似水流年

            楼 河
雨太大
我在屋檐下收起伞
避雨,江南的气候
气候里几个静止的人
被减少的森林素描
树,他有兰色的血
和不可知的命运,星夜的恐惧
哦,不,我的固执
一种童年的病症
似水流年

一个人在天空下动了动手指
我回家的时候父亲在修理收音机
电波在村庄上空
虚空的绸缎
或者说忧郁的晚钟,花枝变轻
形式的花蕾,形式的肉
父亲动用了工具,敲击,敲击
磁铁的声响发出
多么老迈的歌唱家
他从歌曲中取出肉体
似水流年

教室里的一排排学生
一个教师间断的发音
又圆又小,他孤独的眼珠
好象水中的茶叶,漂泊
这教室是否会变成平原
它宽阔的样子还有昨天的语音
一个人头颅伸出,说:
所有的人都去摘四十年后的棉花
一群羊走着走着就变成了石头
一群人走着走着就变成了棉花
他们都等着,一个怀孕的女人
象云朵一样出现
呵,似水流年  

                     Lou He

torenta pluvo

mi fermis la ombrelon sub alero

por ŝirmi, en klimato sude de Yangzi-rivero

sin trovis kelkaj homoj senmovema

ja kiel skizo kontraŭ la arbaro malpliĝinta

l’ arbaro havas bluan sangon

kun la fatalo nesondebla kaj teror’ stel-nokta

Oh, ne, obstino mia

malsan’ knabeca mia estas

jen tempo fluas kiel akvo

en la aero ies fingr’ moviĝis

riparis mia patr’ radioricevilo hejme

radiaj ondoj pendis super la vilaĝo

malplena satenaĵo

aŭ melankolia nokta sonorilo

jen flora branĉo malpeziĝis

formalaj karno kaj burĝonoj

la patro prenis ilojn, batis kaj martelis

magneto sendis sonojn

tro olda la kantisto

elprenis karnan korpon li el tiu kanto

jen tempo fluas kiel akvo

klasĉambre vic’ kaj vico da lernantoj

kaj intermita voĉ’ de instruisto

solecaj okulgloboj liaj, rondaj kaj malgrandaj

similis al flosantaj tefolioj en la akvo

ĉu la klasĉambro ebenaĵ’ fariĝos？

aspekto vasta ĝia kaj la voĉo hieraŭa

elŝoviĝis unu kap’, dirante:

kotonon la postkvardekjaran ĉiuj pluku

irante greg’ da ŝafoj iĝis ŝtonoj

irante grup’ da homoj iĝis kotoneroj

atendis ili ĉiuj — in’ graveda

aperos kiel nubo

jen tempo fluas kiel akvo

                         elĉinigis  Zhu Defang