sin montris konfuzita.

“Ĉar mi amas vin, mi ne povas perdi vin,” li diris laŭtvoĉe.

“Sed…”

“Vi nur havas tri sekundojn.”

Li fermis siajn okulojn.

Ŝi mirigite rigardis al li.

“…unu…”

“…du…”

Li transigis la balustradon de la ponto.

“…tri…”

Li malsuprensaltis kaj ŝi stupore rigardis.

“Ve, mi intencis, ke vi retenu min.” Ŝi faligis larmojn. “La abomenindaj tri sekundoj senigis la vivon de mia amato.”

Ŝi malsuprensaltis de la sama loko.

Sur la ponto troviĝis neniu animo.

                                                     esperantigis  Liu Liu